Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Για τον Προϋπολογισμό 2013 της Περιφέρειας Αττικής - Παρέμβαση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής



Αποσπάσματα της ομιλίας του Άγγελου Χάγιου στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου στις 27/9/2012:


Στον τρίτο προϋπολογισμό και το αντίστοιχο πρόγραμμα  έργων της  Περιφέρειας που συζητάμε σε αυτή την αίθουσα, η κύρια επιχειρηματολογία της εισήγησης από την πλευρά της Διοίκησης και των ομιλητών της πλειοψηφίας αναγνωρίζει, γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, την καταστροφή που έχει επισυμβεί  με την περικοπή των κονδυλίων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και ειδικά στην Περιφέρεια με το 60% της μείωσης των ΚΑΠ, τον ουσιαστικό μηδενισμό  του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. 

Οταν τα λέγαμε αυτά προεκλογικά και στον πρώτο χρόνο λειτουργίας της Περιφέρειας, θεωρούνταν καταστροφολογία, αλλά ήταν μία πολιτική πρόβλεψη, η οποία πήγαζε από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, από τα μνημόνια και γενικότερα την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.    Αναγνωρίζει η πλειοψηφία και η Διοίκηση της Περιφέρειας  το πρόβλημα, δεν μπορεί να μην το αναγνωρίσει και επιχειρηματολογεί κυρίως, όλοι οι ομιλητές της πλειοψηφίας με τον α΄ ή β΄ τρόπο, στο σημείο ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο και δεδομένου ότι δεν έχει την ευθύνη της κυβερνητικής πολιτικής, «κάνουμε το καλύτερο». Αυτή είναι όλη η επιχειρηματολογία και αυτό το «καλύτερο», όσον αφορά τα  έργα, τη διαχείριση και τον προϋπολογισμό, το ανάγει αυθαίρετα, σε αναπτυξιακό πολιτικό ρόλο  της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  Δε στέκεται αυτό ούτε με τη δική της λογική. 

Τα μεγάλα λόγια για τον Καλλικράτη, για κυβέρνηση περιφερειακή, κυβέρνηση τοπική, για Υπουργούς και Πρωθυπουργός και άλλα τέτοια, έχουν καταρρεύσει και δεν μιλάτε καθόλου γι αυτό. Αυτή η πλευρά, η διοικητική, δευτερευόντως μας αφορά σαν παράταξη.  Το κυριότερο είναι ότι, με αυτή τη λογική, έρχεστε σε μεγαλύτερη απόσταση και δημιουργείτε μεγαλύτερο χάσμα με την κοινωνική πραγματικότητα των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.

Χθες δεκάδες χιλιάδες κόσμου, εκατοντάδες χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα, διαδήλωσε για τη ζωή του, το μεροκάματό του, για τη ζωή των παιδιών του, των ηλικιωμένων, για την υγεία και τα φάρμακά του. Ακόμα και τα άτομα με ειδικές ανάγκες σήμερα, που φάγανε και αυτά χημικά, διεκδίκησαν το αυτονόητο στη ζωή. Και δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίζει ότι το πακέτο που ανήγγειλε η κυβέρνηση σήμερα, των 7,5 δις περικοπών από συντάξεις και μισθούς, των 4 δις περικοπές από τον κρατικό προϋπολογισμό, Υπουργεία κλπ και 3 δις από το νέο φορολογικό σύστημα, εγείρει σε εσάς που ισχυρίζεστε ότι κάνετε αναπτυξιακή πολιτική στο μέγιστο δυνατό βαθμό μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κρίσιμα ερωτήματα. 

Τα 4 δις που κόβει από τον κρατικό προϋπολογισμό σημαίνει ότι για όλη την επόμενη περίοδο οι περικοπές και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην Περιφερειακή Διοίκηση θα συνεχιστούν. Είναι σαφές αυτό. Δεν είναι άγνωστο το μέλλον, όπως είπε και ο κ. Περιφερειάρχης. Είναι πολύ γνωστό, είναι προδιαγεγραμμένο, όπως ήταν προδιαγεγραμμένο και το 2009 και το 2010, με την αντιλαϊκή πολιτική που σχεδίασε η κυβέρνηση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, διότι τα τέσσερα δις θα κοπούν πάλι από κοινωνικές δαπάνες και από δαπάνες υποδομών κοινωνικών και λαϊκών αναγκών και προστίθενται στο σφαγείο των μισθών και των συντάξεων.

Η φορολογική δε επιβάρυνση των τριών δις θα προκύψει πάλι από ποιους; Θα φορολογήσουν τους εφοπλιστές που δεν τους ακουμπάνε; Θα φορολογήσουν τους τραπεζίτες; Θα φορολογήσουν το μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο και τα μέσα ενημέρωσης; Πού το ακούσαμε αυτό; Λέει κανείς τέτοια κουβέντα, εκτός από εμάς τους «παραδοσιακούς» της αριστεράς; - εντός εισαγωγικών «παραδοσιακούς», διότι  θεωρώ ότι είμαστε σύγχρονοι σε αυτή τη σκέψη. 

Θα επιβαρύνει αυτή η φορολογική αφαίμαξη των τριών δις το λαό, τους εργαζόμενους, τη νεολαία που  δουλεύει με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών. Τον θεωρούν αυτόν επιτηδευματία, του καταργούν το αφορολόγητο και του ζητάνε, ενώ είναι άνεργος, να πληρώνει αυτός ή οι γονείς του φόρο στην Εφορία και αυξημένα ασφάλιστρα στα Ταμεία. 

Και έρχεστε να προτείνετε αλλαγή του φορολογικού συστήματος. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ποια αλλαγή  του φορολογικού συστήματος; Φορολογική αποκέντρωση, με ποια φοροδοτική ικανότητα, να μιλήσω λίγο τεχνικά, του λαού και της νεολαίας, ποια είναι η φοροδοτική ικανότητα του εξαντλημένου λαού, του εργαζόμενου, του ηλικιωμένου συνταξιούχου και των νέων παιδιών που είναι άνεργοι; Είναι μηδενική αυτή η φοροδοτική ικανότητα. Μόνο μία φοροδοτική ικανότητα υπάρχει: στους τραπεζίτες, στους βιομήχανους, στον άεργο πρόεδρό τους, στους εφοπλιστές, που γι αυτό δε μιλάει κανείς σας. 

Θα υποστηρίξω για άλλη μία φορά την άποψη, ότι η πολιτική σας ευθύνη βρίσκεται στο ότι περιορίζεστε πλέον στην ανάδειξη του οικονομικού προβλήματος των ΟΤΑ που θεωρείτε ότι το δημιουργεί γενικά η κρίση.  Δεν μιλάτε για την αιτία, για την πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και η Ευρωπαϊκή Ενωση για να φορτώσουν την κρίση στους εργαζόμενους και στη νεολαία και στο λαό. 

Η πολιτική αυτή φταίει, που θα συνεχιστεί για 20 χρόνια και στα οποία 20 χρόνια θα καταστραφεί κάθε κοινωνική περιβαλλοντική και δημόσια πολιτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι πρόβλεψη γραμμένη στα μνημόνια και στις δανειακές συμβάσεις, στα προγράμματα δημοσιονομικής πειθαρχίας και ομοσπονδοποίησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσον αφορά στην οικονομική πολιτική. Είναι γραμμένα αυτά και τα φέρνει ο Ράιχενμπαχ και οι άλλοι της ΕΕ, μαζί με τους Ελληνες συμμάχους τους της κυβέρνησης του τριωδίου, της τρικομματικής κυβέρνησης των  μνημονίων και της αντιλαϊκής πολιτικής. Αυτό είναι το πλαίσιο, το οποίο το αποδέχεστε πάλι, γι αυτό δεν μπορείτε να κάνετε κάτι αλλιώς στα έργα και τον προϋπολογισμό.

Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχει και άλλη πρόταση. Υπάρχει και άλλη άποψη και αυτή γεννιέται στην κοινωνία, στους αγώνες του λαού μας. Ο κόσμος που κατεβαίνει και διαδηλώνει και θυσιάζει το μεροκάματο του, τρώει τα χημικά, οι ΑΜΕΑ και οι ηλικιωμένοι, που και αυτοί τρώνε τα χημικά με τόνους, τα ληγμένα χημικά από το Ισραήλ, το στρατηγικό εταίρο της σημερινής συγκυβέρνησης, ζητάει δουλειά. Κατάργηση της ανεργίας. Ζητάει κοινωνική πολιτική συγκεκριμένη, για τα παιδιά, για τους νέους που είναι εξαρτημένοι, τη γυναίκα μητέρα, τη γυναίκα εργαζόμενη, τη γυναίκα νοικοκυρά, τους ηλικιωμένους, για τα φάρμακα και την υγεία τους. 

Αυτά όλα είναι που συνιστούν άξονες - να μιλήσω και λίγο τεχνικά - άξονες, τομείς δράσης και συγκεκριμένα έργα τα οποία μπορούν να  αντιστοιχίσουν  με κονδύλια συγκεκριμένα από τον κρατικό προϋπολογισμό, από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Τεχνικοοικονομικά λύνεται το θέμα. 

Δεν είναι τεχνικό, όμως, το ζήτημα, είναι πολιτικό. Δεν βάζετε μπροστά το πρόβλημα της ανεργίας. Δεν βάζετε μπροστά το κοινωνικό πρόβλημα.   Γιατί θα χρειαστεί να συγκρουστείτε με  αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, με αυτή την κυβέρνηση, με την Ευρωπαϊκή Ενωση που βάζουν αυτό το πλαίσιο. Αυτό είναι το πολιτικό ζήτημα. 

Λεφτά, κατά  τη γνώμη μας, υπάρχουν. Όχι βέβαια με τη δημαγωγία και την εξαπάτηση του Γιωργάκη. Τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού που έχουν βγει από τον ιδρώτα των εργαζομένων και τον πλούτο αυτού του τόπου και τα οποία κατά 30-40% πάνε στους τοκογλύφους και  τους δανειστές, οι οποίοι δεν είναι μόνο ξένοι. Μεγάλο μέρος τους είναι ελληνικό, το τραπεζικό σύστημα και όλη αυτή η μαφία του συστήματος. Εμείς έχουμε άποψη και θέση. Διαγραφή του χρέους. Κατάργηση των μνημονίων. Ρήξη συνολική με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις πολιτικές της. Αυτό γεννιέται μέσα στην κοινωνία και θυμηθείτε το. 

Ο κόσμος που διαδηλώνει διεκδικεί και από το κεντρικό  κράτος λύση στο πρόβλημα της ανεργίας, στους μισθούς και στις συντάξεις, κοντράρει αυτό το αντιλαϊκό πακέτο και το επόμενο που ετοιμάζουν για την επόμενη δεκαετία. Διεκδικεί διαχείριση του δημόσιου πλούτου, τα δάση, τα νερά, την ενέργεια κλπ, με δημόσια πολιτική και όχι ξεπούλημά του στους γερμανικούς, γαλλικούς βελγικούς και ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους. Διεκδικεί κοινωνική διαχείριση του δημόσιου χώρου, όχι με ξεπούλημα στους Αραβες και άλλους «επενδυτές».

Αυτό ζητάει ο κόσμος και αυτό γεννιέται μέσα στην κοινωνία σαν μία νέα ανάγκη. Θυμηθείτε το. Θα είναι ντάλα μεσημέρι, που θα δημιουργήσει τη δυνατότητα μίας άλλης πορείας αυτού του τόπου και μίας άλλης συνολικά πορείας. Σε αυτό είναι που είμαστε εμείς στρατευμένοι και σε αυτή τη γραμμή μπορεί να υπάρξει και τεχνικά οικονομικά επαρκές πρόγραμμα έργων, επαρκές επιχειρησιακό πρόγραμμα και άλλοι προϋπολογισμοί. Δεν μπορεί αυτό το σύστημα να το εξυπηρετήσει σήμερα. Εννοώ όχι μόνο σαν πολιτικό σύστημα, αλλά και σαν κοινωνικό σύστημα.

Προσέξτε. Η προσέγγισή σας δεν είναι απλώς στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής που σας κάνουμε κριτική και αντιδράτε. Είναι βαθιά συστημική η προσέγγισή σας. Είστε ενταγμένοι σαν λογική, μέσα στη συστημική κρίση και στη συστημική απάντηση στην κρίση και αυτό δε σας αφήνει κανένα περιθώριο να κάνετε πραγματικά πολιτικές κοινωνικές κλπ.

Ο κόσμος που θα αρχίσει να ξεσηκώνεται για να ζήσει, μπαίνει πια ζήτημα ζωής και όχι απλώς επιβίωσης, όταν  τα παιδιά θα σταματήσουν να πηγαίνουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά και θα απαιτήσουν εδώ δουλειά, όταν οι ηλικιωμένοι θα σταματήσουν να παρακαλάνε τους Βουλευτές και θα απαιτήσουν τη ζωή τους, τότε αυτό θα το απαιτήσουν και από το κεντρικό και από το περιφερειακό και από το τοπικό κράτος. Διότι η πολιτική ευθύνη κατανέμεται κατ' αναλογίαν της διοικητικής οργάνωσης του σημερινού αστικού κρατικού πολιτικού συστήματος  σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Με αυτή την έννοια υπάρχει η δική σας πολιτική ευθύνη και με αυτή την έννοια είναι που δεν μπορεί να υπάρξει, ακόμα και τεχνοοικονομικά μιλώντας, μία βελτιωτική πρόταση στο πλαίσιο αυτής της λογικής και γι αυτό είναι που καταψηφίζουμε αυτό το πρόγραμμα και αυτό τον προϋπολογισμό.

πηγή: http://anticapitalist-attiki.blogspot.gr/2012/10/2013.html#more

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου