Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι
Δεχθείτε ένα μικρό σχόλιο ως συμβολή στο διάλογο για την αναγκαιότητα ή όχι των μεγάλων κυκλοφοριακών έργων.
Γνωρίζετε ότι η επιστημονική κοινότητα αντιμετωπίζει πλέον με έντονο προβληματισμό την κυριαρχία του ΙΧ στις πόλεις.
Ειδικά στην Αθήνα βιώνουμε το αδιέξοδο, ακόμη πιο έντονα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και τα πιο δυσοίωνα σενάρια που διατυπώναμε δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν. Η Αττική Οδός και η Λεωφόρος Κηφισού έφτασαν στα επίπεδα κορεσμού, η μεν πρώτη μόλις 5 χρόνια μετά την κατασκευή της, η δε δεύτερη τον αμέσως επόμενο χρόνο. Καθώς η κατασκευή αυτοκινητοδρόμων λειτουργεί ως κίνητρο για την αγορά και κυκλοφορία επιπλέον αυτοκινήτων. Έτσι αντί να λύνει το πρόβλημα το επιδεινώνει.
Σήμερα εξαγγέλλονται οι νέοι αυτοκινητόδρομοι την ίδια στιγμή που περικόπτονται ή καθυστερούν τα έργα του μετρό (Γραμμή Πανεπιστήμιο- Γαλάτσι-Μαρούσι, Γραμμή Χαϊδάρι-Πειραιάς) και δεν προβλέπεται επέκταση προς τα νότια. Τη στιγμή που δεν υπάρχει πολιτική ανάπτυξης ενιαίου δικτύου μέσων σταθερής τροχιάς (Μετρό, Τραμ, Προαστιακός).
H πρωτεύουσα δεν διαθέτει ρυθμιστικό, δεν έχει πολεοδομικό σχεδιασμό και μπήκε στον 21ο αιώνα αντιμετωπίζοντας το σοβαρό θέμα της επέκτασης και της οργάνωσης του χώρου με βάση τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης, με βάση τις τάσεις κερδοσκοπίας επί της γης. Συνεχίζει να αναπτύσσεται με βάση τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, με ένα μοντέλο που έχει εγκαταλειφθεί από χρόνια στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις.
Οι προγραμματισμοί δείχνουν ότι θα συνεχιστεί η κυριαρχία του Ι.Χ. και αυτό είναι μεγάλο λάθος.
Ο Υμηττός αλλά και ο κάμπος των Μεσογείων θα επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο από τις οικιστικές επεκτάσεις που θα επιφέρουν αυτά τα έργα.
Το κυκλοφοριακό πρόβλημα θα επιδεινωθεί, δεν θα λυθεί!
Μας το δείχνει εκτός από τη διεθνή εμπειρία και η μεταολυμπιακή ελληνική αντίστοιχη. ‘Έχουμε λοιπόν κάθε λόγο να ανησυχούμε και να διαφωνούμε με αυτή τη λογική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου