28ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΑ: Τρανταχτό παράδειγμα του εκφυλισμού και της διαλυτικής πορείας του υποταγμένου συνδικαλισμού

Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας για το 28ο Συνέδριο του ΕΚΑ

Το συνέδριο του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου της χώρας, ήταν μια ακόμα απόδειξη, ότι, ο συνδικαλισμός της συνδιαλλαγής, της ανάθεσης και της υποταγής είναι μακριά από τις ανησυχίες, τα πραγματικά προβλήματα και τις αναζητήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΑ, στην πραγματικότητα ήθελαν και σχεδίασαν ένα εκλογικό συνέδριο για τις κάλπες, χωρίς καμία προετοιμασία, με «διαδικασίες» εξπρές, χωρίς αντικείμενο και στόχους, με πλήρη απαξίωση κάθε συζήτησης, απουσία οποιουδήποτε αγωνιστικού σχεδιασμού.

Το Συνέδριο του ΕΚΑ, όπως και της ΓΣΕΕ και των περισσότερων Ομοσπονδιών, επιβεβαιώνει την θέση μας, αλλά και την εκτίμηση της τεράστιας πλειοψηφίας των εργαζόμενων, ότι τίποτα δεν έχει να προσφέρει στον αγώνα, στις αναζητήσεις και τα προβλήματά του ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, η μάχη των μηχανισμών και των εκλογικών συσχετισμών.

 

Ενδεικτικά, οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΠΑΣΚΕ-Σ, ΔΑΚΕ, Νέα Πορεία (διάσπαση ΔΑΚΕ) και Αυτόνομη Παρέμβαση δεν κατάφεραν-ή δεν ήθελαν-να φέρουν ούτε καν την πλειοψηφία των αντιπροσώπων τους, με το ζόρι είχαν 100 εργαζόμενους μέσα στην αίθουσα. Η μόνη συζήτηση που έγινε, ήταν στην έναρξη της διαδικασίας την 1ημέρα, σε μια πολύωρη αντιπαράθεση για τις νομιμοποιήσεις αντιπροσώπων, με εκατέρωθεν καταγγελίες για νοθείες. Η 2η μέρα άρχισε με τις ομιλίες τις απερχόμενης διοίκησης, όπου μετά την αποχώρηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, το οποίο είχε μαζική παρουσία στο συνέδριο, ουσιαστικά συνεχίστηκε με ομιλίες μπροστά σε άδεια καθίσματα… Στις όποιες ομιλίες συνέδρων ακολούθησαν, κυριάρχησε η θλιβερή ανούσια αντιπαράθεση μεταξύ των κυρίαρχων παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που κατέρχονται και οι δύο διασπασμένες και με χυδαίες αλληλοκατηγορίες μεταξύ τους. Απόντες και οι περισσότεροι αντιπρόσωποι της Α.Π., η οποία κινήθηκε ως διαχειριστική δύναμη εντός των πλαισίων της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΑ.

Οι δυνάμεις της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας διατύπωσαν τη θέση, ότι θα έπρεπε οι ταξικές δυνάμεις, οι δυνάμεις του αγώνα, να μιλήσουν για τα καυτά ζητήματα του εργατικού κινήματος, να έρθουν εμπειρίες από μάχες σε χώρους δουλειάς, να κατατεθούν ψηφίσματα και να γίνει προσπάθεια για κάποιο αγωνιστικό πλαίσιο. Οι δυνατότητες που είχαν λόγω του όγκου τους οι αντιπρόσωποι της Α.Τ.Ε. ήταν περιορισμένες και δεν μπορούσαν να καθορίσουν την πορεία των πραγμάτων. Το ΠΑΜΕ, σωστά κατήγγειλε τις δυνάμεις του υποταγμένου συνδικαλισμού για απαξίωση του συνεδρίου, για τη διαλυτική τους στάση. Αυτές έχουν την ευθύνη για αυτή την κατάντια, να μην έρχονται καν στο συνέδριο οι αντιπρόσωποί τους! Με την αποχώρησή του όμως, ως κύριος όγκος των αντιπροσώπων, έβαλε πρόωρο τέλος στη διαδικασία, μη συμβάλλοντας σε μια ουσιαστική μεταφορά εμπειρίας και στην συζήτηση για ένα αγωνιστικό διεκδικητικό πλαίσιο και για ένα σχέδιο μάχης.

 

Σε μια εποχή τεράστιας κλιμάκωσης της αντεργατικής επίθεσης, σε μια περίοδο με 1,5 εκατομμύρια άνεργους, εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους, με διαλυμένες τις Συλλογικές Συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα, σε μια εποχή βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού και αντιδραστικής απάντησης του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του,χρειάζεται μια ριζική τομή στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν πάει άλλο έτσι!

Οι εργαζόμενοι, κάθε ταξικός συνδικαλιστής, κάθε μαχόμενη δύναμη, πρέπει να συμβάλλουν στην αναγέννηση και βαθιά ανασυγκρότηση των συνδικάτων. Στην συσπείρωση, την οργάνωση και τη συζήτηση με την πλειοψηφία του κόσμου της δουλειάς, για μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζομένων, που θα βασίζεται σε ένα πολιτικό πλαίσιο, σε στόχους και κατευθύνσεις διεκδίκησης για την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Μόνο έτσι θα κερδίσουμε το νου και την ψυχή της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Αυτό δείχνουν οι μαζικές διαθέσεις των εργαζόμενων, όταν οι αγώνες ξεφεύγουν από τις τυπικές, συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας, όπως οι αγώνες στη Χαλυβουργία, το ΜΕΤΡΟ, στους καθηγητές και άλλες μάχες.

Τώρα είναι ώρα να ενισχυθεί αποφασιστικά ένα ταξικό ρεύμα αντεπίθεσης, μάχης και σύγκρουσης με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, με την αντεργατική πολιτική στο σύνολό της. Με διεκδικήσεις που θα επιβάλλουν την αξιοπρεπή ζωή της εργατικής τάξης, θα ανατρέπουν την επίθεση του αντίπαλου, θα αλλάζουν βαθιά τους κοινωνικούς συσχετισμούς εις βάρος του κεφαλαίου. Σε αυτή την υπόθεση καλεί η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα να συμβάλλουν οι εργαζόμενοι, οι ταξικοί συνδικαλιστές, μαχόμενες δυνάμεις. Ο δρόμος της διαχείρισης αυτού του συνδικαλισμού, χρησιμοποίησής του για διαμαρτυρίες και κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, ο δρόμος της αναπαραγωγής αυτού του μηχανισμού υποταγής, ο δρόμος των παραταξιακών παιχνιδιών και της ενσωμάτωσης έχει τελειώσει. Όποιος δεν το κατανοεί αυτό θα είναι συμμέτοχος στον κατήφορο, συνένοχος στον αφοπλισμό των εργαζόμενων.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ, ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ,

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Ε.Ε ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Οι αντιπρόσωποι της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας

Στο 28 Συνέδριο του ΕΚΑ

26/05/2013

πηγή: http://taxikienotitaeka.blogspot.gr/2013/05/28_30.html

Συντονισμός σωματείων: Να καταργηθεί οριστικά η επιστράτευση - Συγκέντρωση στο Σύνταγμα 31/5, 7:00μ.μ.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ

ΟΛΜΕ-ΠΝΟ-ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 7μμ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, Όθωνος & Αμαλίας

Ο Συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων συμπαραστέκεται στο δίκαιο αγώνα των επιστρατευμένων εργαζομένων για να αρθεί το απαράδεκτο καθεστώς της επιστράτευσης και να καταργηθεί οριστικά ως μέσο χειραγώγησης των εργαζομένων και καταπάτησης των δικαιωμάτων τους.

Αγωνιζόμαστε για να παρθεί πίσω η επιστράτευση που επέβαλε αυταρχικά και αντισυνταγματικά στους καθηγητές, τους ναυτεργάτες και τους εργαζόμενους στο ΜΕΤΡΟ.

Η τρικομματική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ συνεχίζει το γνωστό αντιδημοκρατικό της κατήφορο του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», της τρομοκράτησης και της καταστολής, όταν οι εργαζόμενοι αποφασίζουν να παλέψουν ενάντια στην καταστροφική πολιτική της.

Καλούμε όλα τα συνδικάτα να εκφράσουν την έμπρακτη υποστήριξη τους και να βρεθούμε μαζί τους στο δρόμο για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην εργασία και τη ζωή, αλλά και το δικαίωμα στον αγώνα και την απεργία. 

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ,

ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ,

ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ 

ΤΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ!

Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της "Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής":

ΤΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ

Φέτος θα’ναι διαφορετικά….

Εδώ και 6 χρόνια, η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής έχει οργανώσει δεκάδες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στον χώρο του Σκοπευτηρίου με χαρακτήρα αυτοοργανωμένο και αδιαμεσολάβητο πέρα από θεσμούς, χορηγούς και χρήματα. Η διαχρονική αυτή κίνηση αποτελεί μια από τις κοινωνικές συνισταμένες που συμβάλλουν στην ανάδειξη του Σκοπευτηρίου όχι ως μνημείου ή μουσείου αλλά ως ζωντανού και δημόσιου χώρου κοινωνικής συναναστροφής, συλλογικής έκφρασης, ιστορικής μνήμης.

Το Σάββατο 25 Μάη πραγματοποιήθηκε στον χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, έξω ακριβώς από τον τοίχο όπου εκτελέστηκαν τον Μάη του 1944 200 αγωνιστές κομμουνιστές, η θεατρική παράσταση «Σύντροφοι, καλημέρα» βασισμένη στα γραπτά της Μέλπως Αξιώτη. Το θεατρικό μονόπρακτο της Ιωάννης Μπιλήρη κατάφερε να ξαναζωντανέψει τις μνήμες της αγωνίστριας και να τις μετατρέψει σε ζωντανό πολιτικό μήνυμα. Μήνυμα βαρυσήμαντο και συγκινητικό  που έπαιρνε ζωηρή μορφή έξω από τον τοίχο της Καισαριανής, ένα από τα πιο ιστορικά φορτισμένα σημεία της Αντίστασης όπου εκτελέστηκαν 600 αγωνιστές από τις δυνάμεις κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Πριν και μετά τη θεατρική παράσταση, ο χώρος με τις πλάκες όπου αναγράφονται τα ονόματα των εκτελεσθέντων καθώς και ο χώρος του τοίχου και των πολυβόλων παρέμενε ανοιχτός για όλους και αποτέλεσε ευκαιρία για πολλούς ανθρώπους να τα δουν για πρώτη φορά.

Η εκδήλωση αυτή δεν μπορεί να μπει στον κατάλογο των μνημόσυνων ή των κομματικών ομιλιών που διεξάγονται κάθε Μάη στο χώρο του Σκοπευτηρίου. Δεν ήταν εθιμοτυπία ούτε και κομματική παράτα. Ουσιαστικά, αποτέλεσε διαφορετική προσέγγιση για το ιστορικό φορτίο του Σκοπευτηρίου. Μια προσέγγιση που δεν μιλά για «μνήμες μακρινές που ξαναζωντανεύουν» μήτε και για «πολιτικά διδάγματα» που θυμόμαστε κάθε 1^η Μάη.

Το μήνυμα ήταν και παραμένει σαφές. Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό, ενάντια στους εκτελεστές της ζωής και της αξιοπρέπειας των ανθρώπων όπου γης, δεν σταματά. Είναι ζωντανός και είναι αυτός που κινεί τον μύλο της ιστορίας. Η ιστορική μνήμη και ο πολιτικός αναστοχασμός δεν υπερασπίζονται και δεν διεξάγονται «εν καιρώ ειρήνης». Ο πόλεμος ενάντια στη λήθη, ενάντια στην πολιτική αφασία, ενάντια στην ιστορική παραχάραξη, είναι πόλεμος καθημερινός που δίνεται και στις γειτονιές μας. Έτσι, δεν μπορούμε να αρκεστούμε στα μνημεία και τα μουσεία που στήνουν κάθε λογής αρχές (δημοτικές, κομματικές, ακαδημαϊκές κ.ά.). Θα συνεχίσουμε να οικειοποιούμαστε τον χώρο του Σκοπευτηρίου γεμίζοντάς τον με ζωή, με νοήματα, με αγώνες και δίνοντάς του καθημερινά τον χαρακτήρα του τόπου ελεύθερης κοινωνικής συνεύρεσης και δημιουργικότητας, του προπύργιου των κοινωνικών αγώνων.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να ’ναι κούφια λόγια. Όμως, πλέον, μιλάμε για μια αναμέτρηση.

Τα δημοσιεύματα για το ξεπούλημα του Σκοπευτηρίου δίνουν και παίρνουν και κάποιοι ήδη ακονίζουν τα νύχια τους. Είτε γιατί θεωρούν ότι το Σκοπευτήριο αγοράζεται, είτε γιατί φιλοδοξούν να σβήσουν και να ξαναγράψουν την ιστορία του. Από πλευράς μας, είμαστε ξεκάθαροι: Ματαιοπονούν και οι δυο, και οι μεσίτες των υπουργείων και του ΤΑΙΠΕΔ και τα κοράκια του φασισμού που τριγυρνούν πάνω από κουφάρια. «Κύριοι», το Σκοπευτήριο, οι κάτοικοι της Καισαριανής, οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι είναι ζωντανοί και κραυγάζουν:

ΤΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ ΑΝΗΚΕΙ

ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ  ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΟ

ΚΑΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΗ

«Να δείτε που στο τέλος θα το κάνουν οικόπεδα – έξι μέτρα φάτσα και δώδεκα βάθος το καθένα , τσίμα τσίμα όσο επιτρέπεται για να είναι άρτιο. Για οικόπεδα θα συμφωνήσουνε όλοι… Πιθανόν να μείνει η ονομασία «Σκοπευτήριο», ουδέτερα όμως, χωρίς καμία ειδική σημασία, αλά πλατεία Συντάγματος, θα φέρνει στα μυαλά των ανθρώπων, τους αργόσχολους που κάναν βολή σε χάρτινους στόχους, σε πιατάκια πήλινα και σε περιστέρια. Σε ανθρώπους, ποτέ. Κατά τη γερμανική κατοχή; Μα συνέβηκε ποτέ τέτοιο πράγμα ;»

                                                  «Σκοπευτήριο Καισαριανής»,  Μάριος  Χάκκας, 1972.

Παρόλο που έχουν περάσει 41 χρόνια από τότε που έγραψε ο Μάριος Χάκκας, τα παραπάνω λόγια ακούγονται πιο επίκαιρα από ποτέ στην εποχή μας, που όλο και περισσότεροι φαντασιώνονται εμπορικές «αξιοποιήσεις» του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής. Στο χώρο αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής εκτελέστηκαν 600 Έλληνες αντιστασιακοί καθώς και 25 αντιφασίστες στρατιώτες του κατακτητή (20 Ιταλοί και 5 Γερμανοί), με αποκορύφωμα την εκτέλεση 200 κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944. Σήμερα, σε μια περίοδο εξελισσόμενου κοινωνικού εκφασισμού 90 στρέμματα από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής έχουν συμπεριληφθεί από την κυβέρνηση στη λίστα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), για εκποίηση. Η κίνηση ξεπουλήματος του Σκοπευτηρίου εντάσσεται στο πλαίσιο εκφασισμού  του καθεστώτος,  που όχι μόνο θέλει να διαγράψει την ιστορία του τόπου αλλά και να μας καταστήσει και πάλι δέσμιους ενός σύγχρονου φασισμού: απειλές και εκβιασμοί για κατασχέσεις μισθών-συντάξεων-σπιτιών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κρατική καταστολή, επιστρατεύσεις απεργών, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων.

Στο μεταξύ η Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρεία με τις πλάτες των μηχανισμών του καθεστώτος εξακολουθεί να παραμένει στο χώρο, ο οποίος της έχει παραχωρηθεί από τον Ελ. Βενιζέλο το 1930, και να προσβάλλει την ιστορική του μνήμη πυροβολώντας και σκοπεύοντας τα δικαιώματα των κατοίκων της Καισαριανής. Από το 1974 οποιαδήποτε κινητοποίηση των κατοίκων έχει πραγματοποιηθεί με αίτημα την απελευθέρωση του χώρου βρήκε μπροστά της τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους. Χρόνια τώρα η εκάστοτε δημοτική αρχή κρατάει το χώρο της εκτέλεσης κλειστό όλο το χρόνο, διοργανώνοντας ετήσιο εθιμοτυπικό τρισάγιο, αλλοιώνοντας έτσι την ιστορική μνήμη… Οι δημοτικές παρατάξεις αντιμετωπίζουν διαχρονικά το χώρο πρασίνου του Σκοπευτηρίου, ως οικόπεδο που χωράει να χτιστούν άλλοτε σχολεία, άλλοτε νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθμοί ενώ τώρα η δημοτική αρχή οραματίζεται λαχανόκηπους για φιλανθρωπία με κονδύλια ΕΣΠΑ και δουλεμπορικές ΜΚΟ.

Ξέρουμε ότι στον βωμό του κέρδους λέξεις, όπως ιστορική μνήμη, δεν συγκινούν κανέναν κρατικό λειτουργό, όπως και κανέναν επίδοξο επιχειρηματία. Άλλωστε αυτές οι λέξεις πάντα είχαν σημασία μόνο για τους «από κάτω», σε αυτούς ανήκαν οι αγώνες του χθες, όπως κι αυτοί του μέλλοντος. Ήδη φανταζόμαστε το όραμά τους: ένας αποστειρωμένος χώρος γεμάτος μοδάτα μπαράκια, επιχειρηματίες να βγάζουν λεφτά «αξιοποιώντας» την περιοχή και αστυνομικές περιπολίες (για να διαφυλάσσεται φυσικά και η δημόσια τάξη) παραχαράσσοντας την ιστορία του Σκοπευτηρίου. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Στους σημερινούς καιρούς της οικονομικής και ηθικής μας υποτίμησης, οι δημόσιοι χώροι αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία. Γιατί εκεί θα κυκλοφορούν όλο και πιο πολλοί που αντιμέτωποι με την οικονομική τους εξαθλίωση θα συναντηθούν με τους γείτονες τους και θα αναγνωρίσουν κοινά προβλήματα και ανάγκες. Κι εκεί υπάρχει η πιθανότητα να δράσουν συλλογικά, κι αυτό δεν συμφέρει τους από πάνω. 

Για μας η ιστορία του Σκοπευτηρίου είναι ζωντανή και όσοι μεθοδεύουν την αλλοίωση, την παραχάραξη και την διαγραφή της από τις συνειδήσεις των κατοίκων της Καισαριανής θα μας βρουν απέναντί τους. Δεν θα επιτρέψουμε, λοιπόν, την εκποίηση του χώρου σε κανένα. Αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση του χώρου από τη Σκοπευτική Εταιρεία. Θεωρούμε ότι η ελεύθερη πρόσβαση στο μνημείο των εκτελεσμένων αγωνιστών ζωντανεύει την ιστορική μνήμη και γεννά συνειδήσεις αντίστασης απέναντι στο σημερινό φασισμό.

Εμείς ως Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής, θα συνεχίσουμε να οικειοποιούμαστε τον χώρο του Σκοπευτηρίου μέσα από αυτοοργανωμένες, δημιουργικές και αγωνιστικές δράσεις επιδιώκοντας να ενισχύσουμε τις σχέσεις αλληλεγγύης στη γειτονιά μας, να ζωντανέψουμε τον χώρο του Σκοπευτηρίου, χωρίς τη διαμεσολάβηση θεσμών και χρημάτων, να συμβάλουμε στους αγώνες των κατοίκων ενάντια στη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον σύγχρονο φασισμό.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ

ΤΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής

πηγή: http://protovouliakatoikwnkaisarianis.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4375.html

Συλλαλητήριο ενάντια στην επιστράτευση - Παρασκευή 31/5 - Σύνταγμα 7:00μ.μ.

Ανακοίνωση – Δελτίο Τύπου, για τα ξεπουλήματα των εργατοπατέρων της ΟΜΕ-ΟΤΕ!

ΟΧΙ στον εργασιακό μεσαίωνα της DeutscheTelekom

και των συνεργατών της εργατοπατέρων!

Συναδέλφισσες – φοι:

Όπως η εθελόδουλη τρικομματική κυβέρνηση (σαν τους καλόγερους στον μεσαίωνα που βάφτιζαν το κρέας ψάρι) παρουσιάζει τα δολοφονικά μνημόνιατων 4000 και πλέον αυτοκτονιών σαν αναγκαία και σωτήρια για τη χώρα και τα ξεπουλήματα του ΟΤΕ, του ΟΠΑΠ, της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ κ.λ.π. ως δήθεν επενδύσεις.

Έτσι και οι συμβιβασμένοι και εξωνημένοι εργατοπατέρες της ΟΜΕ-ΟΤΕ βαφτίζουν τα ξεπουλήματα των εργαζομένων (με τις επαίσχυντες και κατάπτυστες ΣΣΕ που υπογράφουν με τη γερμανική διοίκηση του ΟΤΕπαραχωρώντας δικαιώματα και κατακτήσεις ετών των εργαζομένων στον ΟΤΕ) σαν μεγάλες επιτυχίες του συνδικαλιστικού κινήματος απέναντι στο μνημόνιο!!!

Έτσι ακριβώς παρουσίασαν με μια θρασύτατη και προκλητική ανακοίνωση που εξέδωσαν, την τελευταία ΣΣΕ που αφορά τον Κανονισμό Μεταθετότητας και τον Πειθαρχικό Έλεγχο που υπέγραψαν τελικά προχθές με τη διοίκηση, οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – Αγωνιστικής Συνεργασίας (ΣΥΡΙΖΑ) και τογκρίζο μόρφωμα των Ακομμάτιστων.

Μια ακόμη κατάπτυστη ΣΣΕ με την οποία παρέδωσαν και τα τελευταία οχυρά άμυνας των εργαζομένων, δίνοντας ουσιαστικά στην εργοδοσία το ελεύθερο να κλείνει υπηρεσίες και να μεταθέτει σε όποιο μέρος της επικράτειας θεωρεί ότι έχει υπηρεσιακές ανάγκες όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως ηλικίας, προϋπηρεσίας και έργου, στρώνοντας ταυτόχρονα με χαλί το δρόμο για απολύσεις.

Δυστυχώς όπως προαναφέραμε οι εξωνημένοι εργατοπατέρες του ΟΤΕ όπως δουλικά συνεχίζουν να υπηρετούν τα κόμματά τους που έφεραν τα μνημόνια στη χώρα και ξεπούλησαν τον ΟΤΕ αντί πινακίου φακής στο γερμανικό ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο και στην κρατικών συμφερόντων DeutscheTelekom και δεν αντέδρασαν, έτσι συνθηκολογώντας πλήρως υπηρετούν και τη γερμανική διοίκηση του ΟΤΕ!

Δεν μας είπαν όμως πως γίνεται η διοίκηση να πήρε αυτά που ήθελε εδώ και χρόνια και να πανηγυρίζει, τα μπουκωμένα από διαφημίσεις ΜΜΕ επίσης να πανηγυρίζουν, οι εργατοπατέρες να πανηγυρίζουν και ταυτόχρονα να είναι κερδισμένοι και οι εργαζόμενοι;

Όπως επίσης δεν μας είπαν οι εργατοπατέρες αν συνάδει με τις αρχές και τις αξίες του συνδικαλιστικού κινήματος:

1. Δικαιώματα και κατακτήσεις ετών των εργαζομένων, να ξεπουλιούνται και να ανταλλάσσονται για ίδιον όφελος από μια κλίκα εξωνημένων εργατοπατέρων.

2. Κορυφαία συνδικαλιστικά στελέχη όπως ο Πρόεδρος και ο Γεν. Γραμματέας της ΟΜΕ-ΟΤΕ και o Πρόεδρος του ΠΑΣΕ-ΟΤΕ να κυκλοφορούν δωρεάν – σαν Golden boys - με πολυτελή αυτοκίνητα που τους παραχώρησε η διοίκηση.

3. Συνδικαλιστικά στελέχη να ενθυλακώνουν συνδικαλιστικούς μισθούς από τις εισφορές των εργαζομένων αυξάνοντας έτσι το εισόδημά τους.

4. Τα περισσότερα συνδικαλιστικά στελέχη να έχουν βολέψει με αδιαφανείς διαδικασίες (είτε απευθείας στον ΟΤΕ είτε μέσω των θυγατρικών του, OTEplus κ.λ.π.) ολόκληρο το συγγενολόι τους, στερώντας το δικαίωμα από τους χιλιάδες άνεργους νέους με πτυχία να βρουν μια θέση απασχόλησης.

Αυτά και άλλα πολλά δεν μας τα εξήγησαν ούτε η διοίκηση, ούτε οι εργατοπατέρες.

Και δεν μας τα εξήγησαν γιατί εδώ και χρόνια διοίκηση και εργατοπατέρες συνεργάζονται άψογα (σύμφωνα με δηλώσεις των διοικούντων), με την μεν διοίκηση να παίρνει αυτά που θέλει επιβάλλοντας στους εργαζόμενους ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα και τους δε εργατοπατέρες να κλείνουν τα μάτια σε δεκάδες παρανομίες και αυθαιρεσίες της διοίκησης με αντάλλαγμα, διορισμούς συγγενικών τους προσώπων, τοποθετήσεις προϊσταμένων, απαλλαγές από την εργασία, δωρεάν πολυτελή αυτοκίνητα κ.λ.π.

Αιδώς Aργείοι. Αντί να βρείτε καμία τρύπα να κρυφτείτε, βγαίνετε και πανηγυρίζετε!

Το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνετε ως ελάχιστη προσφορά προς τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα είναι να παραιτηθείτε.

Εμείς δεν θα συνθηκολογήσουμε!

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

ΑΣΕ – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΕ

Αθήνα: 27-05-2013

Υ.Γ: Αυτό είναι το αντιμνημονιακό μέτωπο που θα φτιάχνατε «σύντροφοι» της Αγωνιστικής Συνεργασίας και του ΣΥΡΙΖΑ για να διώξετε τις μνημονιακές κυβερνήσεις και να πάρετε πίσω τον ΟΤΕ;

Αυτές τις ΣΣΕ εννοούσατε με τα πανό σας στο Δ. Μέγαρο και στο ΥΜΑ-ΝΥΜΑ;

πηγή: http://www.ase-ote.gr/ase/anakoinwseis/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB/

Ανακοίνωση – Καταγγελία του Σ.Ε.Φ.Κ. για τις Απαράδεκτες Μεθοδεύσεις στο Συνέδριο του ΕΚΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Ο Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών καταγγέλλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο στους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και στα σωματεία τους, την πρωτοφανή αντεργατική απόφαση που πήρε  η πλειοψηφία του ΔΣ του ΕΚΑ την Τετάρτη 22 Μάη να μην νομιμοποιήσει τους τρείς εκλεγμένους από τον κλάδο των καθηγητών στα φροντιστήρια Μ.Ε Αττικής συνέδρους του ΣΕΦΚ στο 28ο Συνέδριο του ΕΚΑ.

Η «φτηνή», τυπική δικαιολογία στην οποία βασίστηκε η απαράδεκτη απόφαση που στηρίχτηκε τελικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από όλες τις παρατάξεις στο ΔΣ του ΕΚΑ εκτός από την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα, είναι ότι ο ΣΕΦΚ δεν διενήργησε εκλογές το έτος 2012. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο ΣΕΦΚ που συμμετέχει από το 1975 στο ΕΚΑ είναι ένα από τα ελάχιστα πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία που κάνουν εκλογές κάθε χρόνοθεωρώντας ότι έτσι συμβάλλει στην ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας στο σωματείο, στον έλεγχο και στην εναλλαγή στην πράξη και όχι στα λόγια των εκλεγμένων αντιπροσώπων του κλάδου, στην ουσιαστική καταπολέμηση της γραφειοκρατίας. Είναι αλήθεια ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του ο ΣΕΦΚ δεν διενήργησε εκλογές το 2012.

Γιατί όμως;

Το προηγούμενο διάστημα ο ΣΕΦΚ με τις μικρές του δυνάμεις έδωσε μάχες ενάντια στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί στα φροντιστήρια Μ.Ε.

Συγκρούστηκε με τις εργοδοσίες «μεγάλων μαγαζιών» του χώρου, στηρίζοντας εργαζόμενους καθηγητές που κόντρα στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία διεκδίκησαν την εφαρμογή της ΣΣΕ του κλάδου και αγωνίστηκαν για την αξιοπρέπειά τους. Αυτούς τους αγώνες τους έδωσαν και συνεχίζουν να τους δίνουν οι εργαζόμενοι συνδικαλιστές του ΣΕΦΚ με τίμημα τις απολύσεις, τις διώξεις, τις μαύρες λίστες, την ανεργία.

Τον Σεπτέμβρη του 2012 εμφανίστηκε στο διαδίκτυο εργοδοτικό-φασιστικό site με τίτλο «Αντί-ΣΕΦΚ Grosse Luge» (μετάφραση Το μεγάλο ψέμα, φράση του Χίτλερ από το ναζιστικό «βιβλίο» ο «Αγών μου»), το οποίο στοχοποιούσε ανοιχτά και χυδαία όλο το ΔΣ του ΣΕΦΚ (ονοματεπώνυμα, διευθύνσεις, τηλέφωνα)και είχε αναρτήσει όλα τα στοιχεία των αρχαιρεσιών του ΣΕΦΚ της περιόδου 2011 (παρατάξεις, ψηφοδέλτια, μητρώα μελών) αλλά και ολόκληρες τις λίστες των ψηφισάντων του σωματείου. Μάλιστα οι δημιουργοί του χαφιεδοσαιτ για να αποδείξουν την αξιοπιστία τους είχαν στα σκαναρισμένα έγγραφα την σφραγίδα του Πρωτοδικείου Αθηνών!

Ήταν δηλαδή μια ξεκάθαρη προσπάθεια να δημοσιευτούν «μαύρες λίστες» με όλους τους συνδικαλιζόμενους καθηγητές των φροντιστηρίων για να γνωρίζουν οι εργοδότες ποιους να προσλαμβάνουν και ποιους να απολύουν. Το σωματείο κινήθηκε αμέσως με παρέμβασή του στο πρωτοδικείο Αθηνών και κατήγγειλλε με μήνυση κατά αγνώστων την πρωτοφανή αυτή επίθεση. Σχεδόν αμέσως μετά κατέβηκαν από το site οι λίστες των ψηφισάντων. Αυτό μας δημιουργεί σοβαρές υποψίες για ανάμιξη στην τρομοκρατική αυτή επίθεση κατά του σωματείου όχι μόνο εργοδοτών αλλά και παρακρατικών και καθεστωτικών μηχανισμών. Το πρωτοδικείο προχώρησε μετά την καταγγελία μας σε πειθαρχικό έλεγχο για να διαπιστώσει αν εμπλέκονται στην υπόθεση και υπάλληλοι των δικαστηρίων. Το πόρισμα αυτής της εξέτασης ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΚΔΟΘΕΙ ΑΚΟΜΑ!

Το σωματείο με ομόφωνη απόφαση του ΔΣ αλλά και με απόφαση της ΓΣ του κλάδου ανέβαλλε τις εκλογές του έτους 2012. Για τυπικούς λόγους έχουμε αιτηθεί και λάβει απόφαση του Ειρηνοδικείου για προσωρινή διοίκηση για να αντιμετωπίσουμε όλες τις κρίσιμες υποχρεώσεις του σωματείου μέχρι να διενεργηθούν οι επόμενες  εκλογές, μέσα στο επόμενο εξάμηνο.

Για όλα αυτά είχαμε έγκαιρα ενημερώσει και γραπτώς αλλά και δια ζώσης το προεδρείο του ΕΚΑ και την Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου στις 13 και 14 Μάη 2013.

Στο τελευταίο ΔΣ που έγινε την Τετάρτη 22/5 η πρόεδρος του ΕΚΑ ενημέρωσε το σώμα και τοποθετήθηκε υπέρ του αιτήματος του ΣΕΦΚ και ακολούθως έπραξε το ίδιο η Αυτόνομη Παρέμβαση. Φάνηκε στην αρχή ότι θα υπάρξει συμφωνία στην κατεύθυνση να συμμετάσχει ο ΣΕΦΚ στο συνέδριο.

Όταν όμως οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ και της ΔΑΚΕ έθεσαν την περίπτωση δύο άλλων σωματείων που και αυτά δεν είχαν κάνει εκλογές, βάζοντας το θέμα ότι αν απορρίψει το ΔΣ τα δύο άλλα σωματεία δεν μπορεί παρά να απορρίψει και τον ΣΕΦΚ,κάνοντας την πολιτική επιλογή να μην κριθούν οι λόγοι για τους οποίους ο ΣΕΦΚ ανέβαλλε τις εκλογές του, η ΠΑΣΚΕ πρότεινε (Αυτόνομη Παρέμβαση, ΠΑΜΕ και ΔΑΚΕ συμφώνησαν) την απαράδεκτη λύση της ομοφωνίας! εφόσον υπάρχουν κάποιοι που διαφωνούν δεν «επιτρέπεται» ούτε καν να ψηφίσουμε!

Στο μεταξύ όπως διαπιστώσαμε στην συνέχεια για τα άλλα δύο σωματεία που δεν νομιμοποιήθηκαν για το συνέδριο, το ένα από αυτά δεν είχε καν εγγραφεί (!), ενώ το άλλο δεν είχε καταθέσει καμία αιτιολογία για την μη διενέργεια των εκλογών του! Με αυτού του τύπου τις συνοπτικές διαδικασίες πέταξαν τον ΣΕΦΚ έξω από το συνέδριο.

Θα έπρεπε να είναι προφανές σε όσους έχουν σχέση με την ταξική πάλη και τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ εργατικούς αγώνες ότι ο ΣΕΦΚ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΚΑΙ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΡΙΝ ΡΙΧΤΕΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥ ΧΑΒΙΕΔΟΣΑΙΤ «ΑΝΤΙ-ΣΕΦΚ». Πριν να ξεκαθαρίσει αν το ίδιο το πρωτοδικείο Αθηνών είναι τελικά σε θέση να προστατεύει τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα από τους εργοδότες ή αν έχει διακοσμητικό ρόλο ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ (ΜΕ ΑΔΡΗ ΑΜΟΙΒΗ) ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ «ΝΟΜΙΜΕΣ» ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ.

Η μάχη που δίνει ο ΣΕΦΚ είναι μάχη που πρέπει να δώσει με ταξική ενότητα όλο το εργατικό κίνημα, ιδιαίτερα τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική αδιαφορία.

Καλούμε τις παρατάξεις στο ΔΣ του ΕΚΑ που έκριναν ότι ο ΣΕΦΚ δεν μπορεί να πάρει μέρος στο 28ο συνέδριο να πάρουν πίσω την απαράδεκτη απόφασή τους έστω και τώρα.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΕΦΚ ΣΤΟ 28^οΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ.

ΤΟ 28^ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΙΔΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΤΡΟΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ (ΣΕΦΚ)

Μέλος ΟΙΕΛΕ, Ανδρέα Λόντου 6, 10681 Αθήνα

e-mail: sefk@sefk.gr, www.sefk.gr

24 Μάη 2013

πηγή:http://vathikokkino.com/2013/05/%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83-%CE%B5-%CF%86-%CE%BA/

"Αλληλεγγύη για όλους" ή ..."καπέλωμα σε όλους";

Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση του "μικρόπολις":

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ

(κείμενο του μικρόπολις για το θέμα: "αλληλεγγύη για όλους")

Το δίκτυο «αλληλεγγύη για όλους», κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ με επαγγελματικά στελέχη, χρηματοδοτείται από το 20% της βουλευτικής αποζημίωσης των βουλευτών του.

Τίποτα το επιλήψιμο για ένα κόμμα της Αριστεράς που εν μέσω κρίσης αξιοποιεί ένα μέρος της κρατικής του επιχορήγησης για την κοινωνική του διείσδυση, πέραν του ίδιου του γεγονότος, αυτού δηλαδή της υπεξαίρεσης του δημοσίου χρήματος προς όφελος των κομμάτων με τη βούλα του νόμου και τη συναίνεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ψηφοφόρων.

Τα πράγματα όμως περιπλέκονται γιατί κανένας “νόμος” και καμιά συναίνεση δεν συνέτρεχε για να συμπεριληφθούν στην ιστοσελίδα του «αλληλεγγύη για όλους» οι ιστοσελίδες αυτοοργανομένων χώρων και κινήσεων, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, με καμία κομματική λογική και χορηγία. Αν μάλιστα πάρουμε υπ’ όψιν τη βιασύνη των δημιουργών της εν λόγω ιστοσελίδας να συμπεριλάβουν και χώρους που έπαψαν να υπάρχουν (όπως π.χ. το Buena Ventura που σταμάτησε το 2010), αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της βιασύνης και της προχειρότητας (μόνο;).

Στο μέτρο που μας αφορά, η παρουσίαση του Μικρόπολις μέσα απ’ αυτή την ιστοσελίδα, έγινε χωρίς καν να ρωτηθούμε, όπως και πολλοί άλλοι ακόμα. Επειδή το διαδίκτυο είναι χαώδες και παγκόσμιο, η σύγχυση που θα επέρχονταν από μια τέτοια καταχώρηση ήταν αναμενόμενη. Το διαπιστώσαμε και εμείς μέσα από τις δικές μας διεθνείς επαφές.

Γνωρίζουμε την πρεμούρα πολλών κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσουν τις κινήσεις των από τα κάτω και να στοιχίσουν τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα στον ενδεχόμενο κυβερνητικό τους σχεδιασμό.

Επειδή τα εγχειρήματα των από τα κάτω κάνουν τον άλλο κόσμο, όχι εφικτό ούτε πάνω από τα κέρδη, αλλά υπαρκτό και πέρα από τα κέρδη. Επειδή δημιουργούν πληθώρα αμεσοδημοκρατικών δομών κοινωνικής ισότητας και αλληλεγγύης χωρίς ανάθεση. Επειδή παύουν να είναι αυτοαναφορικές και ευκαιριακές συλλογικότητες. Επειδή, με άλλα λόγια, τα πράγματα σοβάρεψαν, η πρεμούρα γίνεται όλο και πιο ενοχλητική, εκθέτοντας τα ίδια τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δρουν στη βάση. Άλλα με το να βγάζουν τον λενινισμό τους και άλλα πιο τίμια, να βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

Γνωρίζουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε η ομπρέλα εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων, προδομένων απ’ το πελατειακό κράτος που ονόμασε “κοινωνικό συμβόλαιο” αυτή την άθλια σχέση. Άλλο πράγμα όμως η ανάθεση κι άλλο η αυτοοργάνωση. Κοινωνικό συμβόλαιο με ή χωρίς εισαγωγικά δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ τους, ούτε ομπρέλα που να τα συστεγάσει χωρίς να αναιρεθεί, όχι η ανάθεση, αλλά η αυτοοργάνωση. Στο κάτω κάτω, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται στο ελάχιστο για την αυτοοργάνωση, έχει ένα ολόκληρο πεδίο μέσα στα κομματικά του όργανα για να την πραγματώσει. Αλλά αυτό δεν μας αφορά και μάλλον και τον ίδιο. Μας αφορά όμως η αυθαίρετη αναφορά του κομματικού του δικτύου «αλληλεγγύη για όλους».

Το Μικρόπολις, όπως και πολλοί άλλοι αυτοοργανωμένοι χώροι, έχει τα δικά του μέσα και τους δικούς του τρόπους δικτύωσης, όπως το έχει κάνει τόσα χρόνια.

Για τα δικά μας πλεονεκτήματα ή ελλείμματα δεν είχαμε και δεν έχουμε στηριχθεί σε κανένα κόμμα για αρωγή ή συνηγορία που αφορούν στα προτάγματά μας. Καλούμε λοιπόν τους υπευθύνους της ιστοσελίδας «αλληλεγγύη για όλους» να αποκαταστήσουν την αλήθεια και να διαλύσουν τη σύγχυση (που με υπαιτιότητά τους προκλήθηκε), δημοσιεύοντας το κείμενό μας στην παραπάνω ιστοσελίδα και απαλείφοντας την παραπομπή του σε εμάς.

Κοινωνικός Χώρος για την Ελευθερία Μικρόπολις

Υ.Γ. Καλούμε όλους όσους θίγονται από τέτοιου είδους καταχωρήσεις, να πράξουν τα δέοντα ούτως ώστε να λάβουν όλοι οι καλοθελητές το μήνυμα, πως το κίνημα της αυτοοργάνωσης δεν ψάχνει “πατέρα”, ούτε ”ειδικούς” που θα το συντονίσουν.

πηγή: http://micropolis-socialspace.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html via http://efimeridadrasi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_21.html

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ!

Είμαστε οργισμένοι και αποφασισμένοι! Η επόμενη ημέρα είναι σήμερα!

Η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις τάραξε τα λιμνάζοντα νερά στην εκπαίδευση για μια ακόμα φορά. Φόβισε το «αντισυνταγματικό τόξο» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), αποενοχοποιήσε τους καθηγητές «που τους είπανε αλήτες» και ενεργοποίησε τα δημοκρατικά και αγωνιστικά αντανακλαστικά του κλάδου. Αντικειμενικά η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις ξεπερνούσε τα στενά όρια του κλαδικού συνδικαλισμού, έπιανε το νήμα των χαμένων αγώνων, συναντούσε τους ναυτεργάτες, το ΜΕΤΡΟ και τους ΟΤΑ (τους επιστρατευμένους κλάδους) και απαντούσε στο κεφαλαιώδες ζήτημα της πολιτικής καταστολής και της συνταγματικής εκτροπής. Συνασπίστηκαν εναντίον της όλα τα κόμματα του αστικού μπλοκ εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Χρυσή Αυγή) συνεπικουρούμενα από τα εντεταλμένα ΜΜΕ. Συναντήθηκαν στην υπονόμευσή της, είτε εξαρχής είτε στην πορεία, τα κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις που υπερψηφίστηκε από πρωτοφανείς σε μαζικότητα Γ.Σ., συγκέντρωσε το 92% των αποφάσεων των ΕΛΜΕ και δέσμευε τη Γενική Συνέλευση των Προέδρων και το ΔΣ της ΟΛΜΕ. Ωστόσο, στις 15 του Μάη εκτυλίχθηκε ένα πραξικόπημα που αγνόησε αυτή την πλειοψηφία και ανέκοψε τη δυναμική του κλάδου που «έβγαινε στο φως», χωρίς να αφήνει ούτε την ελάχιστη χαραμάδα αντεπίθεσης.

«Βγαίνει ο Αχιλλέας και τους τρομάζει»… Η εξέλιξη αυτή από τους κυβερνώντες (ΔΑΚΕ -ΠΑΣΚΕ) και τους επίδοξους κυβερνητικούς (ΣΥΝΕΚ) δε γεννήθηκε στη Γ.Σ. των προέδρων. Η μήτρα της είναι πάνω και έξω από τους καθηγητές. Αφορά το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό δυναμικό που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας μας. Είναι ήλιου φαεινότερο ότι το σύνθημα για σύγκρουση με τις δυνάμεις του μνημονιακού τόξου και της κρατικής καταστολής, προκαλούσε πολιτικές αϋπνίες και ανατριχίλες όχι μόνο στην άθλια συγκυβέρνηση. Το ρόλο του Δούρειου Ίππου ανέλαβαν τα κεντρικά στελέχη των ΣΥΝΕΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δια του προέδρου του, αρνήθηκε μέχρι τέλους να δηλώσει την έμπρακτη υποστήριξή του, τόσο στην απόφαση του κλάδου για απεργία στις εξετάσεις, όσο και κυρίως στην απόκρουση της πολιτικής επιστράτευσης μέσω της απεργίας. Τα στελέχη του ΠΑΜΕ, θα έπρεπε να κοκκινίζουν από ντροπή. Συντάχθηκαν με το συντηρητικό συρφετό των Τρεμοπρετεντέρηδων, ενάντια στην απεργία στις εξετάσεις. Έδωσαν χείρα βοηθείας σε ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στην ΑΔΕΔΥ, ψηφίζοντας μαζί τους υπονομευτική, δήθεν απεργία(!) την Τρίτη 14 Μάη, ημέρα Γ.Σ. όλων των ΕΛΜΕ της χώρας. Λοιδόρησαν και συκοφάντησαν τον αγώνα του κλάδου, ισχυριζόμενοι ότι οι καθηγητές παλεύουν για το …δίωρο. Κράτησαν τα «ταξικά συνδικάτα» του ΠΑΜΕ στην φορμόλη, αφού ούτε ένα δεν πήρε απόφαση για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις της Παρασκευής! Με λίγα λόγια ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος εναντίον της απεργίας. 

Τάξη βασιλεύει στη χώρα! Αυτό διακηρύσσει ο αντιλαϊκός συρφετός που θυσιάζει τα δικαιώματά μας, σφαγιάζει μισθούς και συντάξεις, παντρεύει τη νέα γενιά με την ανεργία, ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής! Η τάξη τους έχει πήλινα πόδια. Στηρίζεται στη δαμόκλειο σπάθη της επιστράτευσης, στην καλλιέργεια του φόβου και της ανημπόριας, στις ξεπουλημένες ηγεσίες στα συνδικάτα, στην ανέξοδη προσμονή μιας άλλης διακυβέρνησης.

Κανένας να μην υποταχθεί! Αυτό διακηρύσσουμε ως επιστρατευμένοι εργαζόμενοι και ως δάσκαλοι! Ή θα ανατρέψουμε την πολιτική κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ, την κοινωνική βαρβαρότητα και τον πολιτικό εκφασισμό ή θα μας εξοντώσουν! Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει!

Να φύγουμε μπροστά! Το χρονικό της προαναγγελθείσης απεργίας που δεν έγινε (παρότι ψηφίστηκε συντριπτικά) μας διδάσκει, αλλά δε μας καταβάλλει. Μετράμε την πολιτική μας ευθύνη με κριτήριο τις αποφάσεις του αγωνιζόμενου κλάδου και δεν τις θυσιάζουμε στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ως ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ προτείναμε και παλέψαμε την υπόθεση της απεργίας και κάνουμε τον απολογισμό της δράσης και των αδυναμιών μας, με γνώμονα τη συμβολή μας στην υλοποίηση της εντολής των Γ.Σ. 

Η αναμέτρηση είναι μπροστά μας! Να κάνουμε μια εργώδη προσπάθεια για γοργή ανασύνταξη των δυνάμεων του αγωνιζόμενου κλάδου. Προμετωπίδα η άρση της πολιτικής επιστράτευσης. Αντίσταση στις απολύσεις, την αξιολόγηση και το φθηνό υποταγμένο και πειθαρχημένο σχολείο της αγοράς, στις μνημονιακές πολιτικές κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, ισοπέδωσης της εκπαίδευσης και κάθε δημόσιου αγαθού! Παίρνουμε απαντοχές από τη βάση του κλάδου, τις Γ.Σ., τα βλέμματα της οργισμένης κοινωνίας που στράφηκαν με ελπίδα στον αγώνα μας. 

- Υπερασπίζουμε την αγωνιστική ενότητα του κλάδου.

- Αγωνιζόμαστε για τον ενταφιασμό των γραφειοκρατών, τον παραμερισμό του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι αγώνες και τα συνδικάτα στα χέρια των εργαζομένων.

- Δεν επιτρέπουμε να βρεθεί κανείς συνάδελφος μόνος στην απόλυση ή την υποχρεωτική μετάθεση. 

- Συγκαλούμε Γ.Σ. σε όλες τις ΕΛΜΕ: αποτιμούμε την εξέλιξη της αναμέτρησης και οργανώνουμε συλλογικά τα επόμενα βήματα.

- Όχι σχολεία στο γύψο. Άρση τώρα της πολιτικής επιστράτευσης. Καταθέτουμε πρόταση στον κλάδο, στις ΕΛΜΕ, στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ 24ωρης απεργίας ανατροπής της επιστράτευσης (σε ημερομηνία εκτός των πανελλαδικών εξετάσεων).

- Οργανώνουμε παλλαϊκό συλλαλητήριο με πρωτοβουλία των επιστρατευμένων κλάδων. Καλούμε συνδικάτα, κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις, κάθε εργαζόμενο, νέο και άνεργο να δώσουμε από κοινού τη μάχη.

- Προτείνουμε αναστολή της συμμετοχής της ΟΛΜΕ στην ΑΔΕΔΥ.

- Προετοιμάζουμε από τώρα την απάντηση όλου του εκπαιδευτικού κόσμου, για την έναρξη της νέας χρονιάς. Σε τέτοιο περιεχόμενο και αποφάσεις οφείλουν να δεσμευτούν τα συνέδρια των ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ). 

Το πλήθος και ο ενθουσιασμός γύρω από μια πρόταση που τάραξε την ησυχία των κρατούντων έδειξαν ότι μπορούμε, δυναμώνοντας τη συλλογικότητά μας, να αγωνιστούμε για τη Δημόσια Παιδεία, την εργασία και τις δημοκρατικές ελευθερίες, πηγαίνοντας μέχρι το τέλος ενάντια στους «θεούς και δαίμονες» της τρόικας, των μνημονίων, της λιτότητας και της καταστολής. Όσες φορές ο κλάδος των εκπαιδευτικών (1988, 1990, 1997, 1998, 2006) έδειξε ότι αναμετριέται με τις δυσκολίες και ταυτόχρονα τις περιφρονεί, σήκωσε το μπόι του και δημιούργησε μεγάλα γεγονότα. 

Η αναμέτρηση δεν τελείωσε! Μπορούμε να νικήσουμε!

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.

16 Μάη 2013

Παρεμβάσεις ΠΕ: Οργή για το ξεπούλημα της απεργίας

Δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα

Μια σπίθα φάνηκε να τρεμοπαίζει μέσα στο βαθύ σκοτάδι. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί της Β/βμιας, κόντρα στην επιστράτευση και την σιγή νεκροταφείου που θέλησε να επιβάλει η τρικομματική κυβέρνηση, αποφάσισαν σε μαζικές Γ.Σ. ΑΠΕΡΓΙΑ!!!

Το μήνυμα ήταν τόσο ισχυρό, που για μια στιγμή θόλωσε το προσωπείο της «ισχυρής» κυβέρνησης που τα συστημικά ΜΜΕ κατασκευάζουν. Καθώς ο κόσμος της μαχόμενης εκπαίδευσης άνοιξε τον αγωνιστικό βηματισμό του, το ρολόι της μνημονιακής κυβέρνησης άρχισε να μετράει αντίστροφα. Και αυτό ήταν πολύ επικίνδυνο. Έβαζε ξανά στο προσκήνιο τον λαϊκό παράγοντα, που μετά τις εκλογές του Ιουνίου κατάφεραν να τον εκτονώσουν, να τον απομονώσουν, να του στερήσουν τη δυνατότητα να διαμορφώνει δυναμικά τις πολιτικές εξελίξεις. 

Γι’ αυτό όλες οι δυνάμεις του πολιτικού και κοινωνικού κατεστημένου- πριν και μετά την κήρυξη της απεργίας των καθηγητών - ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να την συντρίψουν: ο πρωθυπουργός και ο υπουργός παιδείας, οι χρυσοπληρωμένοι δημοσιογράφοι των Μ.Μ.Ε., οι γραφειοκράτες των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ σε ΑΔΕΔΥ-ΔΟΕ- ΟΛΜΕ, το ΠΑΜΕ που κατήγγειλε την ΟΛΜΕ, ο κυβερνητικός βουλευτής που λίγες ώρες πριν την επιστράτευση καμάρωνε στην τηλεόραση, που η παράταξή του δεν στηρίζει την απεργία στις εξετάσεις, ο μετριοπαθής εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης που ζητούσε από τους εκπαιδευτικούς πριν βγουν στην απεργία να έχουν με το μέρος τους όλη τη κοινωνία.

Όλα συγκλίνουν σε ένα κοινό σημείο:

στους καθηγητές δεν έπρεπε μόνο να απαγορευτεί να κάνουν απεργία. έπρεπε πάση θυσία να μην την αποφασίσουν κιόλας! Όταν ο τρόμος της επιστράτευσης αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αρκετός, ανέλαβε δράση η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. 

ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ – ως τελευταίο ανάχωμα του αστικού κράτους- στην γενική συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ συνασπίστηκαν για να ανατρέψουν την απόφαση της βάσης των εκπαιδευτικών. Από κοινού πρότειναν τη διεξαγωγή διπλής ψηφοφορίας: Στην μια οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ ψήφιζαν υπέρ ή κατά της απεργίας και στην άλλη αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την υλοποίησή της!!! Με το διαδικαστικό πραξικόπημα της διπλής ψηφοφορίας έστρωσαν το χαλί για το ξεπούλημα του αγώνα. Πρόδωσαν τη βούληση των χιλιάδων συναδέλφων της βάσης που στις μαζικές Γ.Σ. των ΕΛΜΕ –με το χαρτί της επιστράτευσης στο χέρι- ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της απεργίας βάζοντας ταυτόχρονα τους πολιτικούς όρους για το ξεδίπλωμα μιας συνολικής σύγκρουσης του κόσμου της εργασίας με την κυβέρνηση.

Ο κρατικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός

Η στάση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ δεν εκπλήσσει, δεν είναι λίγες οι φορές που τις είδαμε να ξεπουλάνε τους αγώνες σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ. Ποτέ δεν πίστεψαν στην αναγκαιότητα αυτού του απεργιακού αγώνα. Στριμωγμένοι στα σχοινιά από την κυβέρνηση και τους κομματικούς καθοδηγητές τους, προσπάθησαν να διαχειριστούν και να εκτονώσουν την οργή των καθηγητών απέναντι στις υποχρεωτικές μεταθέσεις και τις απολύσεις. Ακολούθησαν την πρόταση των Παρεμβάσεων Δ.Ε. για απεργία μέσα στις εξετάσεις, γιατί καταλάβαιναν ότι κινδύνευε η ίδια η υπόσταση τους. 

Ήλπιζαν ότι ο επικοινωνιακός χειρισμός της όλης κατάστασης θα ήταν αρκετός για να ξεπεράσουν τον εκλογικό κάβο του συνεδρίου της ΟΛΜΕ. Η βάση δεν τους έκανε τη χάρη, τους εγκλώβισε στην ίδια τη λογική τους και όταν, πέρα από επικοινωνιακά τερτίπια, πολιτικά πια έπρεπε να απαντήσουν, διάλεξαν πλευρά, στοιχήθηκαν πίσω από την κυβέρνηση. Πίσω από τον πρωθυπουργό τους.

Την ίδια στάση κράτησαν ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ και στη ΔΟΕ, όπου στα λόγια μόνο διακήρυτταν την συμπόρευσή τους με τους συναδέλφους καθηγητές, στη πράξη όμως συνέβαλαν με όλα τα μέσα στο να απομονωθεί ο αγώνας τους. Μόνο κάτω από την πίεση των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων Π.Ε. και μετά την αποκαλυπτική καταγγελία της στάσης τους στη συνεδρίαση του Δ.Σ (Δευτέρας 13/5) αναγκάστηκαν να συρθούν- την Τετάρτη το μεσημέρι πια- πίσω από τα δεδομένα που επέβαλε η μαζική υπερψήφιση από τους καθηγητές της εισήγησης της ΟΛΜΕ για απεργία. Να μην ξεχνάμε, ότι μόνο οι Παρεμβάσεις Π.Ε. ήδη από την Παρασκευή 10 Μαΐου και πριν από την οριστική εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για απεργία στις εξετάσεις, πρόταξαν ως αναγκαιότητα για απεργιακή συμπόρευση της ΔΟΕ με τους συναδέλφους της β/θμιας. Οι δυνάμεις των Παρεμβάσεων Π.Ε. ήταν οι μόνες που - ξεπερνώντας την τραγική καθυστέρηση της ΔΟΕ - κατάφεραν στους συλλόγους που παρεμβαίνουν να παρθούν αποφάσεις στάσεων εργασίας για την Παρασκευή 17/5 ως άμεση και έμπρακτη συμπόρευση με τον αγώνα των καθηγητών.

Τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από τον κομματικό- κυβερνητικό συνδικαλισμό, που θυσιάζει τις ανάγκες, τα δικαιώματα και τους αγώνες τους στην ποδιά του κυβερνητικών και κομματικών σχεδιασμών. Προβάλει ξεκάθαρα πλέον η ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να έλθουν στο προσκήνιο και με τη δική τους ενεργή συμμετοχή και δράση, να αποκαθηλώσουν το γραφειοκρατικό, κυβερνητικό, κομματικό συνδικαλισμό. 

Η αριστερά της «ευθύνης» 

Το άδειασμα της απεργίας από τους συνδικαλιστές της ΣΥΝΕΚ είναι σε ευθεία στοίχιση με την κεντρική πολιτική του κομματικού της φορέα (ΣΥΡΙΖΑ), που όλο αυτό το διάστημα ποτέ δεν βγήκε να δηλώσει ξεκάθαρα τη στήριξή του στην απεργία. Πάντα με μισόλογα, μια στο καρφί και μια στο πέταλο, πότε στήριζε τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών και πότε τους ζητούσε να μην έχουν απέναντί τους την κοινωνία. Πολύ περισσότερο, όταν με την επιστράτευση των καθηγητών από την κυβέρνηση, μπήκε επιτακτικά ζήτημα δημοκρατικής εκτροπής ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε να στρατευθεί σε έναν αγώνα για το σπάσιμο της επιστράτευσης με όρους μαζικού κινήματος. Η απόσυρση των συνδικαλιστών της ΣΥΝΕΚ από μια απεργία που αποφασίστηκε μέσα από μαζικές Γ.Σ. είναι κεντρική πολιτική επιλογή του κομματικού τους φορέα και αυτό είναι οδυνηρά αποκαλυπτικό . Η λογική του «ώριμου φρούτου», η μετατροπή της κατάληψης της εξουσίας σε αυτοσκοπό, η προσαρμογή στα συντηρητικά αντανακλαστικά της εν δυνάμει εκλογικής σου πελατείας, η εγκόλπωση του αστικού λόγου κάτω από το βάρος της πίεσης των συστημικών ΜΜΕ, πολύ απέχει από τις παραδόσεις της αριστεράς και του εργατικού κινήματος.

Αναστολή της ταξικής σύγκρουσης λόγω εξετάσεων

Το «ταξικό» ΠΑΜΕ δεν ψήφισε απεργία στις εξετάσεις, έκανε ότι μπορούσε για να μην γίνει και τώρα καταγγέλλει τους υπόλοιπους …γιατί δεν την πραγματοποίησαν! Πολέμησε με κάθε τρόπο την απεργία και τώρα επιχαίρει πάνω στα ερείπια της ίδια του της πολιτικής. Ψευδολογεί ενάντια στις Παρεμβάσεις και στους εκπροσώπους της για να κρύψει της πομπές του. Ποιον ξεγελά; Ούτε τα μέλη του.

· Τους είδαμε νωρίς – νωρίς να παίρνουν θέσεις στα τηλεοπτικά πάνελ και να συκοφαντούν την απεργία με τα ίδια επιχειρήματα της κυβέρνησης, των πρετεντέρηδων και των πρωτοσαλτέων (Σοφιανός στο MEGA). Και εισέπραξαν γι’ αυτό τους επαίνους και τα εύσημα ολόκληρου του μηντιακού κατεστημένου.

· Τους είδαμε, όταν η κυβέρνηση επιστράτευσε τους καθηγητές, να συμμαχούν στην ΑΔΕΔΥ με τις ΠΑΣΚ- ΔΑΚΕ και να κηρύσσουν το απεργιακό φιάσκο της Τρίτης 14/5 και της Πέμπτης 16/5εξυπηρετώντας έτσι το στόχο της γραφειοκρατίας να μην προκηρυχθεί γενική απεργία την Παρασκευή 17/5, πρώτη μέρα των εξετάσεων και να μπει η ΟΛΜΕ σε συνδικαλιστική απομόνωση. Φρόντισαν μάλιστα να διαχωριστεί η ψηφοφορία των προτάσεων, ώστε στο τέλος της διαδικασίας – ως πονηροί πολιτευτές – να ψηφίσουν εκ του ασφαλούς απεργία και την Παρασκευή και να έχουν «τα χέρια τους καθαρά» !

· Τους είδαμε, όταν ένα επιστρατευμένο συνδικάτο καλούσε σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα, κάτω από τα γραφεία του, να καλούν το λαό σε δική τους ξεχωριστή συγκέντρωση, στην Ομόνοια, μην τυχόν και μολυνθούν από τη μεταδοτική ασθένεια της απεργίας στις εξετάσεις.

· Τους είδαμε στο Δ.Σ. της ΔΟΕ να κάνουν το μαύρο άσπρο για να μας πείσουν ότι πρότειναν απεργία μέσα στις εξετάσεις την ίδια ώρα που ούτε μισό σωματείο τους δεν έβαλε έστω και στάση εργασίας για την Παρασκευή 17/5. 

· Είδαμε την ΚΝΕ να κυκλοφορεί προκήρυξη στα σχολεία και να καλεί τους μαθητές να μην αποπροσανατολίζονται και να αφοσιωθούν στα διαβάσματά τους.

· Είδαμε τον εκπρόσωπό τους στην ΑΔΕΔΥ με προβοκατόρικο τρόπο να διακόπτει το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για να το αποτρέψει να πάρει απόφαση για απεργία στις εξετάσεις. 

· Τους είδαμε στις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ να κάνουν διαφωτιστικά μαθήματα ανάλυσης του καπιταλισμού, ταξικής πολιτικής και οργάνωσης των αγώνων με όρους και προϋποθέσεις (την ίδια ορολογία χρησιμοποίησαν ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ ΣΥΝΕΚ για την αναστολή της απεργίας) λες και αναφέρονται σε ομάδες ποδοσφαίρου και όχι σε εργαζόμενους που απειλούνται με υποχρεωτική μετακίνηση και απόλυση.

Μαζεύονται πολλά, συνάδελφοι του ΠΑΜΕ, τόσα που δεν μπορούν να κρυφτούν, πίσω από ψέματα και λασπολογίες. Τελικά η πρόταση που υλοποιήθηκε είναι η πρόταση του ΠΑΜΕ με μια διαφορά …τριών ωρών : το ΠΑΜΕ στην αρχική του πρόταση εισηγήθηκε μια 48ωρη απεργία 14-15 Μάη. Τελικά έγινε μια 24ωρη στις 14/5 και μια στάση εργασίας στις 16/5, επομένως ο «αγώνας» πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο ! Αλλά ποιους αγώνες στη εκπαίδευση στήριξε το ΠΑΜΕ τα τελευταία χρόνια; Τα ίδια δεν έκαναν και το 2006 στην απεργία της ΔΟΕ; 

Όσα ψέματα και αν πουν η αλήθεια δεν κρύβεται οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις της Β/θμιας, αποτέλεσαν την ατμομηχανή της απεργίας, επέλεξαν από την αρχή το δρόμο της σύγκρουσης και τον υπηρέτησαν με όλες τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους και με όσες δυνατότητες μπόρεσαν να ξεδιπλώσουν στο ευρύτερο εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα. Επέμειναν μέχρι τέλους στην πραγματοποίηση, θέτοντας ως κεντρικό ζήτημα ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ. Γι’ αυτό είναι οι Παρεμβάσεις που καταγγέλλονται σήμερα από την ΠΑΣΚ Π.Ε. ότι «…η πρόταση των Παρεμβάσεων στο έκτακτο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. (Δευτέρα 13/5/2013) ήταν να εξαγγείλει άμεσα η Δ.Ο.Ε. 24ωρη απεργία για τις 17 Μάη και στη συνέχεια πραγματοποίηση Γ.Σ. για απεργία διαρκείας της Δ.Ο.Ε.»

Δυο πράγματα βγαίνουν από όλα τα παραπάνω:

1. Η απεργία των καθηγητών αναγνωρίστηκε από όλους τους πυλώνες του κατεστημένουσαν μια επικίνδυνη, ανατρεπτική και αποτελεσματική μορφή αγώνα.

2. Η ρωγμή που άνοιξε στο καθεστώς αποκάλυψε το σύνολο των δυνάμεων που συμπαρατάσσονται για να την κλείσουν: Τα κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης, το «ταξικό» ΠΑΜΕ, τη συστημική πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, τον γραφειοκρατικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό σε ΑΔΕΔΥ – ΔΟΕ – ΟΛΜΕ.

Όμως η πραγματικότητα είναι εδώ: η διάλυση του δημόσιου σχολείου, ο εργασιακός μεσαίωνας, οι απολύσεις, η κατάργηση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση διαλύουν το σκηνικό της αισιοδοξίας που καλλιεργεί η κυβέρνηση. Όλα αυτά αποτελούν την μαζική κοινωνική συνθήκη για να εκραγεί το καζάνι. Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να πορεύονται με την αυταπάτη του ατομικού βολέματος. Η εξέγερση πλησιάζει… 

Το κρίσιμο ζήτημα είναι αν θα προετοιμάσουμε από ΤΩΡΑ, πιο ώριμοι και πιο σοφοί την επόμενη αποφασιστική σύγκρουση. Αν οι εκπαιδευτικοί και των δύο βαθμίδων θα συντονιστούν το Σεπτέμβριο σε έναν απεργιακό αγώνα για να ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ σε όλη την εκπαίδευση.

Δεν θα πουν αυτοί την τελευταία λέξη.

Τα μολύβια κάτω. Ας ξεσηκωθούμε!

Παρεμβάσεις - Κινήσεις - Συσπειρώσεις Εκπαιδευτικών

Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

πηγή: http://kokkinostupos.blogspot.gr/2013/05/blog-post_3177.html#more