Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

Ελληνικό, Μοσχάτο είναι η αρχή, τα κάγκελα θα ρίξουμε σε κάθε μια ακτή

Κάγκελα, μπετόν, νυχτερινά κέντρα, ιδιωτικές πλαζ, πίστες καρτ, μπάζα συρματοπλέγματα, αθλητικές εγκαταστάσεις και πολλά άλλα συναντάει κανείς στην προσπάθειά του να κάνει μια βουτιά στη θάλασσα. Η παραλία φαίνεται να είναι «ανοιχτή» για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών της νύχτας που επί χρόνια χτίζουν τα μαγαζιά τους πάνω στο κύμα περιγελώντας ακόμα και τους στοιχειώδεις κανόνες νομιμότητας. Αυθαιρεσίες, παρανομίες, «άδειες» άσχετες με τις πραγματικές επιχειρηματικές δραστηριότητες ή και καθόλου άδειες είναι στην ημερήσια διάταξη για τους επιχειρηματίες που άλλοτε με την ανοχή και άλλοτε με τη βοήθεια δημοτικών αρχών και κυβερνήσεων λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους εκεί. Η παραλία φαίνεται να είναι «ανοιχτή» στις μαρίνες και τα σκάφη, τις εμπορικές χρήσεις, τα ξενοδοχεία, τις ιδιωτικές πλαζ και οτιδήποτε άλλο υπηρετεί τη «βιώσιμη ανάπτυξη» της βιομηχανίας διασκέδασης και τουρισμού. Δε φαίνεται να χαρίζεται ούτε μία σπιθαμή γης από κράτος και κεφάλαιο που τόσα χρόνια τώρα, και με την Ολυμπιάδα ως ορόσημο, προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα παραλιακό μέτωπο πλήρως υποταγμένο στη λογική της αγοράς και του κέρδους.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου αγανακτούν όλο και περισσότερο. Αγανακτούν γιατί βλέπουν χρόνο με τον χρόνο την κατάσταση να χειροτερεύει. Το εισόδημά τους να μην φτάνει για να αγοράσουν τις κάθε λογής υπηρεσίες που βομβαρδίζουν την καθημερινότητά τους. Την ανάγκη για ξεκούραση, αναψυχή και δημιουργία να μην χωρά στις απέραντες διασκεδασουπόλεις του καπιταλισμού. Γιατί βλέπουν πως το μπάνιο τους, η βόλτα τους, ο χρόνος τους μετριέται πια με βάση το κέρδος. Αγανακτούν γιατί τους κλέβουν τις ελεύθερες παραλίες που μπορούσαν να κάνουν μπάνιο, τους ελεύθερους χώρους που μπορούσαν να αθληθούν, την πρόσβαση στο βουνό που μπορεί ακόμα να προσφέρει μια καθαρή ανάσα. Γιατί στον ελάχιστο χρόνο που τους απομένει απ’ την πολύωρη εργασία τους πρέπει να πληρώσουν για να αισθανθούν ότι ζουν.

Στις 24/04/07 το θράσος των επιχειρηματιών ξεπέρασε κάθε όριο χτυπώντας δύο αντιδημάρχους θέλοντας να εκφοβίσουν όλον τον αγωνιζόμενο κόσμο του Ελληνικού. Η απάντηση από τον κόσμο που κατέκλυσε το επόμενο δημοτικό συμβούλιο ήταν άμεση και δυναμική. Ο δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης απ’ την 18/05/07 βρίσκεται σε απεργία πείνας προσπαθώντας να αυξήσει την πίεση προς την κυβέρνηση και τους επιχειρηματίες επιδιώκοντας ανοιχτή παραλία για τους κατοίκους.

Ως «Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια» δηλώνουμε την συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας σε κάθε δίκαιο αγώνα που γίνεται ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο για τη βελτίωση των όρων ζωής του εργαζόμενου κόσμου, της νεολαίας και των ηλικιωμένων, θεωρώντας συγχρόνως ότι είναι επιτακτική ανάγκη για την θετική έκβαση αυτής και κάθε μάχης ο κόσμος να βγει δυναμικά στο προσκήνιο, να πάρει τον αγώνα στα χέρια του.

Στην κατεύθυνση αυτή, θα προσπαθήσουμε κι εμείς στο μέλλον να συμβάλλουμε στο βαθμό που μας αναλογεί σε δυναμικές κινητοποιήσεις κατοίκων που στην πράξη θα αμφισβητούν την κυριότητα των επιχειρηματιών και του κράτους στην παραλία.

Εμείς λέμε:

  • Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα κρατική, δημοτική ή ιδιωτική στην παραλία. Να απομακρυνθούν άμεσα όλων των ειδών οι «νονοί» από εκεί και από παντού.
    Όχι στις Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
  • Αποκατάσταση της παραλίας στη φυσική της μορφή όπου είναι δυνατόν με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους.
  • Δωρεάν μαζικός λαϊκός αθλητισμός και δραστηριότητες ελεύθερης μη εμπορευματικής πολιτιστικής έκφρασης στις αθλητικές και λιμενικές εγκαταστάσεις του Αγ.Κοσμά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου