Το ΤΑΙΠΕΔ θα κλείσει μόλις ο λαός μιλήσει!

Ανακοινώθηκε χθες από το "ταμείο ξεπουλήματος" της λαϊκής περιουσίας ότι ξεκινά η Β΄ φάση της "διαγωνιστικής διαδικασίας για το ξεπούλημα του 70% των μετοχών της "Ελληνικό Α.Ε." - και όχι μόνο-, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη συνολική παράδοση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού στην καπιταλιστική αξιοποίηση κ΄ντρα στα συμφέροντα και τις ανάγκες των κατοίκων και των εργαζομένων.

Δείτε σχετικό ρεπορτάζ: http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4751313

Έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι ο λαός δεν θα τους το επιτρέψει.

Δείτε σχετική πρόσφατη ανακοίνωση μας για τη βρώμικη δράση του ΤΑΙΠΕΔ:
http://prwkat.blogspot.gr/2012/04/blog-post_23.html


Θεωρούμε ότι αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά κρίσιμη η συγκρότηση μίας μαχόμενης "Πρωτοβουλίας Αγώνα" για την υπεράσπιση όχι μόνο του χώρου του πρώην αεροδρομίου, αλλά και για τη συνολική ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ.

Πιστεύουμε ότι σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλει και η σχετική συζήτηση που διοργανώνουμε στο πλαίσιο του "1ου Πολιτικού - Πολιτιστικού Φεστιβάλ της ΠΡΩ.ΚΑΤ.

Δημοσιοποιούμε την σχετική μας εισήγηση:

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΩΗΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ...

...ΒΟΥΤΗΞΤΕ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΤΕ, ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ

Η εξαιρετικά «φιλότιμη» προσπάθεια των τροϊκανών κυβερνήσεων για την εξυπηρέτηση του ληστρικού χρέους, η καταστροφή της κοινωνίας στη μέγγενη των αλεπάλληλων μέτρων με την πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις και τις κατευθύνσεις ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ εμφανίζεται συνεχώς από τους «πιστούς στην κρίση» πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους ως μια ευκαιρία για τη χώρα, ώστε να ξεκινήσει μια νέα πορεία προς τις «μεγάλες επενδύσεις». Συχνά για τις ευκαιρίες που «δημιουργεί» η κρίση τους χρησιμοποιούνται όροι, όπως ενεργοποίηση της ανάπτυξης, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (!)με  την ανάγκη για ιδιωτικοποιήσεις να αποτελεί ευαγγέλιο για τους απανταχού τροϊκανούς υπαλλήλους και απαραίτητη προϋπόθεση για την τήρηση των υποχρεώσεων της χώρας.

Η καταλήστευση του δημοσίου και του πλούτου που έχει παράξει και ανήκει στο λαό προαναγγέλει μόνο την τελική πράξη του  εγκλήματος. Έτσι η αλήθεια για εμάς είναι ότι στο λεξικό  των εργαζόμενων, των ανέργων, των μεταναστών και των κοινωνικά εξαθλιωμένων, ιδιωτικοποίηση δε σημαίνει ευκαιρία. Αντίθετα ερμηνεύεται ως η επιχείρηση από την τωρινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις για την κοινωνική καταστροφή. Μια προσπάθεια που ως στόχο έχει το ξεπούλημα κοινωνικών αγαθών (ρεύμα, νερό, μεταφορές), την απαξίωση του δημόσιου τομέα σε τομείς όπως υγεία και παιδεία, αλλά και τη συνεχή υποβάθμιση των ζωών μας μέσα από την καταστροφή του περιβάλλοντος και την παραδόση του φυσικού πλούτου.

Η ικανοποίηση των ορέξεων των ντόπιων και διεθνών τοκογλύφων από το τροπάρι της κυβέρνησης Σαμαρά περί «αποκρατικοποιήσεων» έρχεται να συμπληρώσει το παζλ της φοροληστείας και της οικονομικής αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων μέσω των φορολογικών δηλώσεων, των έκτακτων εισφορών και του χαρατσιού της ΔΕΗ και την αύξηση των τιμολογίων. Στα επόμενα δύο χρόνια, κατά τις εντολές και της ΕΕ, δρομολογούνται οι αποκρατικοποιήσεις στους τομείς της ενέργειας (ΔΕΗ), μεταφορών και οδικών αξόνων (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, λιμάνια, ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ κ.α.).

Ειδικά για την περίπτωση του ανατολικού αεροδρομίου ως κάτοικοι της περιοχής, αλλά και ευρύτερα του λεκανοπεδίου έχουμε γίνει μάρτυρες όλα αυτά τα χρόνια μιας συστηματικής προσπάθειας των τελευταίων κυβερνήσεων με την αγαστή συνεργασία και τοπικών παραγόντων (δημοτικές αρχές, επιχειρηματίες, εργολάβοι) της πλήρους απαξίωσης του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Το μαράζωμα που αντικρύζει κανείς στο καλύτερο «φιλέτο» της μεσογείου,  όπως έχει χαρακτηριστεί από τα αρπακτικά των ιδιωτικοποίησεων και του «fast track», έχει ως λογική την απομάκρυνση των κατοίκων των νοτίων προαστίων, αλλά και της Αττικής συνολικά από το χώρο αυτό. Έτσι η «αξιοποίηση» τροϊκανικού τύπου πέφτει ως ώριμο φρούτο.

Ως συλλογικότητα, σε συντονισμό και με άλλες κινήσεις πόλης, έχουμε λάβει και αναπτύξει πρωτοβουλίες όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά τώρα  για την ανάδειξη όλων των μετώπων που περιγράφηκαν παραπάνω. Όπως πάντα έτσι και τώρα με αφορμή το 1^οπολιτικό-πολιτιστικό φεστιβάλ που διεξάγουμε πιστεύουμε ότι έχει ιδιαίτερη αξία να ανοίξουμε ξανά και πιο μαχητικά το θέμα του αεροδρομίου. Άποψή μας είναι ότι ο λαός πρέπει να βγεί στο προσκήνιο, να παλέψει, να διεκδικήσει και να νικήσει, ώστε το Ελληνικό να μην πουληθεί, να περάσει στα χέρια του, να γίνει εν τέλει το πάρκο υψηλού πρασίνου που τόσο πολλή ανάγκη έχουν οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου. 

Το ξεπούλημα του αεροδρομίου του Ελληνικού βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα μαζί με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις απολύσεις, τα κύματα ανέργων που ολοκληρώνουν την εικόνα της κοινωνικής καταστροφής.

Λίγα λόγια για τη συνταγή “fast track”…

Η μέθοδος του fast track θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως το «μνημόνιο για το φυσικό πλούτο». Στην ελλάδα, που πτωχεύει ο λαός, η νομοθετική κατάργηση και  παράκαμψη κάθε εμποδίου που σχετίζεται με  το περιβαλλοντικό και κοινωνικό χαρακτήρα χώρων, όπως το πρώην αεροδρόμιο, έρχεται να κάνει το έγκλημα ακόμη πιο εύκολο. Η κερδοφορία των επενδυόμενων κεφαλαίων αναγορεύεται σε εθνικό στόχο, με νομοθετήματα και προεδρικά διατάγματα κατά παραγγελία να επιταχύνουν τη διαδικασία ξεπουλήματος.   Στο παζάρι αυτό το ρόλο του καλού μεσίτη και της βρώμικης δουλειάς τον αναλαμβάνει το «Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» καθώς το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων αφορά κατά 90% σε πώληση δικαιωμάτων γης και παραχώρηση υποδομών.

Τα «αρπακτικά» πάνω από το «Ελληνικό»...

Το πρώην αεροδρόμιο παρουσιάζει την εικόνα υποψήφιου θηράματος με τα κάθε είδους επιχειρηματικά συμφέροντα να είναι έτοιμα να κατασπαράξουν τη λεία τους. Ως το καλύτερο «φιλέτο» της μεσογείου η τιμή πώλησης του εκτιμάται από τους «ειδικούς» θα αποφέρει περίπου 2 δις. Ευρώ για την εξυπηρέτηση του ληστρικού χρέους. Αυτή την περίοδο αναμένεται η κατάθεση προτάσεων για την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.» . Οι υποψήφιοι για το «εθνικό σχέδιο» είναι διακεκριμένοι περιβαλλοντικοί καταστροφείς, φάροι της Ελλάδας των ευκαιριών, όπως η Lamda Development (συμφερόντων ομίλου Λάτση που έχει αναπτύξει και διαχειρίζεται τα εκτρωματικά «The MallAthens», «Golden Hall» και «Mediterranean Cosmos», ενώ έχει βάλει ήδη χέρι στη διαχείριση και αξιοποίηση της Μαρίνας Φλοίσβου για 40 χρόνια), η Qatar Investment Authority (QIA) - το κρατικό fund του εμιράτου του Κατάρ - που είναι ένοχη μαζί με τον ελληνικό όμιλο Ελλάκτωρ για το περιβαλλοντικό έγκλημα στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική και τέλος η London Regional Properties (μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες real estate στην Ευρώπη) και την ισραηλινή Elbit.

Αν κάτι προσδίδει προστιθέμενη αξία στο πρώην αεροδρόμιο και ανοίγει ακόμη περισσότερο τις ορέξεις στους εθνικούς σωτήρες του επιχειρηματικού κόσμου είναι το συνορεύον παραιακό μέτωπο. Ήδη το θαλάσσιο περιβάλλον του Σαρωνικού επιβαρύνεται εδώ και χρόνια από τις διάφορες επιχειρήσεις υποκουλτούρας της νύχτας, από τα πάρκινγκ των κοτεράδων με αποτέλεσμα να έχει επέλθει μια αντικειμενική αποξένωση των κατοίκων και του λαού του λεκανοπεδίου από την παραλιακή ζώνη.

Η μεγάλη μπίζνα έρχεται να ολοκληρωθεί με την πλήρη παράδοση του συνόλου του παραλιακού μετώπου του Σαρωνικού στο ιστορικά «φραγκάτο jet set» των «κοτεράδων» και των εφοπλιστικών επενδύσεων. Έτσι, ο άξονας από τη Μαρίνα Φλοίσβου, συμφερόντων Λάτση, μέχρι το Φαληρικό Δέλτα, υπό τη διαχείριση του ιδρύματος Νιάρχου, διαμορφώνει ένα πρότυπο απόλυτης παράδοσης κάθε δημόσιου ελεύθερου χώρου σε «επενδυτές» από το Φάληρο μέχρι και το Σούνιο.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση μεθοδεύει την πώληση δικαιωμάτων γης και παραχώρηση υποδομών κομμάτι - κομμάτι στο παραλιακό μέτωπο, καθώς αυτό αποτελεί έναν από τους κύριους πυλώνες του συνολικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, θα δημιουργηθεί ένα Επενδυτικό Όχημα Ειδικού Σκοπού (SPV) – ένα ουσιαστικά τεράστιο ΣΔΙΤ για επενδύσεις μεγάλης κλίμακας -, με στόχο την οργανωμένη (οικιστική, εμπορική, τουριστική, ψυχαγωγική) παράδοση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο, στο ιδιωτικό κεφάλαιο. 

Τσιμέντο να γίνει ;

Προφανώς κάθε συζήτηση η οποία προσανατολίζεται στο να «κριτικάρει» τις μη εποικοδημητικές μνημονιακές επιχειρηματικές κινήσεις αναδεικνύοντας την ανάγκη για μία άλλη σοβαρή επιχειρηματική αξιοποίηση του ελληνικού (βλ. πράσινη ανάπτυξη κ.α.) όχι απλά είναι ξένη στα συμφέροντα του λαού σχετικά με το φυσικό πλούτο και τις δημόσιες υποδομές, αλλά αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση κενό γράμμα. Στη χειρότερη και ταυτόχρονα πιο συχνή και πιο «πονηρή» οδηγούν πάλι στη λογική της καταστροφής και του ξεπουλήματος.

Με αφετηρία τις μεγάλες, καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 κάθε σπιθαμή ελεύθερου χώρου, είτε εντός είτε εκτός αστικών κέντρων, έχει μετατραπεί σε πεδίο δόξης λαμπρό για την κερδοφορία του κεφαλαίου, την ικανοποίηση των εργολαβικών συμφερόντων των κατασκευαστικών εταιρειών, την πλήρη υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων αυτής της χώρας.

Το λεκανοπέδιο νοσεί, η Αττική υποφέρει. Οι μεγάλες φυσικές καταστροφές των τελευταίων ετών (φωτιές σε Πάρνηθα και Υμηττό) έχουν καταστήσει την εν λόγω περιοχή άκρως εχθρική για τους κατοίκους της. Μιλάμε πλέον για πλήρη αλλαγή του κλίματος με υποσαχάρια συμπεριφορά, ενώ το πράσινο που αναλογεί στον καθένα μας αποτελεί το μικρότερο μέσο όρο στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Ο δρόμος και η επιλογή από πλευράς μας είναι ένας. Ο στόχος του αγώνα που πρέπει να δοθεί, έτσι όπως τον διεξήγαγαν οι κάτοικοι της Κερατέας, είναι η δημιουργία πάρκου υψηλού πρασίνου στο χώρο του πρωην αεροδρομίου, ενός πραγματικού πνεύμονα.

Κατά τη γνώμη μας είναι απόλυτα καταστροφικό για τις νικηφόρες δυνατότητες του κινήματος και τελικά αδιέξοδό όταν ο στόχος δε γίνεται η συνολική ανατροπή, αλλά η προσπάθεια μέσα από θεσμικές διόδους να κατοχυρωθούν με κάποιο μαγικό τρόπο οι ελάχιστες επιπτώσεις. Έτσι και στην περίπτωση του πάρκου στο αεροδρόμιο, μέλημα συνολικά για τους κατοίκους και το λαό δε ν πρέπει να γίνει ένα «εναλλακτικό» αναπτυξιακό σχέδιο, μια ουδέτερη πρόταση.

Έχει σημασία να ειδωθεί το ξεπούλημα του «ελληνικού» ως κύριο μέλημα και απόρροια της ευρωπαϊκής περιφερειακής πολιτικής στο πλαίσιο της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Ένα «κίνημα από τα πάνω»  με τη συγκρότηση ενός συνασπισμού πολιτικών φορέων αφήνει όχι απλά ανέγγιχτο, αλλά καταλήγει να συμμαχεί και με τον τρισυπόστατο αντίπαλο κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ.

Έτσι στα πλαίσια της πρωτοβουλίας της δημοτικής αρχής Αργυρούπολης-Ελληνικού, της «Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού» με βάση ακριβώς  τα «αυταπόδεικτα» - αν μη τι άλλο - «πορίσματα» μιας πρόσφατης μελέτης του Ε.Μ.Π., ότι είναι τελικά «φτηνή και εφικτή» μία άλλη πολιτική «διαχείρισης», «ήπιας ανάπτυξης», «αυτοχρηματοδότησης», «ανταποδοτικότητας», που ταυτόχρονα θα στηρίζει τη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, την «τουριστική αναβάθμιση» της Αττικής καταλήγουν ητοπαθείς, συνδιαχειριστικές και τελικά ατελέσφορες.

Ακόμη πιο επικίνδυνες για τις κοινωνικλες ανάγκες οι λογικές που εκπορεύοται από κινήσεις όπως ο «συντονισμός των τριών όμορων δήμων». Η κίνηση έχει δώσει οξυγόνο στους πολιτικούς εκφραστές των μνημονίων στην περιοχή – τις δημοτικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ – και ακόμα περισσότερο, ως αντιστάθισμα στις επιπτώσεις του Καλλικράτη, διεκδικεί πρακτικά μέρος της νομής του χώρου με την εγκατάσταση δημοτικών υπηρεσιών αλλά και τις σκέψεις για ΧΥΤΑ και διαδημοτικό νεκροταφείο, ανοίγοντας τελικά «κερκόπορτες» για την εγκατάσταση εντός του χώρου κάθε είδους χρήσης και δραστηριότητας οποιουδήποτε φορέα και όλα αυτά στο πλαίσιο πάντα του «οράματος» μιας «άλλης αξιοποίησης» και την «αγωνιστική» διαχείριση του εκάστοτε δήμου.

Αυτού του τύπου οι δομές ουδεμία σχέση έχουν, ούτε με τα λαϊκά συμφέροντα, ούτε και με πραγματικές δημοκρατικές κινηματικές δομές, αλλά αντίθετα, ανοίγοντας το δρόμο σε «πολιτικές συμμαχίες», είτε εκφράζουν ένα «θολό» αντιμνημονιακό λόγο ή έναν στείρο περιβαλλοντικό αγώνα, καταλήγουν τελικά να εγκλωβίζουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των κατοίκων μετατρέποντας τους σε χειροκροτητές και αγωνιστικό ακροατήριο.

Τι να κάνουμε ;

Πρέπει να ριχτούμε στον αγώνα για το «Ελληνικό» και

·         να διεκδικήσουμε τη μετατροπή του πρώην αεροδρομίου σε πάρκο υψηλού πρασίνου, χωρίς επιχειρηματικές δραστηριότητες, χωρίς οικοπεδοποίηση και οικιστική ανάπτυξη.

·         να ακολουθήσουμε το ισχυρό χνάρι της λαϊκής αυτοοργάνωσης, των λαϊκών επιτροπών και συνελεύσεων

·         να κατοχυρωθεί άμεσα η ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στο χώρο του πρώην αεροδρομίου, στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και την παραλία του Αγίου Κοσμά.

·         να απομακρυνθούν όλες οι χρήσεις και να απαγορευτούν όλες οι δραστηριότητες (πίστες αυτοκινήτων, εκθέσεις, εγκαταστάσεις κινηματογραφήσεων, στρατιωτικές και αστυνομικές εγκαταστάσεις, κάμερες , κλπ), που υπονομεύουν τη μετατροπή του σε Πάρκο Φυσικού Πρασίνου.

·         να σταματήσει η λειτουργία του κολαστηρίου «φιλοξενείας»-δολοφονίας μεταναστών στο ανατολικό αεροδρόμιο

Η ΠΡΩΚΑΤ στα Nότια στον αγώνα...

 Ως σχήμα γειτονιάς, ως αριστερή αντικαπιταλιστική κίνηση πόλης θα συμβάλλουμε με όλες τις δυνάμεις μας σε αυτή την κατεύθυνση. Ειδικότερα για το ζήτημα του αεροδρομίου θεωρούμε κρίσιμη τη συνεύρεσή μας με όλες τις αγωνιζόμενες δυνάμεις τόσο σε επίπεδο κοινής δράσης, όσο και σε επίπεδο – στο βαθμό που είναι εφικτό – κοινής πολιτικής συμπόρευσης θεωρώντας ότι αυτό θα συνεισφέρει τόσο στην ενίσχυση των λαϊκών διεκδικήσεων όσο και στην οικοδόμηση σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή των αναγκαίων μορφών λαϊκής αυτοοργάνωσης και αγώνα, των αναγκαίων κοινωνικών όρων για την αποτροπή του ξεπουλήματος του αεροδρομίου και της δημόσιας περιουσίας, αλλά και γενικότερα για ένα κίνημα ρήξης και ανατροπής με τις αντιλαϊκές πολιτικές κυβέρνησης/ΕΕ/ΔΝΤ.

Το επόμενο διάστημα θα πάρουμε πρωτοβουλίες για να αξιοποιηθεί τόσο η κατακτημένη αγωνιστική εμπειρία και δομές που έχει δημιουργήσει η κοινή δράση στο κίνημα, όσο όμως και για τη συγκρότηση της αναγκαίας – κατά την άποψη μας - ανοιχτής, δημοκρατικής, αγωνιζόμενης Πρωτοβουλίας που θα συμβάλλει στο μαζικό λαϊκό αγώνα για το Ελληνικό.

Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια