Ανακοίνωση για Καλλικράτη

Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
Τους τελευταίους μήνες, με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση, τα κόμματα του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με την στήριξη του ΛΑΟΣ και τις οδηγίες της ΕΕ και του ΔΝΤ έχουν εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις λαού και εργαζομένων προς όφελος του κεφαλαίου και ειδικά του τραπεζικού. Στο πλαίσιο αυτό, η προσπάθεια αναδιάρθρωσης των διοικητικών δομών της χώρας, το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» που ψηφίστηκε πρόσφατα, ως συνέχεια του «Σχεδίου Καποδίστριας», δε συμβάλει απλά στην υλοποίηση αντιδραστικών αλλαγών σε σχέση με τη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά αποτελεί ένα αναπόσπαστο τμήμα του προγράμματος σταθερότητας.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δημιουργεί «ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση» με την κατάργηση των νομαρχιών και τη συγκρότηση 13 νέων «Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων» αλλά και τη δραστική μείωση δήμων-κοινοτήτων κατά 2/3 σε 350, που θα έχουν αυξημένες αρμοδιότητες προς όφελος των «πολιτών». Ήδη όμως, η εμπειρία από την εφαρμογή του «Καποδίστρια» και του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων του 2006 άλλα δείχνει… καθώς με την προηγούμενη συνένωση όχι μόνο δεν «αναβαθμίστηκαν» οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, αλλά αντίθετα οδήγησε στην αύξηση των δημοτικών τελών και στην ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα τροφεία και η επιβολή εισοδηματικών κριτηρίων στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης», η κρατική χρηματοδότηση προς τους ΟΤΑ περιορίζεται δραστικά και οι δήμοι καλούνται να «αυτοχρηματοδοτηθούν», είτε με αύξηση των δημοτικών τελών (τη στιγμή που σε πολλούς δήμους αυτά είναι ήδη εξαιρετικά υψηλά), είτε εισπράττοντας μέρος από τις αυξήσεις του ΦΠΑ και από του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, με προφανή αποτέλεσμα την αύξηση του ΦΑΠ – τον οποίο και θα καθορίζουν, είτε μέσω εξοικονόμησης δαπανών (μείωση και τιμολόγηση δημοτικών υπηρεσιών, περικοπή αριθμού εργαζομένων, εκποίηση δημοτικής περιουσίας κ.α.), είτε από την προσέλκυση ιδιωτικών επενδυτών αλλά και λοιπών «αναπτυξιακών» προγραμμάτων...
Στο πλαίσιο αυτό, κρίσιμοι τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση, οι δημόσιες συγκοινωνίες, η κοινωνική πρόνοια, η διαχείριση των αποβλήτων, η πολεοδομία, το περιβάλλον (…) αφήνονται στα χέρια της τοπικής αυτοδιοίκησης και το κράτος δηλώνει αναρμόδιο, τόσο ως προς τη χάραξη μιας ενιαίας κεντρικής πολιτικής όσο και ως προς την αντίστοιχη χρηματοδότηση, με προφανή αποτελέσματα την ανισότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες ανά δήμο στις αστικές περιοχές αλλά και την ακόμα παραπέρα εγκατάλειψη και καταστροφή των επαρχιακών περιοχών. Πλέον, οι δήμοι που δε θα μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά, θα προχωρήσουν με μαθηματικό τρόπο στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και δημόσιας περιουσίας. Ήδη δραστηριοποιούνται ιδιωτικές εταιρείες ανακύκλωσης και υπεργολάβοι υπηρεσιών καθαριότητας σε αρκετούς δήμους. Ιδιαίτερα, στον χώρο της εκπαίδευσης, με την προβλεπόμενη υπαγωγή των σχολείων στους δήμους και το θεσμό της «αυτοαξιολόγησης» της σχολικής μονάδας, δημιουργούνται σχολεία πολλών ταχυτήτων με διαφορετικά προγράμματα και με διαφορετική αντιμετώπιση από πλευράς κράτους, ως αποτέλεσμα της «ικανότητας» τους να βρίσκουν πόρους από το δήμο τους ή από ιδιώτες. Με παρόμοιο τρόπο, τόσο οι δήμοι όσο και οι περιφέρειες που διαθέτουν εκτάσεις ή χώρους αλλά και φυσικές πηγές ενέργειας που μπορούν να αξιοποιηθούν επιχειρηματικά θα οδηγηθούν στην απόδοση τους και την υλοποίηση καταστροφικών σχεδιασμών τόσο για τα συμφέροντα των κατοίκων όσο και για το περιβάλλον (ολυμπιακές εγκαταστάσεις, ορεινοί όγκοι κ.α.).
Την ίδια στιγμή, οι δημοτικές επιχειρήσεις συγχωνεύονται δραστικά και παρά τον υποτιθέμενο κοινωφελή χαρακτήρα τους, όσες θα διατηρηθούν θα χρηματοδοτούνται από το κράτος μόνο αν είναι κερδοφόρες. Αν δηλαδή λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή χρηματοδοτούνται μέσω της τοπικής φορολογίας.
Τελικά, η εξάρτηση της χρηματοδότησης των ΟΤΑ από το βαθμό που απορροφούν κονδύλια είτε από τους δημότες τους, είτε από ιδιωτικές επενδύσεις με παραχώρηση σε ιδιώτες (βλ. ΣΔΙΤ) λειτουργιών που μέχρι πρόσφατα αναλάμβανε το κράτος ως έκφραση άσκησης «κοινωνικής πολιτικής», είτε από την υλοποίησης αναπτυξιακών προγραμμάτων (ευρωπαϊκών και εθνικών) που θα τους εξασφαλίζουν κονδύλια, ενισχύει ακόμη περισσότερο το ρόλο τους ως μέρος του κρατικού μηχανισμού, αποδεσμεύοντας το κράτος από τις ευθύνες του και τους μετατρέπει σε ικανό εργαλείο προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής του κράτους και της ΕΕ σε τοπικό επίπεδο.
Παράλληλα, ο Καλλικράτης αποτελεί «ευκαιρία» για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο (κατά το «Παγκάλιο αξίωμα» του δεν απολύουμε αλλά καταργούμε… θέσεις εργασίας) και αλλαγής των εργασιακών σχέσεων σε βάρος των εργαζομένων. Με αυτόν τον τρόπο, από τις ελαστικές – «μεσαιωνικές» σχέσεις εργασίας που ίσχυαν (συμβάσεις έργου ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι με stage, εποχικοί κ.α.), θα επιτευχθεί η πλήρης κατάργηση κάθε εργασιακής κατοχύρωσης με το βίαιο και απάνθρωπο διωγμό χιλιάδων εργαζόμενοι (με την κατάργηση και συγχώνευση των δημοτικών επιχειρήσεων και όχι μόνο), ενώ όσες παρεχόμενες υπηρεσίες δεν καταργηθούν, θα έχουν ένα σημαντικό κόστος για τους δημότες.
Την ίδια στιγμή, που το κράτος επιχειρεί να αποδεσμευτεί από τις ευθύνης άσκησης κοινωνικής πολιτικής, που επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο των ΟΤΑ ως εργαλεία άσκησης κεντρικής πολιτικής, την ίδια στιγμή επιδιώκει να θωρακίσει τους δήμους από κάθε πολιτική και κινηματική αντίσταση που μπορεί να εκφραστεί απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική, αντίσταση που σταδιακά και κλιμακούμενα έχει αρχίσει να εκφράζεται την προηγούμενη περίοδο. Οι κινητοποιήσεις των κατοίκων αλλά και οι κινηματικές δομές που δημιουργούνται (επιτροπές κατοίκων – λαϊκές επιτροπές) δεν είναι μόνο ενοχλητικές είναι και επικίνδυνες και εκφράστηκαν εξαιρετικά δυναμικά πρόσφατα στις τοπικές κοινωνίες, τόσο σε σχέση με θέματα περιβάλλοντος και καταστροφικά «αναπτυξιακά πλάνα» (νέοι αυτοκινητόδρομοι, Υμηττός, παραλία, ΧΥΤΑ κ.α.) όσο και το Δεκέμβριο του 2008. Η συγκρότηση των νέων δήμων (με το μέγεθος τους και τις νέες πολιτικές δομές που εισάγει) θέλει να προσδώσει στην πολιτική λειτουργία των δήμων «κοινοβουλευτικό χαρακτήρα», ελαχιστοποιώντας τη δυνατότητα πολιτικής εκπροσώπησης αλλά και κινηματικής παρέμβασης των κατοίκων στο εσωτερικό του δήμου.
Συνοπτικά ο Καλλικράτης:
• Συρρικνώνει περαιτέρω τον δημόσιο τομέα και συνδέει τους δήμους με τις επιχειρήσεις προς όφελος των ιδιωτών και όχι των εργαζομένων
• Επιβαρύνει οικονομικά τους εργαζόμενους μέσω της αύξησης των τοπικών φόρων και της μείωσης των κοινωνικών δαπανών
• Θέτει υπό τον έλεγχο της ΕΕ και του κεφαλαίου τις υποδομές, το περιβάλλον, τις υπηρεσίες, την εκπαίδευση
• Θωρακίζει την τοπική αυτοδιοίκηση απέναντι στα λαϊκά αιτήματα και δημιουργεί κυβερνήσεις «αναρμόδιες» για τα τοπικά ζητήματα, τα οποία στην πραγματικότητα είναι κεντρικά πολιτικά.
Μπροστά, μάλιστα, στην κλιμακούμενη επίθεση κράτους και ΕΕ ενάντια στις κατακτήσεις και τις ανάγκες μας (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, διάλυση ασφαλιστικού συστήματος, μαζικές–ελεύθερες απολύσεις με μειωμένες αποζημιώσεις, μείωση κατώτατου μισθού στα όρια της πείνας, περικοπές συντάξεων και επιδομάτων, αύξηση του ΦΠΑ και όλων των άμεσων φόρων) χρειάζεται να οικοδομηθεί ένα κοινωνικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής του προγράμματος σταθερότητας και της κυρίαρχης πολιτικής κράτους και ΕΕ., στα σωματεία από τους εργαζόμενους, στις γειτονιές με λαϊκές επιτροπές από τους κατοίκους, σε κάθε χώρο που ζει και κινείται εργαζόμενοι και νεολαία.
Στο πλαίσιο αυτό και η αντίσταση στην υλοποίηση του «Προγράμματος Καλλικράτη», που υλοποιεί πλευρές του προγράμματος σταθερότητας, είναι κομμάτι της πάλης του λαού, όπως είναι και εξαιρετικά κρίσιμη η μάχη που δίνουν, για μία ακόμη φορά οι κάτοικοι του Ελληνικού και ο δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τόσο ο αγώνας των κατοίκων του ελληνικού όσο και οι αντιστάσεις που οικοδομούνται στην ευρύτερη περιοχή είναι εξαιρετικά κρίσιμες γιατί είναι αυτό που θα σηματοδοτήσει την ανατροπή των νέων επιχειρηματικών πλάνων ξεπουλήματος, της παραλίας του Σαρωνικού, του αεροδρομίου του Ελληνικού, της αναθέρμανσης των σεναρίων κατασκευής των νέων αυτοκινητόδρομων, κυρίως όμως είναι αυτό που θα σηματοδοτήσει την οικοδόμηση των αντιστάσεων που απαιτούνται απέναντι στο πρόγραμμα σταθερότητας στην περιοχή, για αυτό και ο αγώνας του λαού του Ελληνικού πρέπει να νικήσει!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια