Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟ
ΛΑΪΚΟ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Για να πει ο λαός την τελευταία λέξη, με ένα κίνημα ρήξης και σύγκρουσης με κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, ένα κίνημα ανατροπής των μέτρων και της πολιτικής τους. Με μαζικούς, ενωτικούς, ανυποχώρητους αγώνες, κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό και τις γραφειοκρατικές ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι το χρέος και την κρίση που δεν δημιούργησαν αυτοί! Για την οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής του προγράμματος σταθερότητας και της κυρίαρχης πολιτικής κράτους και Ε.Ε., στα σωματεία από τους εργαζόμενους, στις γειτονιές με λαϊκές επιτροπές από τους κατοίκους, σε κάθε χώρο που ζει και κινούνται οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Για να μη χαθούν εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών που κερδίθηκαν με αγώνες! Για να μη γυρίσουμε σε ένα σύγχρονο εργασιακό Μεσαίωνα. Για να μη γίνουν οι συνθήκες στους χώρους εργασίας και κατοικίας, στην πόλη μας χειρότερες για τους εργαζόμενους. Για να δώσουμε νικηφόρα προοπτική στις σύγχρονες κοινωνικές διεκδικήσεις!

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!

• Όλοι στις τριήμερες εκδηλώσεις στο Ε.Μ. Πολυτέχνειο

• Όλοι στην πορεία των πρωτοβάθμιων σωματείων μαζί με φοιτητικούς συλλόγους τη Δευτέρα 15/11, 5:00μ.μ. (Πατησίων), ενάντια στην έλευση της Τρόϊκα στην Αθήνα

• Όλοι στην μεγάλη παλλαϊκή, πανεργατική αντιιμπεριαλιστική πορεία για τα 36 χρόνια της εξέγερσης, επικαιροποιώντας το νόημα της

Στις 7 Νοέμβρη ψηφίζουμε αγωνιστικά!

Αριστερή Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Γλυφάδας
http://glyfadarp.wordpress.com/

Ανακοίνωση

Την Κυριακή 10/10 συγκροτήθηκε η δημοτική κίνηση

"Αριστερή Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Γλυφάδας"

κόντρα στο μνημόνιο και τον καλλικράτη

η Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια συμμετέχει και στηρίζει ολόπλευρα σε αυτή την προσπάθεια και παρακάτω φιλοξενούμε την εκλογική διακήρυξη της δημοτικής κίνησης:

Αριστερή Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Γλυφάδας
κόντρα στο μνημόνιο και τον καλλικράτη

Ε Κ Λ Ο Γ Ι Κ Η Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η

Για μια αγωνιστική, ριζοσπαστική, αριστερή παρέμβαση στο Δήμο της Γλυφάδας
Για μια κοινωνία Συμμετοχής και Αλληλεγγύης
Για ένα Δήμο των κατοίκων και όχι των οικονομικών συμφερόντων

Συμπολίτες, συμπολίτισσες
Οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη γίνονται μέσα στη σκιά της πιο βάρβαρης επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού. Τα κοινωνικά, τα εργατικά, τα ασφαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού μας καταπατώνται με βαναυσότητα.
Εργαζόμενοι – γυναίκες, συνταξιούχοι – νέοι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή τους καθημερινά, μέρα με τη μέρα να γίνεται αβάσταχτη.
Δε φταίνε οι εργαζόμενοι και οι απλοί πολίτες για την κρίση. Αντιθέτως καλούνται να πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι που ζουν έναν εργασιακό μεσαίωνα, οι νέοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι γυναίκες, οι μετανάστες, η τρίτη ηλικία, όλοι όσοι δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους. Η κρίση είναι παγκόσμια. Είναι κρίση του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της οικονομίας, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργασίας και του περιβάλλοντος από το κεφάλαιο.
Είναι όμως και κρίση του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επί 35 χρόνια. Ενός μοντέλου που στόχευε και στοχεύει στο όλο και μεγαλύτερο κέρδος για τις μεγάλες επιχειρήσεις, για τις τράπεζες και τους λίγους, σε βάρος των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας, των χαμηλοσυνταξιούχων. Ενός μοντέλου που θεμελιώνει ένα κράτος που θέτει σε φορολογική ασυλία τους οικονομικά ισχυρούς όπως οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και ανέχεται τη φοροδιαφυγή των ευπόρων κοινωνικών στρωμάτων, ενθαρρύνει τη διαφθορά, τις «μίζες» και το «ρουσφέτι». Είναι και κρίση οικολογική. Η καταστροφή του περιβάλλοντος, η καταλήστευση και υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων έχουν δραματικό αντίκτυπο στη ζωή και την υγεία όλων μας.
Τα μέτρα αποτελούν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης και όχι αναγκαστικό μονόδρομο. Οι επιλογές της κυβέρνησης, που παρέδωσε ουσιαστικά τον έλεγχο της χώρας στο ΔΝΤ και τους κερδοσκόπους της Ε.Ε., ξεπερνούν ακόμα και τις προβλέψεις του μνημονίου. Είναι επιλογές που έχουν γίνει με σκοπό να μείνουν και μετά την υποσχόμενη «έξοδο» από την κρίση.
Σήμερα, το δικαίωμα σε σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά ξηλώνεται, οι απολύσεις είναι καθημερινές, το νέο ασφαλιστικό δεν εγγυάται σύνταξη ούτε σε μας ούτε στα παιδιά μας, ενώ παράλληλα μειώνει τις συντάξεις. Η αύξηση των έμμεσων φόρων, οι αυξήσεις στα καθημερινά είδη και στα τιμολόγια εξαερώνουν τα εισοδήματά μας. Τα λουκέτα έχουν γίνει καθημερινή ρουτίνα.
Γι' αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι η παρέμβασή μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, πέρα από την τοποθέτησή μας στα ζωτικά τοπικά περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα, οφείλει να έχει και μια σαφή κεντρική πολιτική διάσταση. Διάσταση που υπαγορεύεται από αυτήν την πρωτόγνωρη επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά από τα μέτρα που ψηφίζει και σχεδιάζει η κυβέρνηση και θα εφαρμοστούν και στην Αυτοδιοίκηση με τον «Καλλικράτη».
Μαζί με όλα τα κινήματα, να αγωνιστούμε για την ανατροπή των μέτρων κυβέρνησης και τρόικας και την ανάκληση όλων των εργασιακών, φορολογικών και ασφαλιστικών νόμων που εφαρμόζουν την πολιτική του μνημονίου. Ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Να αγωνιστούμε για δωρεάν υγεία, παιδεία, συγκοινωνίες, για την αναβάθμιση κάθε θεσμού κράτους πρόνοιας. Ενάντια στην εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος και την καταστροφή του πράσινου στο βωμό του τσιμέντου και των κερδών. Ενάντια στο ρατσισμό και την εκμετάλλευση των μεταναστών, ενάντια στην αστυνομοκρατία, την κρατική αυθαιρεσία και καταστολή, σε κάθε νόμο που καταργεί ή περιορίζει κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.

Τίποτα δεν θα μας χαριστεί, αν δεν το διεκδικήσουμε με αγώνα
Ο αγώνας μας όμως δεν μπορεί να είναι κοινός ούτε με τις δυνάμεις που στηρίζουν άμεσα ή έμμεσα τις κυβερνητικές πολιτικές, ούτε με αυτές που προσδοκούν «βελτιώσεις» στην κυβερνητική πολιτική προβάλλοντας «εποικοδομητικές προτάσεις».
Τόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ που λέγοντας ότι θα «τιμήσει την υπογραφή της κυβέρνησης» διαψεύδει κάθε ίχνος «αντιμνημονιακού» προφίλ που της χτίζουν τα ΜΜΕ, με την ταυτόχρονη και αμέριστη συμπαράσταση του ΛΑΟΣ, γκρεμίζουν κατακτήσεις αγώνων μέσα σε ένα βράδυ που κερδήθηκαν από τους εργαζόμενους με μόχθο και ιδρώτα εδώ και 100 χρόνια. Οι νόμοι που υπάρχουν είναι οι νόμοι της ζούγκλας, οι νόμοι του Μνημονίου του Δ.Ν.Τ. της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Τραπεζών.
• Ποτέ μέχρι τώρα δε μειώθηκαν με τέτοια αναλγησία συντάξεις και μισθοί, δε λεηλατήθηκαν σε τέτοιο μέγεθος ασφαλιστικά – και εργασιακά δικαιώματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
• Ποτέ μέχρι τώρα δε βρέθηκαν οι νέες και οι νέοι στην πιο σκληρή αβεβαιότητα για το μέλλον και τη ζωή τους.
• Ποτέ μέχρι τώρα δεν καταρρακώθηκαν με τέτοιο ωμό τρόπο, Σύνταγμα – Βουλή – νόμοι για να υπηρετηθούν πιστά τα συμφέροντα των οικονομικών αγορών και των τραπεζιτών.
• Ποτέ μέχρι τώρα δε μεταφέρθηκαν και σε τέτοιο βαθμό, οι ευθύνες και οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, σ’ εκείνους που δεν ευθύνονται για να προστατευθούν και να ωφεληθούν όσοι τη δημιούργησαν.
• Οι εκλογές του Νοέμβρη δίνουν τη δυνατότητα για μια μαζική αποδοκιμασία του Μνημονίου και των πολιτικών δυνάμεων που το στηρίζουν.
Οι αγώνες των εργαζομένων, ο θυμός και η οργή που εκδηλώνεται μαζικά μας δείχνουν ότι είναι δυνατή η ανατροπή της σημερινής κατάστασης.

Οι δήμοι στην καταιγίδα του Καλλικράτη
Οι δημοτικές εκλογές θα διεξαχθούν για πρώτη φορά σύμφωνα με το νέο νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση για την τοπική αυτοδιοίκηση, γνωστό και ως «Πρόγραμμα Καλλικράτη». Ο Καλλικράτης παρά τα μεγάλα λόγια για τη δημοκρατία και την αποκέντρωση, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εφαρμογή του Μνημονίου σε κάθε Περιφέρεια και Δήμο. Οι αρμοδιότητες που δίνονται στους νέους Δήμους (υγεία, παιδεία, δημόσια έργα, κ.α.) σε συνδυασμό με την περικοπή της κεντρικής χρηματοδότησης, θα σημάνουν τη διάλυση μιας σειράς κοινωνικών υπηρεσιών. Οι νέοι Δήμοι μετατρέπονται πλέον σε φοροεισπράκτορες. Θα λειτουργούν όλο και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά και επιχειρηματικά κριτήρια και θα οδηγούνται στη χρεοκοπία.
Με δεδομένο τον περιορισμό των πόρων και το στραγγαλισμό της δανειοδότησης από τις τράπεζες που θεσμοθετεί ο Καλλικράτης, αυτό που θ' ακολουθήσει θα είναι η αύξηση των δημοτικών τελών, το κλείσιμο ή η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, η επιβολή χρηματικού αντιτίμου στις παροχές του Δήμου που μέχρι τώρα ήταν δωρεάν (σχολεία, παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, στέκια νεολαίας, δημοτικά φροντιστήρια, γυμναστήρια, ελεύθεροι χώροι, κ.λπ.) και βέβαια η με κάθε τρόπο «ανάπτυξη του επιχειρηματικού πνεύματος».
Το μέλλον της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι αλληλένδετο με το Μνημόνιο. Γιατί στο νέο πρόσωπο της Αυτοδιοίκησης, με τις 140 παλιές και νέες αρμοδιότητες που της αναθέτει ο «Καλλικράτης» χωρίς όμως τους αντίστοιχους θεσμοθετημένους πόρους, θα εφαρμοστούν τα αντικοινωνικά μέτρα, που πήρε η κυβέρνηση με αφορμή το Μνημόνιο.
Με τον «Καλλικράτη» επιβάλλεται η μείωση των πόρων της αυτοδιοίκησης κατά 500 εκατ. ευρώ το χρόνο για το διάστημα 2011-2013, πράγμα το οποίο σημαίνει 3 δις ευρώ λιγότερα την τριετία! Η παρότρυνση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και των συνοδοιπόρων της για ψήφο στις επικείμενες εκλογές με βάση κριτήρια «αυτοδιοικητικά» ή «τοπικά» συνιστά πολιτική εξαπάτηση πρώτου μεγέθους, ακριβώς διότι αποσιωπάται το γεγονός ότι ο Καλλικράτης είναι οργανικά ενταγμένος στο Μνημόνιο, είναι ένα μέσο πίεσης για την εφαρμογή στους Δήμους και τις Περιφέρειες της αντικοινωνικής πολιτικής του Μνημονίου. Αυτά που δεν λέγονται από τους κυβερνητικούς υποψηφίους και από άλλες παρατάξεις, οφείλουμε εμείς να τα κάνουμε γνωστά σε όλους τους πολίτες, ώστε να τα λάβουν υπόψη.

Ο «Καλλικράτης» και το Μνημόνιο:
• Καταργεί στην ουσία την τοπική αυτοδιοίκηση, αφού αυξάνει τα διοικητικά όρια των Ο.Τ.Α στα μεγέθη που υπαγορεύουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και οι όροι χρηματοδότησης της Ε.Ε.
• Εξωθεί τους δήμους σε φορομπηχτική πολιτική, προκειμένου να ανταποκρίνονται στις κοινωνικές παροχές τους.
• Μετακυλύει βάρη και αφαιρεί πόρους από τους δήμους, έτσι που να εξαρτώνται από τράπεζες, κοινοτικά κονδύλια και ιδιώτες - επενδυτές.
• Διαλύει το κοινωνικό κράτος και επιχειρεί να εκχωρήσει σε ιδιώτες (με Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), μερικώς ή συνολικά, δημόσιες υπηρεσίες και υποδομές με συνέπεια την εμπορευματοποίηση και την υποβάθμισή τους.
• Μειώνει τον αριθμό των εργαζομένων στους Δήμους και τις Περιφέρειες με τον κανόνα 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις, καθώς και με την επιταγή του Mνημονίου για μείωση ακόμη μεγαλύτερη από τον κανόνα αυτόν. Έτσι ανοίγεται ο δρόμος ακόμα και για απολύσεις. Πρώτο θύμα είναι οι 35.000 συμβασιούχοι που αποτελούν τον κορμό των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων (βρεφονηπιακοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, ΚΕΠ, βοήθεια στο σπίτι κ.ά.).
Η αύξηση της ανεργίας, η απειλή απόλυσης, η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και του εισοδήματος επιβάλει ένα καθεστώς ανασφάλειας για τους εργαζόμενους στους Δήμους και απαξιώνει το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών, (με συνέπεια την αύξηση της ανεργίας και την παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων).
Οι κατ' επιταγή του Μνημονίου δραστικές περικοπές στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και η χρήση των πόρων του για τα μεγάλα έργα που συνχρηματοδοτούνται από την Ε.Ε στερούν του Δήμους από μικρά και μεσαία έργα υποδομής στις μεταφορές, στην παιδεία, την υγεία, την ύδρευση-αποχέτευση, την προστασία του περιβάλλοντος και γενικότερα στη βελτίωση της καθημερινότητας των τοπικών κοινωνιών.
• Εξαφανίζει όση δημοκρατία απέμεινε στις τοπικές κοινωνίες, συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες στο Δήμαρχο και στον Περιφερειάρχη και αποκλείοντας, ουσιαστικά τη συμμετοχή των πολιτών.
• Πνίγει την αντιπροσωπευτικότητα με τη μη καθιέρωση της απλής αναλογικής για την εκλογή και τη συγκρότηση των οργάνων της αυτοδιοίκησης και την εκπροσώπηση όλων των συνδυασμών, με ένα καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που δίνει το 60% των εδρών στον πρώτο συνδυασμό (ανεξαρτήτως ποσοστού) και περιορίζει τη συμμετοχή των μικρότερων δυνάμεων της αντιπολίτευσης.
• Καθιστά αδύνατη τη θεσμική έκφραση των τοπικών κινήσεων, επιβάλλει τον έλεγχο της αυτοδιοικητικής πολιτικής από κυβέρνηση, κόμματα και κεφάλαιο και εξωθεί στον πολιτικό καριερισμό και την επαγγελματοποίηση της πολιτικής.
Να γιατί μιλάμε για «πολιτική εξαπάτηση». Επιπλέον, η αποσιώπηση των συνεπειών του μνημονίου για τις τοπικές κοινωνίες και οι υποσχέσεις πολλών συνδυασμών για «ποιότητα ζωής» και για «όραμα» δεν είναι παρά υποκρισία και εμπαιγμός: όταν περικόπτονται μισθοί και συντάξεις ακόμη και των 600 και 500 ευρώ, όταν η πραγματική ανεργία σκαρφαλώνει στο εφιαλτικό 20%, όταν μειώνεται ο κατώτατος μισθός για τους νεοπροσλαμβανόμενους και τους μακροχρόνια ανέργους, όταν διευκολύνονται οι απολύσεις, καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και φθηναίνουν οι υπερωρίες, όταν οι ήδη πενιχρές συντάξεις εκφυλίζονται σε προνοιακά επιδόματα που θα δίνονται έπειτα από 40 και πλέον χρονιά εργασίας, όταν εκποιείται ο δημόσιος πλούτος και εμπορευματοποιούνται κοινωνικά αγαθά όπως το νερό, η εκπαίδευση και η υγεία, όταν οι ελεύθεροι χώροι, τα δάση και οι παραλίες θυσιάζονται για την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων, όταν η προστασία του περιβάλλοντος, οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας και η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς θεωρούνται αντι-επενδυτικά «εμπόδια» και «γραφειοκρατία» που πρέπει να εξαλειφθούν.

Η μάχη έχει ήδη ξεκινήσει
Οι μάχες και οι αγώνες των φοιτητών για να μην περάσει το άρθρο 16. Οι αγώνες του λαού μας απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα. Οι μεγάλες και μικρές εργατικές και απεργιακές κινητοποιήσεις, η έκρηξη του Δεκέμβρη του 2008, οι κινητοποιήσεις στην περιοχή μας για την προάσπιση του Υμηττού, ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους, για το πρώην αεροδρόμιο και την παραλία, αλλά και σε αρκετές πόλεις και γειτονιές της Αθήνας για την υπεράσπιση των δημοσίων χώρων και του περιβάλλοντος. (Ελαιώνας - Πάρκο Κύπρου - Πατησίων - Πάρκο Γουδί - Βίλα Ζωγράφου - Δρακοπούλου - Λιπάσματα Δραπετσώνας - Λιθάνθρακας – Μονή Τοπλού – Πάρνηθα) και τόσα άλλα, δείχνουν ότι υπάρχει και μια άλλη προοπτική. Ήρθε η ώρα για την κοινωνική πλειοψηφία να δοκιμάσει το δρόμο του αγώνα, να γίνει συνείδηση η συλλογική της δύναμη γιατί ο αγώνας είναι μέρος της λύσης.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαία η οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής του μνημονίου, η επιλογή της ρήξης και της σύγκρουσης με κυβέρνηση – ΕΕ – ΕΚΤ - ΔΝΤ και την πολιτικής τους. Για να μη χαθούν εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών που κερδήθηκαν με αγώνες! Για να μη γυρίσουμε σε ένα σύγχρονο εργασιακό Μεσαίωνα. Για να μη γίνουν οι συνθήκες στους χώρους εργασίας και κατοικίας, στην πόλη μας χειρότερες για τους εργαζόμενους. Για να δώσουμε νικηφόρα προοπτική στις σύγχρονες κοινωνικές διεκδικήσεις!
• Για να ξεκινήσουν μαχητικοί, αποφασιστικός αγώνες στα σωματεία από τους εργαζόμενους κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό και τις γραφειοκρατικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στις γειτονιές με λαϊκές επιτροπές από τους κατοίκους, σε κάθε χώρο που ζουν και κινούνται οι εργαζόμενοι και η νεολαία.
• Για μια άλλη πολιτική που θα διεκδικεί την παύση πληρωμών προς τα γεράκια της κερδοσκοπίας και τη διαγραφή του χρέους για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση που δεν δημιούργησαν αυτοί, αλλά η εργοδοσία και οι τραπεζίτες!
• Για την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των νέων μέτρων σε ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, μείωση μισθών και επιδομάτων και αύξηση φόρων στο λαό.
• Για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες.
• Για να ανατραπούν τα μέτρα του Καλλικράτη στην πράξη.
Στις δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη πρέπει να καταδικαστεί η κυβέρνηση, τα κόμματα και οι δημοτικές εκείνες παρατάξεις που στηρίζουν αυτές τις πολιτικές. Πρέπει να εκφραστεί η οργή και ο θυμός που νιώθουμε όλοι μας, σε μια αριστερή ανατρεπτική κατεύθυνση.
Θέλοντας να εκφράσουμε μια τέτοια αναγκαιότητα, προχωράμε στη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης αριστερής δημοτικής κίνησης. Δε θέλουμε να δημιουργήσουμε ακόμη μια υπερκομματική παράταξη. Τα προβλήματα των καθημερινών ανθρώπων δεν έχουν χρώμα, αλλά εκείνοι που τα δημιούργησαν έχουν χρώμα έχουν και λύσεις. Για να υπάρξουν όμως λύσεις προς όφελος των εργαζομένων των νέων ανθρώπων που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας απαιτούνται ρήξεις με τη λογική του καπιταλιστικού κέρδους, την ανταγωνιστικότητα, τη δικτατορία της αγοράς. Απαιτούνται πράξεις και αγώνες. Απαιτείται και μια άλλη αριστερά που θα ξεπερνά περιχαρακώσεις και μονόδρομους, που θα αναδομεί μια νέα ενότητα χωρίς εγκλωβισμούς σε διαχειριστικές λογικές, που θα μιλάει και κυρίως θα πράττει στο όνομα των αγώνων και της πραγματικής κοινωνικής ανάγκης.
Το κάλεσμα και την πρότασή μας για τους αγώνες και τον κοινό βηματισμό το απευθύνουμε και ζητάμε να περπατήσουμε μαζί:
• με κάθε εργαζόμενο και συνταξιούχο με μειωμένο μισθό, που δεν του φτάνουν τα λεφτά στο τέλος του μήνα
• με κάθε άνεργο και απολυμένο και κάθε νέο των stage και των 500€
• με κάθε απεργό εργαζόμενο και κάθε αλληλέγγυο αγωνιζόμενο
• με κάθε πρόσφυγα και μετανάστη που ξέφυγε από τα παγωμένα νερά του Αιγαίου και τα ναρκοπέδια του Έβρου
• με κάθε οργισμένο πρώην ψηφοφόρο των κομμάτων του δικομματισμού
• με κάθε αριστερό που απογοητευμένος τα έχει παρατήσει

Ποιοι είμαστε;
Είμαστε μαχόμενοι ενεργοί κάτοικοι της Γλυφάδας, πολίτες που δεν περιμένουμε την τελευταία στιγμή πριν τις Δημοτικές εκλογές για ν’ ανησυχήσουμε. Κάτοικοι που συμμετέχουμε σε κοινούς αγώνες και κινήματα για την υπεράσπιση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την προστασία του περιβάλλοντος και των δημοσίων χώρων, για την απομόνωση του ρατσισμού. Κάτοικοι που συμμετέχουμε σε τοπικούς συλλόγους και φορείς με κοινωνικό και πολιτιστικό έργο. Κάτοικοι που αγωνιστήκαμε και παλέψαμε σε ότι απασχόλησε την πόλη μας τα τελευταία χρόνια και που έχουμε καταλάβει πως εμείς έχουμε την δύναμη στα χέρια μας για να αποφασίζουμε για τις ζωές μας! Αγωνιστικά και δημοκρατικά, μέσα από θεσμούς λαϊκής αυτοοργάνωσης, με επιτροπές και συνελεύσεις κατοίκων, με τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Και αυτός ο δρόμος, που από κοινού έχουμε χαράξει, έχει δείξει μέχρι σήμερα πολλά επιτυχημένα δείγματα γραφής και μπορεί να γίνει κτήμα όλων των κατοίκων της Γλυφάδας:
• Για την υπεράσπιση και διάσωση του Δημοσίου και δασικού χαρακτήρα του Υμηττού από την εμπορευματοποίηση, την τσιμεντοποίηση και τους καταπατητές.
• Για την αποτροπή της κατασκευής των αυτοκινητοδρόμων στον Υμηττό και ενάντια στο ΠΔ «λεηλασίας» του, που θα πλήγωνε και θα αποτέλειωνε ο,τι έχει απομείνει από το δασικό του χαρακτήρα.
• Για την κατασκευή του Μητροπολιτικού πάρκου υψηλού πρασίνου στο σύνολο του χώρου του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού. Την υπεράσπιση του παραλιακού μετώπου της Γλυφάδας και των Αστεριών και την αποτροπή της εμπορευματοποίησης - τσιμεντοποίησης και καταστροφής από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ειδικά σήμερα που εξαγγέλλεται το ξεπούλημα τους με σκοπό τη μετατροπή τους σε μια τεραστίων διαστάσεων real estate επένδυσης
• Για την υπεράσπιση και διάσωση των δημοσίων κοινόχρηστων χώρων της Γλυφάδας.
• Για την αποξήλωση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας από τα σπίτια μας αλλά και των κέντρων υπερυψηλής τάσης (Κ.Υ.Τ.) που σκορπούν ακτινοβολία και θάνατο..
Πολίτες που πάνω απ’ όλα πιστεύουμε ότι η πόλη μας δεν μπορεί να «σωθεί» από κανένα «επίδοξο σωτήρα» πολίτες που πιστεύουμε ότι η μοναδική ελπίδα βρίσκεται στην ενεργή συμμετοχή όλων μας, στην εμπιστοσύνη, στις αστείρευτες δυνάμεις των απλών καθημερινών ανθρώπων του μόχθου και της δουλειάς, πολίτες όπου θα συνεχίσουμε τη δράση μας και την επόμενη μέρα των εκλογών όπως χρόνια τώρα κάνουμε.

Γλυφάδα 2010
Ζούμε σε μια πόλη με οξυμένα σοβαρά προβλήματα και μεγάλες ανισότητες. Η ανεργία, τα κλειστά μαγαζιά ή φτώχεια μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Η ποιότητα ζωής μας καθημερινά υποβαθμίζεται, ζούμε σε μια πόλη βαθιά εχθρική και φιλόξενη. Οι πολιτικές της τρόικας και του Μνημονίου και ο Καλλικράτης θα πλήξουν περισσότερο τα μεσαία και χαμηλά στρώματα που αποτελούν και την πλειοψηφία του πληθυσμού της πόλης μας.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ο δήμος Γλυφάδας πρωτοστάτησε τα τελευταία χρόνια στην προώθηση κάθε αντιδραστικού σχεδιασμού στην περιοχή. Επιδίωξε τη μετατροπή του χώρου της αεροπορικής βάσης Τερψιθέας σε νεκροταφείο και χωματερή, διεκδίκησε την ένταξη στο σχέδιο πόλης των πρόσφατα καμένων εκτάσεων, ψήφισε υπέρ των νέων αυτοκινητόδρομων και του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού στο δημοτικό συμβούλιο. Δεν είναι τυχαίο, ότι η απερχόμενη διοίκηση του Δήμου Γλυφάδας που ανήκει στη ΝΔ εγκαταλείπει το καράβι που βουλιάζει, χωμένη στα οικονομικά σκάνδαλα, 4 χρόνια συνεπής στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, ενώ το μόνο που έκανε είναι αύξηση δημοτικών φόρων, τελών και απίστευτες ρουσφετολογικές προσλήψεις. Ο πολιτικός επίγονος της «διοίκησης Θεοδωρόπουλου», γόνος παράλληλα γνωστής πολιτικής οικογένειας της δεξιάς, σπεύδει να δώσει δείγματα γραφής μιας πολιτικής εξυπηρέτησης μικρών και μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, ενώ και οι δύο, προερχόμενοι από τη δεξιά υποψήφιοι, δεν παραλείπουν να αναζητούν στήριξη από την ακροδεξιά.
Το ΠΑΣΟΚ μετά από αναμονή μηνών ξανακατεβάζει τον πρώην επικεφαλής της παράταξής του με την ελπίδα να πάρει το Δήμο και να εφαρμόσει το Μνημόνιο.
Η μοναδική «ανεξάρτητη, άχρωμη - άοσμη» και ταυτόχρονα υπέρ του μνημονίου υποψήφια Δήμαρχος, από κομματικούς μηχανισμούς όπως δηλώνει παρότι συμμετέχει στο Δίκτυο της Κεντρο-Αριστεράς-Δεξιάς, Μπουτάρη - Δημαρά, ξοδεύει απίστευτο προεκλογικό χρήμα προσβάλλοντας τη νοημοσύνη των πολιτών, ενώ τέλος η δημοτική κίνηση του ΚΚΕ περιχαρακωμένη στα τείχη του Περισσού παλεύει για τη λαϊκή συσπείρωση σε στενά κομματικά πλαίσια.

Η κατάσταση στη Γλυφάδα
Η Διοίκηση του Θεοδωρόπουλου συνεχίζοντας το «έργο» το ύφος και την πολιτική των προηγούμενων Δημάρχων Σφακιανάκη – Λανδράκη – Σπονδυλίδη έχει κατεδαφίσει σε συντρίμμια το σύνολο των υπηρεσιών του Δήμου υποβαθμίζοντας δραστικά της ποιότητα ζωής μας
• Τη στιγμή που οι δημοτικοί φόροι αυξάνονται δραστικά, όλες οι υπηρεσίες του Δήμου εμπορευματοποιούνται, αλλά και η πλήρης εγκατάλειψη παροχής κοινωνικών υπηρεσιών στους εργαζόμενους συνταξιούχους - άνεργους - νέους και ηλικιωμένους είναι προκλητικά απίστευτη. ΑΜΕΑ - εξαρτημένα άτομα από ουσίες - άνεργοι μετανάστες, φτωχοί συμπολίτες μας δεν έχουν τις στοιχειώδεις δημοτικές παροχές, ενώ και το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι μέρα με τη μέρα συρρικνώνεται.
• Οι δαπάνες για τη λειτουργία των σχολείων περικόπηκαν δραματικά και οι σχολικές επιτροπές βρίσκονται με άδεια ταμεία μπροστά σε μια δύσκολη χρονιά που οι ελλείψεις στα σχολεία και τα προβλήματα της παιδείας είναι πιο έντονα από ποτέ.
• Ο πολιτισμός και η δημιουργική δραστηριότητα είναι άγνωστες ξένες και επικίνδυνες λέξεις στην πόλη μας, ενώ και η παντελής έλλειψη κοινωνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας είναι φανερή (βέβαια το σκάνδαλο της ενοικίασης των 25.000 ευρώ του πολιτιστικού κέντρου στη Γούναρη έγινε πανελλήνιο γνωστό θέμα, χωρίς βέβαια να ιδρώσει το αυτί κανενός στη Δημοτική Εξουσία).
• Οι αδιάβατοι δρόμοι της Τερψιθέας όταν βρέχει (λόγω του τυφλού συστήματος απορροής όμβριων υδάτων), τα απροσπέλαστα πεζοδρόμια, οι ανύπαρκτες παιδικές χαρές και δημόσιοι ελεύθεροι χώροι που οι πολίτες μπορούν να βρεθούν και να συνυπάρξουν. Η ανυπαρξία ποδηλατοδρόμων και πεζοδρομίων, οι ελλείψεις διαβάσεων των Α.Μ.Ε.Α., οι κυκλοφοριακές συμφορήσεις των οδικών αξόνων (Γούναρη - Γεννηματά - Παπανδρέου) και η έντονη παρουσία των σκουπιδιών καθιστούν τη Γλυφάδα μια πόλη αβίωτη, αφιλόξενη και εχθρική.
Υπάρχουν λύσεις! Υπάρχει ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ώστε να ν' αντιστραφεί η εικόνα του Δήμου.
Είναι δυνατό και αναγκαίο, με τη στήριξη των πολιτών να δημιουργήσουμε στη Γλυφάδα ασπίδες προστασίας και αλληλεγγύης των εργαζομένων, των νέων, του λαού απέναντι στις πρωτόγνωρες ανατροπές που σχεδιάζονται.

Ριζική αναδιάρθρωση των δημοτικών δαπανών
Είναι ανάγκη να ενισχυθεί και να διευρυνθεί το κοινωνικό έργο του δήμου χωρίς αύξηση των δημοτικών φόρων και τελών. Να προστατευθούν και να ενισχυθούν οι δράσεις που σχετίζονται με τη δημόσια παιδεία, την υγεία, την κοινωνική φροντίδα, τους παιδικούς σταθμούς, τα δημοτικά ιατρεία, τη φροντίδα στο σπίτι, την καθαριότητα. Να μην επιτρέψουμε την υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών με το πρόσχημα της έλλειψης πόρων. Να εμποδίσουμε την εμπορευματοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και το χάρισμά τους σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Να μη γίνει ο δήμος πρωταγωνιστής των απολύσεων στην πόλη. Να σταματήσουν η ανεξέλεγκτη σπατάλη, τα έργα βιτρίνας και να καταγγελθούν όλες οι σκανδαλώδεις συμβάσεις.

Όχι στο τοπικό μνημόνιο
Οι Οργανισμοί Τοπικής αυτοδιοίκησης καλούνται, με βάση το Μνημόνιο, να πληρώσουν 3 δισεκατομμύρια ευρώ τα τρία επόμενα χρόνια στις τράπεζες και τους δανειστές του Δημοσίου. Την ίδια στιγμή η διεύρυνση των ευθυνών τους, με συρρίκνωση των πόρων τους, οδηγεί αναπόφευκτα σε χρεοκοπία.
Διεκδικούμε γενναία αύξηση της χρηματοδότησης των Δήμων και επιστροφή των πόρων που προέρχονται από τη φορολογία των πολιτών και παράνομα παρακρατεί η κεντρική διοίκηση. Για το 2010 απαιτούμε να συμψηφιστεί το διαμορφούμενο έλλειμμα του δημοτικού ταμείου με τους πόρους που ήδη χρωστά η κυβέρνηση στο Δήμο.
Να αποτραπεί νέος δανεισμός του Δήμου και μαζί με αυτόν το ενδεχόμενο υπαγωγής του δήμου σε καθεστώς επιτήρησης από τράπεζες και δανειστές όπως προβλέπει ο Καλλικράτης. Να μην πληρώσουν οι δημότες τη συρρίκνωση των πόρων προς τους ΟΤΑ και τις σπατάλες της προηγούμενης διοίκησης.

Στήριξη και ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών
Θέλουμε ένα Δήμο, με δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών του και συμμετοχή των δημοτών στη λειτουργία του. Με κοινωνικό έλεγχο και συμμετοχή στη διαμόρφωση του δημοτικού προϋπολογισμού άλλα και σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή και το μέλλον των πολιτών. Πλήρη αποδοχή των αιτημάτων των επιτροπών κατοίκων και των λαϊκών συνελεύσεων. Δημοψηφίσματα για τα κρίσιμα θέματα της πόλης.
Έμπρακτη ενίσχυση των κινημάτων πόλης και τον φορέων τους.
• Αρνούμαστε οποιαδήποτε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών παροχών, κυρίως μέσω των ΣΔΙΤ (Υγεία, Παιδεία, Αθλητισμός, Πολιτισμός, διαχείριση απορριμμάτων, έλεγχος στάθμευσης, πράσινο, κ.λπ.).
• Παλεύουμε για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Στις συνθήκες εντεινόμενης οικονομικής κρίσης θεωρούμε απαραίτητη την επέκταση των υφιστάμενων δομών κοινωνικής φροντίδας και παροχών και τη δημιουργία δικτύου προστασίας των ανέργων, των ευπαθών κοινωνικών ομάδων, των προσφύγων, των οικονομικών μεταναστών και όλων όσων χρειάζονται υποστήριξη.
• Πιστεύουμε ότι η νεολαία δικαιούται και πρέπει να καταλάβει και να διεκδικήσει το ζωτικό κοινωνικό και πολιτιστικό χώρο που της ανήκει στη πόλη μας.
• Σύμφωνα με τον «Καλλικράτη» αρμοδιότητες του Υπουργείου Παιδείας, που αφορούν τα σχολεία, θα περάσουν στους Δήμους, χωρίς όμως τους απαραίτητους πόρους, με αποτέλεσμα οι γονείς να κληθούν να επωμιστούν πρόσθετα οικονομικά βάρη και τα σχολεία να δυσλειτουργήσουν. Θα αγωνιστούμε μαζί με τους γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς για ένα Σχολείο δημόσιο και δωρεάν που θα χωράει όλα τα παιδιά και όλη τη γνώση.
Για ένα ανοιχτό δημοκρατικό σχολείο που η ευθύνη θα παραμείνει στο Υπουργείο Παιδείας ,με αύξηση των δαπανών και ικανοποιητικούς μισθούς για τους δάσκαλους και τους καθηγητές.
• Ο Πολιτισμός δεν εξαντλείται στην ψυχαγωγία ή στην κατανάλωση καλής ή μέτριας ποιότητας προϊόντων στις αίθουσες του Δημαρχείου και στις φιέστες του καλοκαιριού. Πολιτισμός είναι και η δημιουργία, κάτι που ελάχιστα γίνεται στη περιοχή μας με τις υποχρηματοδοτούμενες ομάδες του Πνευματικού Κέντρου. Θα παλέψουμε για ένα Δήμο, κύτταρο παραγωγής και ανάδειξης του πολιτισμού, αξιοποιώντας τόσο το έμψυχο όσο και το κτιριακό υλικό που έχουμε.
Θα αγωνιστούμε για την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων των «Αστεριών», για την πολιτιστική αναβάθμιση και διάσωση των κτισμάτων της Γλυφάδας που έχουν ιστορική και αρχιτεκτονική αξία.

Ποιότητα ζωής στην Πόλη
Πολλαπλασιασμός του πρασίνου στα πεζοδρόμια, τις πλατείες, τα σχολεία, τις γειτονιές. Άμεση απομάκρυνση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας από τις γειτονιές και τα σχολεία. Να υπερασπιστούμε τους υπάρχοντες ελεύθερους δημόσιους χώρους και να τους διευρύνουμε. Στον κατακερματισμό, τη διάλυση, την υποβάθμιση, την εμπορική εκμετάλλευση του δημόσιου χώρου ν' αντιτάξουμε την ελεύθερη, δωρεάν πρόσβαση, τη συνεργασία, τη δημιουργικότητα, την επικοινωνία, την κοινωνική συνοχή.
• Ενίσχυση της δημοτικής συγκοινωνίας, τακτική και δωρεάν, σαν άμεσο μέτρο για τον περιορισμό των αυτοκινήτων.
• Άμεση απομάκρυνση της Αεροπορικής Βάσης ΕΤΕΜ από τον Υμηττό στην Τερψιθέα (έχει καταγγελθεί από πολίτες ότι ευθύνεται για αυξημένα κρούσματα καρκίνου στους κατοίκους της γύρω περιοχής, και οι φετινές πυρκαγιές μέσα στη βάση συνθέτουν το πάζλ της υποβάθμισης της ζωής των κατοίκων.
• Άμεση ανακήρυξη του ορεινού όγκου του Υμηττού σε Δημόσια δασική έκταση, άμεση απομάκρυνση όλων των καταπατητών και εκείνων των δραστηριοτήτων που δε συνάδουν με το δασικό χαρακτήρα του βουνού.
• Καμία επέκταση του Σχεδίου πόλης στον Υμηττό.
• Κανένας αυτοκινητόδρομος να μη λαβώσει ξανά τον Υμηττό.
• Τα Αστέρια και η παραλία της Γλυφάδας να δοθούν στους δημότες και στο Δήμο.
• Οι δημόσιοι ελεύθεροι δημοτικοί κοινόχρηστοι χώροι να παραμείνουν ως έχουν.
• Ο χώρος του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού να γίνει μόνο Μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου στο σύνολό του.

Για μια κοινωνία και ένα Δήμο συμμετοχής και αλληλεγγύης:
Δεσμευόμαστε για τη συλλογικότητα στη λειτουργία και στη δράση και μετά τις εκλογές, ενώ η εναλλαγή και η ανάκληση όλων των συμβούλων (συμπεριλαμβανομένου και του επικεφαλής της κίνησης) που θα εκλεγούν, η τακτική ανοιχτή λειτουργία της παράταξης και η καθημερινή συμμετοχή στη ζωή της πόλης, η θεσμοθέτηση διαδικασίας ενημέρωσης και συμμετοχής των πολιτών, αποτελούν αρχές για μας.
Συμβάλλουμε για να δημιουργηθεί στη Γλυφάδα ένα μαχητικό ζωντανό κίνημα δράσης που δε θ’ αφήσει κανέναν απροστάτευτο απέναντι στην κρίση, ιδίως απέναντι στην αδηφαγία των τραπεζών. κανένας πλειστηριασμός από χρέος σε τράπεζα δεν πρέπει να περάσει αμαχητί, ούτε στη Γλυφάδα ούτε πουθενά.
• Για να ενισχύσουμε τις λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά
• Για να επιβάλλουμε τον κοινωνικό έλεγχο σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή και το μέλλον των πολιτών.
• Όχι στις απολύσεις και τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, χωρίς συμβάσεις ομηρίας, stage και απολύσεις.
• Όχι στο ρατσισμό και την ξενοφοβία που θα προσπαθήσουν να καλλιεργήσουν για να διχάσουν και ν' αποπροσανατολίσουν την οργή των εργαζομένων για την κρίση.
Καλούμε τους πολίτες της Γλυφάδας τη νεολαία, τις γυναίκες, τους ανέργους, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους να στηρίξουν αυτήν την προσπάθεια με την ψήφο τους, τη συμμετοχή τους, με τις ιδέες τους, με τον αγώνα τους για να αλλάξουμε τα πράγματα υπέρ των πολιτών.

Γι αυτό απευθυνόμαστε
• στη νεολαία να αναλάβει ενεργό ρόλο στα θέματα της περιοχής μας,
• σε κάθε πολίτη που ψάχνει διέξοδο έξω από τα πλαίσια των κομμάτων εξουσίας και των συνδιαχειριστών της,
• σε κάθε δημότη που ψάχνει διέξοδο έξω από τα πλαίσια του τοπικού κατεστημένου, του παραγοντισμού και της αναπαραγωγής της κυρίαρχης πολιτικής σε τοπικό επίπεδο,
για να εκφράσουμε τη δυναμική των αγώνων και όχι μια «αλλαγή φρουράς» στη διοίκηση του Δήμου.
Εμείς από την πλευρά μας δεσμευόμαστε να συνεισφέρουμε και να στηρίζουμε τα κινήματα, τις επιτροπές κατοίκων, να εκφράζουμε τον κόσμο που αντιστέκεται, να υπάρχει ουσιαστική αντιπολίτευση μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο, απέναντι στην «Καλλικρατική αναδιάρθρωση» του δήμου μας.

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΙΩΝΑ
ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ
ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ & ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ
ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ MAΣ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ
ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΚΟΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΥ
ΑΣ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!

Η Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια στηρίζει και συμμετέχει στην προσπάθεια:

για μια αγωνιστική, ριζοσπαστική, αριστερή παρέμβαση στο δήμο Γλυφάδας
Συμπολίτες-ισσες,
εδώ και ένα χρόνο, με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την απόλυτη ταύτιση του επίσημου πολιτικού συστήματος (ΝΔ και ΛΑΟΣ) και τις οδηγίες της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ έχουν εξαπολύσει μια πρωτοφανή επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις λαού και εργαζομένων. Η εφαρμογή του “Μνημονίου” ολοκληρώνει την κατάργηση κατακτήσεων δεκαετιών στην εργασία και την ασφάλιση. Το πάγωμα και οι μειώσεις των μισθών στο δημόσιο αποτελούν οιωνό για τη επερχόμενη βάρβαρη λιτότητα στον ιδιωτικό τομέα. Οι εργασιακές σχέσεις ελαστικοποιούνται, το όριο των επιτρεπόμενων απολύσεων αυξάνει και οι αποζημιώσεις πρακτικά μειώνονται στο μισό. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης καταργείται, οι συντάξεις εκμηδενίζονται, τα τελευταία ίχνη κοινωνικής ασφάλισης – περίθαλψης καταργούνται με τη σειρά τους και οι νέες φορολογικές ρυθμίσεις εντείνουν την καταλήστευση των λαϊκών στρωμάτων με άγρια επιβολή άμεσων και έμμεσων φόρων. Στον αντίποδα, πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες καταστρατηγούνται, ενώ και τα δικαιώματα των μεταναστών καταπατώνται, για να συνεχίσουν να αποτελούν φθηνό και υποταγμένο εργατικό δυναμικό αλλά και να αποτελούν στόχο για κάθε είδους ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις.
Τα περίφημα κίνητρα για νέες «επενδύσεις», όπως το πρόγραμμα «ταχείας προώθησης επενδύσεων», θα οδηγήσουν σε ξεπούλημα σημαντικού μέρους της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΚΟ, ολυμπιακές εγκαταστάσεις, πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού κ.α.) είτε άμεσα, είτε έμμεσα μέσω των ληστρικών ΣΔΙΤ, οι τράπεζες επιδοτούνται με δις €, ενώ παραμένει σκανδαλωδώς χαμηλή η φορολόγηση του κεφαλαίου αυξάνοντας το δημόσιο χρέος. Αποδεικνύεται έτσι ότι η «εθνική προσπάθεια», που από κοινού οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν, για να ξεπεραστεί η κρίση δεν αφορά όλους το ίδιο. Ως συνήθως, ο λαός καλείται να πληρώσει τις ζημιές που το κεφάλαιο δημιούργησε και τα κέρδη που δημιουργούν οι εργαζόμενοι τα καρπώνονται μόνο οι εργοδότες.
Η ψήφιση του «Προγράμματος Καλλικράτη» ισοδυναμεί με την εφαρμογή του μνημονίου στην τοπική αυτοδιοίκηση. Με τον Καλλικράτη, που είναι το ΔΝΤ στους δήμους, μειώνονται και άλλο οι χρηματοδοτήσεις στους δήμους από το κεντρικό κράτος. Έτσι, οι δήμοι θα αυξήσουν τα ήδη υψηλά δημοτικά τέλη ή να αναζητήσουν πόρους από τον ιδιωτικό τομέα με τα γνωστά ΣΔΙΤ και τις αναθέσεις έργων σε «ημετέρους». Προοπτικά, μέρος των υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης θα περάσουν στην αρμοδιότητα των δήμων που θα κληθούν να τους λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή και να τους ιδιωτικοποιήσουν λόγω έλλειψης πόρων διαλύοντας περισσότερο το «κοινωνικό κράτος». Η εφαρμογή των νέων εργασιακών σχέσεων και των απολύσεων στο Δημόσιο θα αρχίσει με τις απολύσεις των συμβασιούχων των ΟΤΑ. Οι νέοι μεγαλύτεροι δήμοι και περιφέρειες απομακρύνονται ακόμα περισσότερο από τους κατοίκους, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι του κράτους, συμβάλλουν στην όλο και μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση, εμπορευματοποίηση και ανταποδοτικότητα κάθε έννοιας δημόσιου αγαθού, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνουν ένα συγκεντρωτικό πολιτικό σύστημα στο τοπικό επίπεδο, ελαχιστοποιώντας τη δυνατότητα πολιτικής εκπροσώπησης αλλά και κινηματικής παρέμβασης των κατοίκων στο εσωτερικό του δήμου, με ισχυρή συγκέντρωση της εξουσίας σε λίγους.
Την ίδια στιγμή, ο δήμος Γλυφάδας δεν αποτελεί εξαίρεση πρωτοστατώντας τα τελευταία χρόνια στην προώθηση κάθε αντιδραστικού σχεδιασμού στην περιοχή. Επιδιώκει τη μετατροπή του χώρου της αεροπορικής βάσης Τερψιθέας σε νεκροταφείο και χωματερή, διεκδικεί την ένταξη στο σχέδιο πόλης τις καμένες εκτάσεις, ψήφισε υπέρ των νέων αυτοκινητόδρομων και του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού στο δημοτικό συμβούλιο. Επίσης, ενώ κάθε κάτοικος πληρώνει παχυλά δημοτικά τέλη, πάγια προβλήματα της πόλης παραμένουν όχι απλά «δισεπίλυτα» αλλά επιδεινώνονται, με την υποβάθμιση κάθε ελεύθερου χώρου στο εσωτερικό της πόλης, τις πλημμύρες, το κυκλοφοριακό αλλά και την κατάργηση προνοιακών υπηρεσιών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Όπως μετά από κάθε μεγαλεπήβολο αναπτυξιακό σχέδιο έρχεται μια «φυσική καταστροφή» να ανοίξει το δρόμο για την υλοποίηση του, έτσι και από την καταστροφή της Πάρνηθας το 2007, πέρυσι ήρθε και η σειρά της περιοχής μας να πληρώσει ακριβά το τίμημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το τίμημα των σχεδιαζόμενων νέων αυτοκινητόδρομων και του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού, που ιδιαίτερα στην περιοχή της Γλυφάδας, αποτελεί λεία οικοδομικών συνεταιρισμών, κατασκευαστικών εταιρειών και μικροπολιτικών συμφερόντων των δημοτικών αρχών. Παράλληλα, μετά την διάψευση κάθε εξαγγελίας, την χρόνια εγκατάλειψη και αποκλεισμό του πρώην αεροδρομίου, την παραχώρηση στην εταιρεία «ολυμπιακά ακίνητα» του χώρου των εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά, τον συνεχιζόμενο αποκλεισμό της παραλίας μας - αλλά και του συνόλου του παραλιακού μετώπου της Αττικής - με τις μαρίνες, τα νυχτερινά κέντρα, τις καφετέριες και την ευρεία εμπορευματοποίηση κάθε δραστηριότητας, αλλά και την πλήρη αδιαφορία για τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των κατοίκων της περιοχής, σήμερα εξαγγέλλεται το ξεπούλημα του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά, με σκοπό τη μετατροπή τους σε μια τεραστίων διαστάσεων real estate επένδυσης, που «χρειάζεται» και μια δημοτική αρχή στη Γλυφάδα για να προωθεί αυτούς τους σχεδιασμούς...
Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαία η οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής του μνημονίου, η επιλογή της ρήξης και της σύγκρουσης με κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και την πολιτικής τους. Είναι αναγκαίοι σήμερα μαζικοί, ενωτικοί, ανυποχώρητοι αγώνες για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι το χρέος και την κρίση που δεν δημιούργησαν αυτοί! Στα σωματεία από τους εργαζόμενους κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό και τις γραφειοκρατικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στις γειτονιές με λαϊκές επιτροπές από τους κατοίκους, σε κάθε χώρο που ζει και κινούνται οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Για να μη χαθούν εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών που κερδίθηκαν με αγώνες! Για να μη γυρίσουμε σε ένα σύγχρονο εργασιακό Μεσαίωνα. Για να μη γίνουν οι συνθήκες στους χώρους εργασίας και κατοικίας, στην πόλη μας χειρότερες για τους εργαζόμενους. Για να δώσουμε νικηφόρα προοπτική στις σύγχρονες κοινωνικές διεκδικήσεις!
Απέναντι σε όλα αυτά, όλοι έχουμε καταλάβει πως εμείς οι κάτοικοι έχουμε την δύναμη στα χέρια μας για να αποφασίζουμε για τις ζωές μας! Αγωνιστικά και δημοκρατικά, μέσα από θεσμούς λαϊκής αυτοοργάνωσης, με επιτροπές και συνελεύσεις κατοίκων, με τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Και αυτός ο δρόμος, που από κοινού έχουμε χαράξει, έχει δείξει μέχρι σήμερα πολλά επιτυχημένα δείγματα γραφής, από τους αγώνες για την προστασία του Υμηττού, την προάσπιση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και της παραλίας αλλά και για κάθε θέμα που πλήττει τα συμφέροντα των κατοίκων της περιοχής.
Για να εκφραστεί λοιπόν η δυναμική αυτών των αγώνων που έχουν ξεδιπλωθεί και ξεδιπλώνονται στην πόλη μας ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση και σε αυτή τη δύσκολη πολιτική μάχη, που και οι δυνάμεις της αριστεράς στην πλειονότητα των περιπτώσεων – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – δεν έχουν αποφύγει τον εγκλωβισμό τους σε ένα διαχειριστικό επίπεδο, θεωρούμε πως όλοι εμείς, αλλά και κάθε αγωνιστική, ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική και αριστερή δύναμη της πόλης μας πρέπει να συμβάλλουμε στη συγκρότηση αγωνιστικού ψηφοδελτίου στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές!

Να παλέψουμε από κοινού για:
• Σύγκρουση με την κυβέρνηση και τις συμφωνίες της ΕΕ, της ΟΝΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση - Παύση πληρωμών προς τα γεράκια της κερδοσκοπίας - Διαγραφή του χρέους
• Να μην εφαρμοστεί ο Καλλικράτης και ό,τι φέρνει στο δήμο μας
• Να ανατραπούν όλα τα αντεργατικά μέτρα - Αυξήσεις στους μισθούς, δουλειά για όλους - Δημόσια & επαρκής ασφάλιση, υγεία και εκπαίδευση για όλο το λαό
• Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες
• Να ζούμε σε μια ανθρώπινη πόλη με επαρκή δημόσια και δωρεάν μέσα συγκοινωνίας, υπηρεσίες πρόνοιας και πολιτισμού και ελεύθερους χώρους κόντρα στα σχέδια του σημερινού και οποιουδήποτε άλλου δημάρχου και των εργολάβων
• Να μην μετατραπεί το πρώην αεροδρόμιο σε real estate επένδυση – Να γίνει πάρκο πρασίνου για όλους τους κατοίκους της Αττικής
• Απόσυρση του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού - Όχι στους νέους αυτοκινητόδρομους – Απόλυτη προστασία από την κορυφή μέχρι το όριο της πόλης – Καμία νέα οικοδόμηση – απομάκρυνση όλων των χρήσεων - Άμεση αναδάσωση των καμένων των καμένων εκτάσεων του Υμηττού

στο παραπάνω πλαίσιο, καλούμε σε ανοιχτή πολιτική εκδήλωση – συζήτηση
δημαρχείο Γλυφάδας, Άλσους 15 - Κυριακή 10 Οκτωβρίου 20:30

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης της επιδίωξε και επιδιώκει να συμβάλει στην προάσπιση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας (εργαζομένων, νεολαίας, ανέργων) απέναντι στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου τόσο για ζητήματα που αφορούν την προάσπιση του περιβάλλοντος και την ποιότητα ζωής των κατοίκων, όσο και για τα ζητήματα που αφορούν την εντεινόμενη αντιλαϊκή επίθεση και γενικότερα την περιστολή δημοκρατικών κατακτήσεων και ελευθεριών του λαού. Η επιμονή μας στις δημοκρατικές διαδικασίες και την ελευθερία των απόψεων στο εσωτερικό μας, εκφράζεται και στην επιμονή μας για τη συγκρότηση επιτροπών κατοίκων και λαϊκών συνελεύσεων, αλλά και για πραγματικό συντονισμό δράσεων και συλλογικοτήτων, τόσο στην περιοχή μας όσο και ευρύτερα. Για αυτές μας τις προσπάθειες δεν βρεθήκαμε τυχαία αρκετές φορές στο παρελθόν στο στόχαστρο κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών που αποτυχημένα επιδίωξαν να κάμψουν την αγωνιστική μας διάθεση. Έτσι, λοιπόν, για μια ακόμα φορά είμαστε αποφασισμένοι να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη της ρήξης και της σύγκρουσης με κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και της ανατροπής του μνημονίου και της πολιτικής τους.
Σήμερα, λοιπόν, περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαία η οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής του προγράμματος σταθερότητας και της κυρίαρχης πολιτικής κράτους και Ε.Ε., με μαζικούς, ενωτικούς, ανυποχώρητους αγώνες, στα σωματεία από τους εργαζόμενους κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό και τις γραφειοκρατικές ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, στις σχολές και τα σχολεία από τη νεολαία, στις γειτονιές με λαϊκές επιτροπές από τους κατοίκους, σε κάθε χώρο που ζει και κινούνται οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Είναι αναγκαίο επίσης να αντιληφθούμε ότι η πάλη που δίνει το λαϊκό και εργατικό κίνημα για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής είναι και πάλη στο εσωτερικό του κινήματος, πάλη αυτοκριτικής και μετασχηματισμού. Πάλη ενάντια σε λογικές και πρακτικές που αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία. Ενάντια σε πρακτικές οργανωτικής επίλυσης των πολιτικών διαφορών και σε λογικές «αντικειμενικής αλήθειας», «μίας γραμμής» ή «εσωτερικού εχθρού». Πάλη ενάντια σε φαινόμενα που πληγώνουν τον κόσμο της αριστεράς, τον κόσμο του αγώνα. Ενάντια σε φαινόμενα μικροηγεμονισμών αλλά και σεξισμού, χουλιγκανισμού, τραμπουκισμού και λοιπών παρόμοιων πρακτικών.
Στο πλαίσιο αυτό, η πρωτοφανής οργανωμένη βίαιη επίθεση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 14/09/10, αντίστοιχη των «ΚΝΑΤ» της δεκαετίας του ’80, από την «ομάδα περιφρούρησης» της Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης (ΑΡ.Α.Σ.) σε βάρος φοιτητριών και φοιτητών, μελών του φοιτητικού σχήματος Αντίλογος των Μηχανολόγων Πάτρας και άλλων σχημάτων της ΕΑΑΚ, στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε να μας βρει αδιάφορους, καθώς πλήττει βάναυσα το φοιτητικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα, αλλά και κάθε αριστερό και αγωνιζόμενο άνθρωπο.
Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι τέτοιες πρακτικές όσο και όποιοι τις υλοποιούν και τις στηρίζουν, δεν έχουν θέση ούτε στο κίνημα, ούτε στην αριστερά που εμείς παλεύουμε για να διαμορφώσουμε. Την αριστερά της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης, την αριστερά που οραματίζεται μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς εξουσιαστικές σχέσεις, χωρίς ιεραρχικές λογικές και χωρίς διακρίσεις. Την αριστερά που ειδικά σήμερα καλείται να παλέψει για να δοθεί νικηφόρα προοπτική στις σύγχρονες κοινωνικές διεκδικήσεις!

Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια

το στοίχημα θα κρίνει η πάλη του λαού

η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας

Εδώ και ένα χρόνο, με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την απόλυτη ταύτιση του επίσημου πολιτικού συστήματος (ΝΔ και ΛΑΟΣ) και τις οδηγίες της ΕΕ και του ΔΝΤ έχουν εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις λαού και εργαζομένων προς όφελος του κεφαλαίου και της αστικής τάξης.
Το “Πρόγραμμα Σταθερότητας” συμπυκνώνει την πλέον λυσσαλέα επίθεση δημοσιοοικονομικής λιτότητας που γνώρισαν τα τελευταία χρόνια τα λαϊκά στρώματα, καθώς κατακτήσεις δεκαετιών στην εργασία και την ασφάλιση καταργούνται. Οι συνεχιζόμενες περικοπές επιδομάτων, το πάγωμα και οι μειώσεις των μισθών στο δημόσιο αποτελούν οιωνό για τη επερχόμενη βάρβαρη λιτότητα στον ιδιωτικό τομέα. Την ίδια στιγμή οι εργασιακές σχέσεις ελαστικοποιούνται, τα όρια επιτρεπόμενων απολύσεων αυξάνονται σε μια περίοδο που ήδη η ανεργία καλπάζει και οι αποζημιώσεις για τις απολύσεις πρακτικά μειώνονται στο μισό με τις ρυθμίσεις Λοβέρδου. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης καταργείται, οι εργαζόμενοι είναι πλέον αναγκασμένοι να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν, οι συντάξεις εκμηδενίζονται και μετατρέπονται σε προνοιακά επιδόματα, ενώ και τα τελευταία ίχνη κοινωνικής ασφάλισης – περίθαλψης καταργούνται με τη σειρά τους. Οι νέες φορολογικές ρυθμίσεις εντείνουν την καταλήστευση του εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων με άγρια επιβολή άμεσων και έμμεσων φόρων, που καλούνται, ενόψει των αυξήσεων του ΦΠΑ και του ΕΦΚ, να επιλέξουν αν θα πεινάσουν ή αν θα κρυώσουν τον ερχόμενο χειμώνα και όχι μόνο...
Ενώ ο λαός υποφέρει, στον αντίποδα το τραπεζικό σύστημα «προικοδοτείται» με 55δις €, θυσίες του ελληνικού λαού, από το πρόγραμμα σταθερότητας, η φοροελάφρυνση των επιχειρήσεων αυξάνει δραστικά, οδηγώντας σε περαιτέρω αύξηση του δημόσιου χρέους που ο λαός καλείται να αποπληρώσει, ενώ το πρόγραμμα «ταχείας προώθησης επενδύσεων» θα οδηγήσει σε ταχεία εκποίηση σε εξευτελιστικές τιμές σημαντικού μέρους της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΚΟ, ολυμπιακές εγκαταστάσεις, πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού κ.α.) είτε άμεσα, είτε έμμεσα μέσω των ληστρικών ΣΔΙΤ σε «επενδυτές».
Δεν είναι τυχαίο ότι παράλληλα, εξελίσσεται μια άριστα ενορχηστρωμένη επιχείρηση ιδεολογικής τρομοκρατίας, από το σύνολο του πολιτικού συστήματος και τα ΜΜΕ, με στόχο να πείσουν τα λαϊκά στρώματα ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την υποταγή και πειθάρχηση στις επιταγές της Ε.Ε. και του ΔΝΤ επιδιώκοντας την εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας και την αποδοχή του από την κοινωνία. Τεχνητά, έφτασαν την χώρα στην χρεοκοπία ώστε να έχουν την πρόφαση ότι η πολιτική της Τρόικας είναι η «επώδυνη, αλλά εθνικά αναγκαία λύση» για την έξοδο από την κρίση, ενώ την ίδια στιγμή αποδεικνύεται ότι αυτή η «εθνική προσπάθεια» δεν θα αφορά όλους το ίδιο. Ως συνήθως, ο λαός καλείται να πληρώσει τις ζημιές που το κεφάλαιο δημιούργησε και τα κέρδη που δημιουργούν οι εργαζόμενοι τα καρπώνονται μόνο οι εργοδότες. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουν ότι στη χώρα έχουν εκδηλωθεί ισχυρά κοινωνικά κινήματα, γνωρίζουν ότι αυτές οι ισχυρές εργατικές και λαϊκές αντιστάσεις, που οδήγησαν στο νεολαιίστικο κίνημα που απέτρεψε την αναθεώρηση του Συντάγματος, που γέννησε την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 μπορούν να βρουν τη συνέχεια τους, υπό το βάρος της εντεινόμενης λαϊκής αγανάκτησης, σε ένα μαζικό και ανατρεπτικό εργατικό – λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει την πολιτική τους και αυτό ακριβώς είναι που θέλουν να αποτρέψουν!

πρόγραμμα σταθερότητας και Καλλικράτης, η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος

το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» που ψηφίστηκε πρόσφατα, ως συνέχεια του «Σχεδίου Καποδίστριας», αποτελεί ένα αναπόσπαστο τμήμα του προγράμματος σταθερότητας, καθώς η κρατική χρηματοδότηση προς τους ΟΤΑ περιορίζεται δραστικά και οι δήμοι καλούνται να «αυτοχρηματοδοτηθούν» αποδεσμεύοντας το κράτος από τις ευθύνες του και τους μετατρέπει σε ικανό εργαλείο προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής του κράτους και της ΕΕ σε τοπικό επίπεδο, είτε με αύξηση των δημοτικών τελών (τη στιγμή που σε πολλούς δήμους αυτά είναι ήδη εξαιρετικά υψηλά), είτε μέσω εξοικονόμησης δαπανών (μείωση και τιμολόγηση δημοτικών υπηρεσιών, περικοπή αριθμού εργαζομένων, εκποίηση δημοτικής περιουσίας κ.α.), είτε από την προσέλκυση ιδιωτικών επενδυτών αλλά και λοιπών «αναπτυξιακών» προγραμμάτων... με δυσμενή αποτελέσματα τόσο για τα συμφέροντα των κατοίκων όσο και για το περιβάλλον (ολυμπιακές εγκαταστάσεις, ορεινοί όγκοι κ.α.) ιδιαίτερα στους δήμους αλλά και τις περιφέρειες που διαθέτουν εκτάσεις ή χώρους αλλά και φυσικές πηγές ενέργειας που μπορούν να αξιοποιηθούν επιχειρηματικά.
Επίσης, μέρος των υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης θα περάσουν προοπτικά στην αρμοδιότητα των δήμων που θα κληθούν να τους λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή και να τους ιδιωτικοποιήσουν λόγω έλλειψης πόρων, διαλύοντας περισσότερο το «κοινωνικό κράτος». Αυτή η πολιτική θα έχει σαν αποτέλεσμα την ανισότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες ανά δήμο στις αστικές περιοχές, αλλά και την ακόμα παραπέρα εγκατάλειψη και καταστροφή των επαρχιακών περιοχών.
Παράλληλα, ο Καλλικράτης αποτελεί «ευκαιρία» για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο (κατά το «Παγκάλιο αξίωμα» του δεν απολύουμε αλλά καταργούμε… θέσεις εργασίας) και αλλαγής των εργασιακών σχέσεων σε βάρος των εργαζομένων που θα αρχίσει με τις απολύσεις των συμβασιούχων της τοπικής αυτοδιοίκησης μέσω της κατάργησης και συγχώνευσης των δημοτικών επιχειρήσεων. Με αυτόν τον τρόπο, από τις ελαστικές – «μεσαιωνικές» σχέσεις εργασίας που ίσχυαν (συμβάσεις έργου ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι με stage, εποχικοί κ.α.), θα επιτευχθεί η πλήρης κατάργηση κάθε εργασιακής κατοχύρωσης με το βίαιο και απάνθρωπο διωγμό χιλιάδων εργαζόμενων.
Τέλος, στο όνομα της «αποκέντρωσης» θωρακίζει την τοπική αυτοδιοίκηση απέναντι στις λαϊκές διεκδικήσεις και δικαιώματα. Η συγκρότηση των νέων δήμων διαμορφώνει ένα πολιτικό σύστημα στο τοπικό επίπεδο κάθε άλλο παρά αποκεντρωτικό που θέλει να προσδώσει στην πολιτική λειτουργία των δήμων «κοινοβουλευτικό χαρακτήρα», ελαχιστοποιώντας τη δυνατότητα πολιτικής εκπροσώπησης πολιτικών σχηματισμών κυρίως της αριστεράς και γενικά πολιτικών σχηματισμών που δεν αναγνωρίζονται "άμεσα" στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό αλλά και της κινηματικής παρέμβασης των κατοίκων στο εσωτερικό του δήμου, με ισχυρή συγκέντρωση της εξουσίας σε λίγους αιρετούς.

το μοντέλο ζωής και πόλης που μας σερβίρουν

Οι πόλεις που ζούμε σήμερα δε γεννήθηκαν σε μια νύχτα, ούτε έχουν δομηθεί με τυχαίο τρόπο. Η μεταπολεμική Αθήνα της άκρατης οικοδόμησης, του εργολάβου και της αντιπαροχής αποτέλεσε ένα συγκεκριμένο μοντέλο μεταπολεμικής ανάπτυξης. Σήμερα, αυτή η πόλη της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας, αποθήκη κυρίως των εργαζομένων με τα σπίτια κλουβιά, με το ρημαγμένο περιβάλλον, με την ανυπαρξία υποδομών, με την έλλειψη χώρων για συλλογική ζωή και δημιουργία, «επανασχεδιάζεται» για να μετατραπεί σε «πόλος έλξης» επενδύσεων, εμπορικών δραστηριοτήτων και τουρισμού, μακρυά από τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων της.
Η «ανάπτυξη» παρουσιάζεται σαν πανάκεια για την «βελτίωση της πόλης» στην πραγματικότητα όμως αυτή η καπιταλιστική ανάπτυξη υπονομεύει το μέλλον και την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Η «πίστη» ότι αυτή του τύπου η οικονομική ανάπτυξη σημαίνει και βελτίωση της ποιότητας ζωής από τη στιγμή που ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση κατέρρευσε. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι οι αγορές δεν αυτορυθμίζονται αλλά εκτροχιάζονται και εκτροχιάζουν τις ζωές μας, την ίδια ώρα που η πόλη και ο χώρος, οι φυσικοί πόροι και ο αέρας μετατρέπονται σε εμπορεύματα, ενώ οι πυρκαγιές καταστρέφουν και τα τελευταία δάση της Αττικής (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττό). Οι ελεύθεροι χώροι περιορίζονται και εμπορευματοποιούνται, οι κοινωνικές υποδομές απαξιώνονται, ενώ «φαραωνικά» έργα και μεγαλεπήβολοι σχεδιασμοί απειλούν να καταστρέψουν το φυσικό περιβάλλον (π.χ. περιφερειακή Υμηττού)

η Γλυφάδα δεν αποτελεί εξαίρεση

Στην πόλη μας, όπως και στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας, και με αποκορύφωμα την περίοδο προετοιμασίας της Αθήνας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, εντάθηκε η προσπάθεια για την εκμετάλλευση και τον έλεγχο κάθε δημόσιου και ελεύθερου χώρου από το κεφάλαιο και τα τοπικά συμφέροντα, αγνοήθηκαν επιδεικτικά οι ανάγκες και οι διεκδικήσεις μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού και αντί αυτών υλοποιήθηκαν με χρήματα του εργαζόμενου κόσμου εκτεταμένα τεχνικά έργα, παρεμβάσεις και πολιτικές προς όφελος μιας μειοψηφίας.
Σήμερα, το μοίρασμα της «κληρονομιάς» των Ολυμπιακών Αγώνων είναι πιο επίκαιρο από ποτέ καθώς το επικείμενο ξεπούλημα του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού αποτελεί αντικείμενο έντονων παρασκηνιακών διεργασιών και πιέσεων με σκοπό τη μετατροπή του σε μια τεραστίων διαστάσεων real estate επένδυσης, ελέω κρίσης φυσικά και των επιταγών εξοικονόμησης πόρων του ΔΝΤ, αποδεικνύοντας όπως τόσες και τόσες φορές άλλωστε ότι μόνο ως πάρκο πρασίνου δε σκοπεύουν να το διαμορφώσουν. Παράλληλα, ο αποκλεισμός της θάλασσας αποτελεί μια παγιωμένη κατάσταση, παρά και τις πρόσφατες εξαγγελίες του ΓΑΠ που σκοπό είχαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των κατοίκων, με τις μαρίνες, τα νυχτερινά κέντρα, τις καφετέριες και την ευρεία εμπορευματοποίηση κάθε δραστηριότητας επί του παραλιακού μετώπου, κατάσταση που πρόσφατα επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με την οριστική παραχώρηση του χώρου των εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά, στην εταιρεία Ολυμπιακά Ακίνητα, με σκοπό τη μετατροπή της σε μαρίνα ιδιωτικών σκαφών.
Την ίδια στιγμή, ο Υμηττός ακολουθεί την τύχη και των υπόλοιπων ορεινών όγκων της Αττικής. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Γλυφάδας ο Υμηττός χρόνια τώρα αποτελεί λεία των οικοδομικών συνεταιρισμών, κατασκευαστικών εταιρειών και μικροπολιτικών συμφερόντων των δημοτικών αρχών. Μια σειρά παράνομων εγκαταστάσεων και χρήσεων έχουν καταστήσει τον πολύτιμο πνεύμονα πρασίνου απροσπέλαστο για τους κατοίκους, ενώ είναι χαρακτηριστική η ανοχή των δημοτικών αρχών απέναντι σε κάθε είδους καταπατητή αλλά και η χαρακτηριστική αδιαφορία που χρόνια επιδείκνυαν για την ελάχιστη προστασία του βουνού.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Μετά από κάθε μεγαλεπήβολο αναπτυξιακό σχέδιο έρχεται μια «φυσική καταστροφή» να ανοίξει το δρόμο για την υλοποίηση του. Από την καταστροφή της Πάρνηθας το 2007, τις φωτιές στην περιοχή του Σακέτα στο Βύρωνα και τα Γλυκά Νερά, πέρυσι ήρθε και η σειρά της περιοχής να πληρώσει ακριβά το τίμημα της ανάπτυξης και των σχεδιασμών τους. Το τίμημα της σχεδιαζόμενης Περιφερειακής Λεωφόρου και της Σήραγγας Υμηττού του ΥΠΕΧΩΔΕ και του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού, το τίμημα όλων όσων θέλουν την «αξιοποίηση» του βουνού προς όφελος τους…

η αλήθεια είναι σκληρή

Και η αλήθεια λέει ότι σε όλη τη χώρα από τη μεγαλύτερη πόλη μέχρι το μικρότερο χωριό κάθε μικρός ή μεγάλος ελεύθερος χώρος αλλά και κάθε βουνό και κάθε παραλία, πρέπει να αποτελεί πεδίο κερδοφορίας για κάθε είδους κατασκευαστική, τουριστική και εμπορική δραστηριότητα, συνεπώς όταν τα δάση εμποδίζουν καίγονται, όταν τα βουνά εμποδίζουν ισοπεδώνονται και όταν οι κάτοικοι αντιστέκονται καταστέλλονται!
Η αλήθεια που λέει ότι κράτος, κυβέρνηση και δημοτικές αρχές φέρουν ακέραιη την ευθύνη των καταστροφικών επιπτώσεων των αντιλαϊκών σχεδιασμών που προωθούν και των οικονομικών συμφερόντων που υποστηρίζουν καταπατώντας και εξοστρακίζοντας τις ανάγκες και τα συμφέροντα της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Ο δήμος Γλυφάδας δεν αποτέλεσε εξαίρεση, αντίθετα πρωτοστάτησε τα τελευταία χρόνια στην προώθηση κάθε αντιδραστικού σχεδιασμού στην περιοχή. Επιδιώκει τη μετατροπή του χώρου της αεροπορικής βάσης Τερψιθέας σε νεκροταφείο και χωματερή, διεκδικεί την ένταξη στο σχέδιο πόλης τις καμένες εκτάσεις, ψήφισε υπέρ των νέων δρόμων και του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού στο δημοτικό συμβούλιο. Επίσης, ενώ κάθε κάτοικος πληρώνει παχυλά δημοτικά τέλη, πάγια προβλήματα της πόλης παραμένουν όχι απλά «δισεπίλυτα» αλλά επιδεινώνονται όπως αυτό του κυκλοφοριακού, της συνεχιζόμενης υποβάθμισης κάθε εστίας πρασίνου μέσα στις γειτονιές, μέχρι όμως και της καταστροφικές πλημμύρες που πλέον συχνά «επισκέπτονται» την πόλη καθώς ο δήμος φρόντισε με την κατασκευή ΚΥΤ στο βουνό να μπαζωθεί και το παρακείμενο ρέμα… Τελικά, ο δήμος φροντίζει μόνο για την «ασφάλεια» μας αφού πλέον εκτός της δημοτικής αστυνομίας προωθεί και τη σύσταση των «τοπικών συμβουλίων πρόληψης παραβατικότητας»…
Για μια ακόμα φορά τίποτα δεν είναι τυχαίο! Δεν είναι τυχαίο ότι επί σειρά ετών η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών συμβουλίων εξέφραζε τοπικά εργολαβικά συμφέροντα κάτι που σήμερα δεν τους είναι αρκετό. Η Γλυφάδα πλέον καλείται να παίξει ένα νέο ρόλο στην περιοχή. Λόγω του Καλλικράτη και του αναβαθμισμένου οικονομικού ρόλου της στην περιοχή το νέο δημοτικό της συμβούλιο θα είναι ο μπροστάρης για την επιχειρηματική αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Κι αυτό είναι μια κεντρική πολιτική επιλογή όπως και η επιλογή να απευθυνθούν στον «λαό της Γλυφάδας» γνωστά «πολιτικά τζάκια». Η δουλειά θα είναι μεγάλη. Δεν μπορούν να την φέρουν εις πέρας απλοί πολιτικάντηδες...

η μάχη έχει ήδη ξεκινήσει

Στην πραγματικότητα έχουμε όλοι καταλάβει πως εμείς οι κάτοικοι έχουμε την δύναμη στα χέρια μας για να αποφασίζουμε για τις ζωές μας κι αυτό είναι πολιτική. Μέσω των θεσμών λαϊκής αυτοοργάνωσης – των επιτροπών κατοίκων - που εμείς οι κάτοικοι της περιοχής, εργαζόμενοι και άνεργοι, μαθητές, σπουδαστές αλλά και γηραιότεροι, σιγά - σιγά αρχίζουμε να δημιουργούμε για να προωθήσουμε αποτελεσματικά το αίτημά μας για μια καλύτερη ζωή στο σύνολό της.
Δημοκρατία για μας, είναι η άμεση δημοκρατία των συνελεύσεων κατοίκων και εργαζομένων. Και αυτή η δημοκρατία που εμείς επιλέγουμε, έχει δείξει μέχρι σήμερα πολλά επιτυχημένα δείγματα γραφής, από τους αγώνες για την προστασία του Υμηττού ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους και το νέο ΠΔ «λεηλασίας» του, για την προάσπιση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και της παραλίας ως ελεύθερους χώρους πρασίνου για τα πάρκα και τους ελεύθερους χώρους της Αθήνας, τη χωματερή, τον Υμηττό, τα ρέματα, την παραλία, το Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης της ΔΕΗ, τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας και τις κάμερες, το ποδήλατο στα μέσα μεταφοράς και την ακύρωση του διαγωνισμού για πίστα ράλι στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Αυτή η δημοκρατία λοιπόν θα πρέπει να περάσει και να γίνει κτήμα όλων των κατοίκων και της Γλυφάδας.

για μια αγωνιστική εκλογική παρέμβαση

Και ενώ συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, στις ερχόμενες Αυτοδιοικητικές Εκλογές καλούμαστε εμείς, ως κάτοικοι αυτής της πόλης, να «αποφασίσουμε» για το ποιος θα αναλάβει τη διοίκηση του Δήμου και της Περιφέρειας για την επόμενη τετραετία, μέσα από έναν θεσμό που κατ’ ευφημισμό αποκαλείται «Τοπική Αυτοδιοίκηση».
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ μέσω του αναβαθμισμένου ρόλου που τους αποδίδει ο Καλλικράτης οι δήμοι και οι περιφέρειες αποτελούν αναπόσπασπαστο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού. Ο ρόλος τους είναι από τη μια να προωθούν και να εξειδικεύουν τις πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ στο τοπικό επίπεδο, και από την άλλη να εξασφαλίζουν τους όρους για την κερδοφορία των επιχειρήσεων και του κεφαλαίου, αποτελώντας σήμερα παράρτημα του ΔΝΤ σε τοπικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα, οι δήμοι και οι περιφέρειες σήμερα προωθούν την όλο και μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση, εμπορευματοποίηση και ανταποδοτικότητα κάθε έννοιας δημόσιου και κοινόχρηστου αγαθού, είτε αυτό είναι οι ελεύθεροι χώροι, το φυσικό περιβάλλον και οι κοινωνικές υποδομές, είτε είναι οι κοινωνικές λειτουργίες του κράτους, που είναι υποχρεωμένο να μας τις παρέχει δωρεάν ως μια ελάχιστη ανταπόδοση στους φόρους που πληρώνουμε.
Γνωρίζουμε ότι το πλαίσιο που διεξάγονται οι δημοτικές εκλογές είναι ναρκοθετημένο, ότι χρόνια τώρα οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις τις αξιοποιούν για να διευρύνουν την «κομματική τους πελατεία», ενώ και οι δυνάμεις της αριστεράς στην πλειονότητα των περιπτώσεων – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – δεν έχουν αποφύγει τον εγκλωβισμό τους σε ένα διαχειριστικό επίπεδο. Την ίδια στιγμή όμως η εκλογική διαδικασία συνεχίζει να αποτελεί μια πολιτική μάχη στην οποία αναμετρώνται πολιτικές αντιλήψεις, μια μάχη που το αποτέλεσμα της, δε θα είναι μεν ο καθοριστικός παράγοντας της εξέλιξης των συλλογικών κοινωνικών αγώνων που μόνο μέσα από αυτούς μπορούν να είναι νικηφόρες οι λαϊκές και εργατικές διεκδικήσεις, ειδικά σήμερα όμως αποκτά ιδιαίτερη σημασία η έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης και σε αυτό το επίπεδο.

ο λαός θα πει την τελευταία λέξη

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαία η επιλογή της ρήξης και της σύγκρουσης με κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και της ανατροπής των μέτρων και της πολιτικής τους. Είναι αναγκαίοι σήμερα μαζικοί, ενωτικοί, ανυποχώρητοι αγώνες, κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό και τις γραφειοκρατικές ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι το χρέος και την κρίση που δεν δημιούργησαν αυτοί! Είναι αναγκαία η οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής του προγράμματος σταθερότητας και της κυρίαρχης πολιτικής κράτους και Ε.Ε., στα σωματεία από τους εργαζόμενους, στις γειτονιές με λαϊκές επιτροπές από τους κατοίκους, σε κάθε χώρο που ζει και κινούνται οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Για να μη χαθούν εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών που κερδίθηκαν με αγώνες! Για να μη γυρίσουμε σε ένα σύγχρονο εργασιακό Μεσαίωνα. Για να μη γίνουν οι συνθήκες στους χώρους εργασίας και κατοικίας, στην πόλη μας χειρότερες για τους εργαζόμενους. Για να δώσουμε νικηφόρα προοπτική στις σύγχρονες κοινωνικές διεκδικήσεις!
Στο βαθμό μάλιστα που στην πόλη μας, τα τελευταία χρόνια, έχουν ξεδιπλωθεί και ξεδιπλώνονται σημαντικοί αγώνες με ριζοσπαστικά αιτήματα και μορφές πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση, είναι πραγματικά αναντίστοιχο η δυναμική αυτών των αγώνων να μην εκφραστεί από όλους εμάς αλλά και από κάθε αγωνιστική, ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική και αριστερή δύναμη της πόλης μας.
Προς αυτή την κατεύθυνση λοιπόν πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας αποφασιστικά και να συμβάλλουμε ώστε ο ριζοσπαστισμός των τοπικών κινημάτων να εκφραστεί και πολιτικά από αυτές τις δυνάμεις που τα δημιούργησαν, να επιδιώξουμε τη συγκρότηση αγωνιστικού ψηφοδελτίου στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, ώστε να μην αφεθεί η νέα δημοτική αρχή να ακολουθεί τις αντιδραστικές επιλογές του μνημονίου. Εξάλλου στη σημερινή φάση, κάθε νίκη, μερικού έστω χαρακτήρα (π.χ. η διαμαρτυρία ενάντια στις ελλείψεις προσωπικού και υλικών μέσων στα σχολεία και τα νοσοκομεία) είτε ποιo γενικού (π.χ. η αλλαγή πολιτικού σκηνικού στην Γλυφάδα), θέτει άμεσα υπό αίρεση το γενικότερο πλαίσιο που ορίζει η πολιτική του Μνημονίου.

Για να αντιταχθούμε:

• Στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ του κεφαλαίου - του πολέμου - του ρατσισμού, το ΔΝΤ, το Πρόγραμμα Σταθερότητας και τις πολιτικές τους.
• Στη συναίνεση ΝΔ-ΛΑΟΣ στα αντιδραστικά μέτρα.
• Στον Καλλικράτη που αποτελεί εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας στην τοπική αυτοδιοίκηση.
• Στους εργολάβους και τα τοπικά συμφέροντα που θέλουν να αποτελειώσουν τον Υμηττό και κάθε ελεύθερο χώρο

Να παλέψουμε από κοινού για:

• Να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Διαγραφή του χρέους - παύση πληρωμών, ανυπακοή και ρήξη με τις συμφωνίες της ΕΕ, την ΕΚΤ και την ΟΝΕ.
• Να ανατραπούν τα νέα μέτρα σε ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, μείωση μισθών και επιδομάτων, αύξηση φόρων στο λαό.
• Να μην εφαρμοστεί ο Καλλικράτης και ό,τι φέρνει στο δήμο μας (απολύσεις δημοτικών υπαλλήλων, νέες αυξήσεις δημοτικών τελών, ΣΔΙΤ)
• Αυξήσεις στους μισθούς, δουλειά για όλους, μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας.
• Δημόσια & επαρκής ασφάλιση, υγεία και εκπαίδευση για όλο το λαό.
• Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες.
• Να ζούμε σε μια ανθρώπινη πόλη με επαρκή δημόσια και δωρεάν μέσα συγκοινωνίας, υπηρεσίες πρόνοιας και πολιτισμού και ελεύθερους χώρους κόντρα στα σχέδια του σημερινού και οποιουδήποτε άλλου δημάρχου και των εργολάβων.
• Να μην μετατραπεί το πρώην αεροδρόμιο σε real estate επένδυση – Να γίνει πάρκο πρασίνου για όλους τους κατοίκους της Ατικής
• Όχι στους νέους αυτοκινητόδρομους
• Απόσυρση του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού – Απόλυτη προστασία από την κορυφή μέχρι το όριο της πόλης – Καμία νέα οικοδόμηση – απομάκρυνση όλων των χρήσεων
• Άμεση αναδάσωση των καμένων των καμένων εκτάσεων του Υμηττού

Ανοιχτή Συζήτηση την Κυριακή 11 Ιουλίου στις 19.00 στο θεατράκι της πλατείας Καραισκάκη

ΟΥΤΕ Δ.Ν.Τ. ΟΥΤΕ ΚΑΙ Ε.Ε. ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΛΑΕ

Στην εποχή που η παραγωγή των αγαθών γίνεται με λιγότερο κόστος λόγω χαμηλότερων ημερομισθίων και λόγω του σύγχρονου τρόπου παραγωγής, η μία κρίση διαδέχεται την άλλη. Η σύγχρονη υπερεκμετάλλευση και καταστροφή της φύσης πάει μαζί με την εξόντωση των εργαζομένων μέσα από την εντατικοποίηση της δουλειάς, την περιστασιακή δουλειά, την μακροχρόνια ανεργία, την εργασία μέχρι τα 70. Οι μαζικές απολύσεις πάνε μαζί με την αύξηση των έμμεσων φόρων (Φ.Π.Α.23%). Ο Καλλικράτης πάει μαζί με το κλείσιμο των δημοτικών επιχειρήσεων –με απολύσεις, με περισσότερους φόρους, με λιγότερες και χαμηλότερης ποιότητας προσφερόμενες υπηρεσίες. Το νομοσχέδιο για την παιδεία πάει μαζί με την μείωση των αποδοχών των εκπαιδευτικών, μαζί με την αύξηση των δαπανών στην κάθε οικογένεια που θέλει τα παιδιά της να σπουδάσουν (φροντιστήρια). Οι νόμοι για το περιβάλλον πάνε μαζί με την καταλήστευση και ιδιωτικοποίηση των τελευταίων ελεύθερων χώρων (αεροδρόμιο Ελληνικού) και μαζί με το χαράτσι για τους ημιυπαίθριους. Η τρομοκρατία αυτή περνάει από το μυαλό στην καρδιά και καταλήγει και στην τσέπη του καθένα από εμάς, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων-της Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. αλλά και της “ανεπάρκειας” των θεσμών που επαγγέλλονται τη συλλογική αντίσταση και καλυτέρευση της ζωής μας (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ).

Είναι ανάγκη όλων μας να σταματήσουμε αυτή την τρομοκρατία.

Ο μόνος μονόδρομος που αναγνωρίζουμε είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας και ο αγώνας για τη νίκη μέσα από δημοκρατικές και συλλογικές αποφάσεις.

Νέοι και εργαζόμενοι, άνεργοι γυναίκες και άντρες πρέπει να προσπαθήσουν να ανοίξουν μια νέα σελίδα κοινής προσπάθειας στην περιοχής μας για να παρθούν αυτά τα μέτρα πίσω και να μειώσουμε τις επιπτώσεις από αυτά αλλά και άλλα μέτρα που ετοιμάζουν στο άμεσο μέλλον.

Πρέπει να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα ΜΕΤΩΠΟ νίκης με άλλες επιτροπές και σε συντονισμό με πρωτοβάθμια σωματεία.

Πρέπει να νομιμοποιήσουμε τη λογική για τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα των εργαζόμενων και των νέων παίρνοντας υπόψη τις δυνατότητες της εποχής μας και όχι την κερδοφορία των λίγων.

Να απαιτήσουμε:

*Να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα, το «μηχανισμό στήριξης» και το Πρόγραμμα Σταθερότητας.
*Να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Διαγραφή του χρέους - παύση πληρωμών, ανυπακοή και ρήξη με τις συμφωνίες της ΕΕ, την ΕΚΤ και την ΟΝΕ.
*Να μην ψηφιστούν τα αντεργατικά νομοσχέδια.
*Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, με συλλογικές συμβάσεις και σταθερή εργασία ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από μια δουλειά.

Ανοιχτή συζήτηση για την δημιουργία επιτροπής αγώνα ενάντια στα μέτρα κυβέρνησης – ΕΕ-Δ.Ν.Τ. την Κυριακή 11 Ιουλίου στις 19:00 στο θεατράκι της πλατείας Καραϊσκάκη.

Ανακοίνωση για Καλλικράτη

Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
Τους τελευταίους μήνες, με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση, τα κόμματα του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με την στήριξη του ΛΑΟΣ και τις οδηγίες της ΕΕ και του ΔΝΤ έχουν εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις λαού και εργαζομένων προς όφελος του κεφαλαίου και ειδικά του τραπεζικού. Στο πλαίσιο αυτό, η προσπάθεια αναδιάρθρωσης των διοικητικών δομών της χώρας, το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» που ψηφίστηκε πρόσφατα, ως συνέχεια του «Σχεδίου Καποδίστριας», δε συμβάλει απλά στην υλοποίηση αντιδραστικών αλλαγών σε σχέση με τη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά αποτελεί ένα αναπόσπαστο τμήμα του προγράμματος σταθερότητας.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δημιουργεί «ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση» με την κατάργηση των νομαρχιών και τη συγκρότηση 13 νέων «Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων» αλλά και τη δραστική μείωση δήμων-κοινοτήτων κατά 2/3 σε 350, που θα έχουν αυξημένες αρμοδιότητες προς όφελος των «πολιτών». Ήδη όμως, η εμπειρία από την εφαρμογή του «Καποδίστρια» και του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων του 2006 άλλα δείχνει… καθώς με την προηγούμενη συνένωση όχι μόνο δεν «αναβαθμίστηκαν» οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, αλλά αντίθετα οδήγησε στην αύξηση των δημοτικών τελών και στην ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα τροφεία και η επιβολή εισοδηματικών κριτηρίων στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης», η κρατική χρηματοδότηση προς τους ΟΤΑ περιορίζεται δραστικά και οι δήμοι καλούνται να «αυτοχρηματοδοτηθούν», είτε με αύξηση των δημοτικών τελών (τη στιγμή που σε πολλούς δήμους αυτά είναι ήδη εξαιρετικά υψηλά), είτε εισπράττοντας μέρος από τις αυξήσεις του ΦΠΑ και από του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, με προφανή αποτέλεσμα την αύξηση του ΦΑΠ – τον οποίο και θα καθορίζουν, είτε μέσω εξοικονόμησης δαπανών (μείωση και τιμολόγηση δημοτικών υπηρεσιών, περικοπή αριθμού εργαζομένων, εκποίηση δημοτικής περιουσίας κ.α.), είτε από την προσέλκυση ιδιωτικών επενδυτών αλλά και λοιπών «αναπτυξιακών» προγραμμάτων...
Στο πλαίσιο αυτό, κρίσιμοι τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση, οι δημόσιες συγκοινωνίες, η κοινωνική πρόνοια, η διαχείριση των αποβλήτων, η πολεοδομία, το περιβάλλον (…) αφήνονται στα χέρια της τοπικής αυτοδιοίκησης και το κράτος δηλώνει αναρμόδιο, τόσο ως προς τη χάραξη μιας ενιαίας κεντρικής πολιτικής όσο και ως προς την αντίστοιχη χρηματοδότηση, με προφανή αποτελέσματα την ανισότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες ανά δήμο στις αστικές περιοχές αλλά και την ακόμα παραπέρα εγκατάλειψη και καταστροφή των επαρχιακών περιοχών. Πλέον, οι δήμοι που δε θα μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά, θα προχωρήσουν με μαθηματικό τρόπο στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και δημόσιας περιουσίας. Ήδη δραστηριοποιούνται ιδιωτικές εταιρείες ανακύκλωσης και υπεργολάβοι υπηρεσιών καθαριότητας σε αρκετούς δήμους. Ιδιαίτερα, στον χώρο της εκπαίδευσης, με την προβλεπόμενη υπαγωγή των σχολείων στους δήμους και το θεσμό της «αυτοαξιολόγησης» της σχολικής μονάδας, δημιουργούνται σχολεία πολλών ταχυτήτων με διαφορετικά προγράμματα και με διαφορετική αντιμετώπιση από πλευράς κράτους, ως αποτέλεσμα της «ικανότητας» τους να βρίσκουν πόρους από το δήμο τους ή από ιδιώτες. Με παρόμοιο τρόπο, τόσο οι δήμοι όσο και οι περιφέρειες που διαθέτουν εκτάσεις ή χώρους αλλά και φυσικές πηγές ενέργειας που μπορούν να αξιοποιηθούν επιχειρηματικά θα οδηγηθούν στην απόδοση τους και την υλοποίηση καταστροφικών σχεδιασμών τόσο για τα συμφέροντα των κατοίκων όσο και για το περιβάλλον (ολυμπιακές εγκαταστάσεις, ορεινοί όγκοι κ.α.).
Την ίδια στιγμή, οι δημοτικές επιχειρήσεις συγχωνεύονται δραστικά και παρά τον υποτιθέμενο κοινωφελή χαρακτήρα τους, όσες θα διατηρηθούν θα χρηματοδοτούνται από το κράτος μόνο αν είναι κερδοφόρες. Αν δηλαδή λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή χρηματοδοτούνται μέσω της τοπικής φορολογίας.
Τελικά, η εξάρτηση της χρηματοδότησης των ΟΤΑ από το βαθμό που απορροφούν κονδύλια είτε από τους δημότες τους, είτε από ιδιωτικές επενδύσεις με παραχώρηση σε ιδιώτες (βλ. ΣΔΙΤ) λειτουργιών που μέχρι πρόσφατα αναλάμβανε το κράτος ως έκφραση άσκησης «κοινωνικής πολιτικής», είτε από την υλοποίησης αναπτυξιακών προγραμμάτων (ευρωπαϊκών και εθνικών) που θα τους εξασφαλίζουν κονδύλια, ενισχύει ακόμη περισσότερο το ρόλο τους ως μέρος του κρατικού μηχανισμού, αποδεσμεύοντας το κράτος από τις ευθύνες του και τους μετατρέπει σε ικανό εργαλείο προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής του κράτους και της ΕΕ σε τοπικό επίπεδο.
Παράλληλα, ο Καλλικράτης αποτελεί «ευκαιρία» για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο (κατά το «Παγκάλιο αξίωμα» του δεν απολύουμε αλλά καταργούμε… θέσεις εργασίας) και αλλαγής των εργασιακών σχέσεων σε βάρος των εργαζομένων. Με αυτόν τον τρόπο, από τις ελαστικές – «μεσαιωνικές» σχέσεις εργασίας που ίσχυαν (συμβάσεις έργου ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι με stage, εποχικοί κ.α.), θα επιτευχθεί η πλήρης κατάργηση κάθε εργασιακής κατοχύρωσης με το βίαιο και απάνθρωπο διωγμό χιλιάδων εργαζόμενοι (με την κατάργηση και συγχώνευση των δημοτικών επιχειρήσεων και όχι μόνο), ενώ όσες παρεχόμενες υπηρεσίες δεν καταργηθούν, θα έχουν ένα σημαντικό κόστος για τους δημότες.
Την ίδια στιγμή, που το κράτος επιχειρεί να αποδεσμευτεί από τις ευθύνης άσκησης κοινωνικής πολιτικής, που επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο των ΟΤΑ ως εργαλεία άσκησης κεντρικής πολιτικής, την ίδια στιγμή επιδιώκει να θωρακίσει τους δήμους από κάθε πολιτική και κινηματική αντίσταση που μπορεί να εκφραστεί απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική, αντίσταση που σταδιακά και κλιμακούμενα έχει αρχίσει να εκφράζεται την προηγούμενη περίοδο. Οι κινητοποιήσεις των κατοίκων αλλά και οι κινηματικές δομές που δημιουργούνται (επιτροπές κατοίκων – λαϊκές επιτροπές) δεν είναι μόνο ενοχλητικές είναι και επικίνδυνες και εκφράστηκαν εξαιρετικά δυναμικά πρόσφατα στις τοπικές κοινωνίες, τόσο σε σχέση με θέματα περιβάλλοντος και καταστροφικά «αναπτυξιακά πλάνα» (νέοι αυτοκινητόδρομοι, Υμηττός, παραλία, ΧΥΤΑ κ.α.) όσο και το Δεκέμβριο του 2008. Η συγκρότηση των νέων δήμων (με το μέγεθος τους και τις νέες πολιτικές δομές που εισάγει) θέλει να προσδώσει στην πολιτική λειτουργία των δήμων «κοινοβουλευτικό χαρακτήρα», ελαχιστοποιώντας τη δυνατότητα πολιτικής εκπροσώπησης αλλά και κινηματικής παρέμβασης των κατοίκων στο εσωτερικό του δήμου.
Συνοπτικά ο Καλλικράτης:
• Συρρικνώνει περαιτέρω τον δημόσιο τομέα και συνδέει τους δήμους με τις επιχειρήσεις προς όφελος των ιδιωτών και όχι των εργαζομένων
• Επιβαρύνει οικονομικά τους εργαζόμενους μέσω της αύξησης των τοπικών φόρων και της μείωσης των κοινωνικών δαπανών
• Θέτει υπό τον έλεγχο της ΕΕ και του κεφαλαίου τις υποδομές, το περιβάλλον, τις υπηρεσίες, την εκπαίδευση
• Θωρακίζει την τοπική αυτοδιοίκηση απέναντι στα λαϊκά αιτήματα και δημιουργεί κυβερνήσεις «αναρμόδιες» για τα τοπικά ζητήματα, τα οποία στην πραγματικότητα είναι κεντρικά πολιτικά.
Μπροστά, μάλιστα, στην κλιμακούμενη επίθεση κράτους και ΕΕ ενάντια στις κατακτήσεις και τις ανάγκες μας (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διάλυση ασφαλιστικού συστήματος, μαζικές–ελεύθερες απολύσεις με μειωμένες αποζημιώσεις, μείωση κατώτατου μισθού στα όρια της πείνας, περικοπές συντάξεων και επιδομάτων, αύξηση του ΦΠΑ και όλων των άμεσων φόρων) χρειάζεται να οικοδομηθεί ένα κοινωνικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής του προγράμματος σταθερότητας και της κυρίαρχης πολιτικής κράτους και ΕΕ., στα σωματεία από τους εργαζόμενους, στις γειτονιές με λαϊκές επιτροπές από τους κατοίκους, σε κάθε χώρο που ζει και κινείται εργαζόμενοι και νεολαία.
Στο πλαίσιο αυτό και η αντίσταση στην υλοποίηση του «Προγράμματος Καλλικράτη», που υλοποιεί πλευρές του προγράμματος σταθερότητας, είναι κομμάτι της πάλης του λαού, όπως είναι και εξαιρετικά κρίσιμη η μάχη που δίνουν, για μία ακόμη φορά οι κάτοικοι του Ελληνικού και ο δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τόσο ο αγώνας των κατοίκων του ελληνικού όσο και οι αντιστάσεις που οικοδομούνται στην ευρύτερη περιοχή είναι εξαιρετικά κρίσιμες γιατί είναι αυτό που θα σηματοδοτήσει την ανατροπή των νέων επιχειρηματικών πλάνων ξεπουλήματος, της παραλίας του Σαρωνικού, του αεροδρομίου του Ελληνικού, της αναθέρμανσης των σεναρίων κατασκευής των νέων αυτοκινητόδρομων, κυρίως όμως είναι αυτό που θα σηματοδοτήσει την οικοδόμηση των αντιστάσεων που απαιτούνται απέναντι στο πρόγραμμα σταθερότητας στην περιοχή, για αυτό και ο αγώνας του λαού του Ελληνικού πρέπει να νικήσει!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια

Εκδήλωση - Συζήτηση για την Οικονομική Κρίση και τα νέα μέτρα

ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!



ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

Όχι στο μονόδρομο του ΔΝΤ που η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και η ΕΕ μας επιβάλλουν.
Καμία υποχώρηση στα κοινωνικά δικαιώματα και στις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Αγώνες μέσα από τα μαζικά σωματεία και τις γενικές συνελεύσεις, μέσα από το συντονισμό τους, τις επιτροπές αγώνα και της νέες συλλογικότητες νίκης.

Όλοι στην εκδήλωση-συζήτηση την Κυριακή 2 Μαΐου στις 19.00 στο κινηματοθέατρο Μελίνα Μερκούρη.
(Γ. Γεννηματά και Ανατολικής Ρωμυλίας 123)